مواظب لباس های پشمی باشید

سرویس اجتماعی به دخت/

 چرا که بارها دیده شده ما لباسی را بعد از یک بار شستشو دیگر نتوانستیم استفاده کنیم. چون یا خیلی تنگ شده و یا گشاد و یا در اثر درست نشستن غیر قابل استفاده شده است. الیاف پشم، پروتئینی است . پشم تنها لیفی است که گوگرد دارد. اسید سولفوریک غلیظ الیاف پشم را حل می کند.

الیاف پشم در برابر مواد اکسید کننده بسیار حساس هستند. کلرهای رنگ بر و سفید کننده اثر تخریب کننده ای روی پشم دارند. اکسید کننده های قوی باعث کاهش استقامت الیاف پشم می شوند.

مثلا اگر آب اکسیژنه با غلظت متوسط بکار برده شود و رقیق باشد، می توانیم از آن برای سفید کردن الیاف پشم استفاده کنیم. آب جوش در مدت زیادی روی الیاف پشم زیان آور بوده و بعد از خشک شدن حالت نرمی خود را از دست می دهد. مخصوصا اگر محیط قلیایی باشد، این اثر بیشتر خواهد شد. به طوری که اگر الیاف پشم مدت زیادی در آب جوش و محیط قلیایی ( صابون) قرار گیرد، خاصیت فنری خود را از دست می دهد و خصیت پلاستیکی پیدا می کند.

به همین خاطر باید در شستشوی پارچه های پشمی از مصرف صابون و پودر صابون و پودر هایی که خاصیت قلیایی زیاد دارند، بخصوص در آب جوش خود داری کنید. چون پارچه های پشمی حالت نمدی بخودش گرفته و پس از خشک شدن پارچه به همان حالت نمدی می ماند.

روش شناخت پارچه پشمی

برای شناخت پارچه پشمی دو راه هست: یکی اینکه اگر شعله کبریت را به الیاف پشم نزدیک کنیم، آهسته می سوزد و کز می کند و خاکستر باقی مانده سیاه، براق و گاه قهوه ای مایل به سیاه است و زیر انگشتان نرم می شود و موقع سوختن بوی مخصوصی شبیه پر و موی سوخته به مشام می رسد .

دوم اینکه الیاف پشم خالص در محلول 2 تا 5 درصد سود جوشان در مدت 18 دقیقه حل می شود.

مینژه کاظمی/انتهای متن/