طرح شعاری و تبلیغاتی مباحث زنان بس است

بمناسبت هفته عفاف و حجاب جمعی از زنان انقلابی شامل گروهی از اساتید دانشگاه و حوزه و حقوقدانان و فعالان امورزنان بانتشار بیانیه ای به برشمردن مشکلات حوزه زنان و طرح مطالبات خود برای رفع این مشکلات پرداختند. متن این بیانیه چنین است:

 

 بسم الله الرحمن الرحیم

ما جمعی از زنان معتقد به ارزش ھای اسلام و انقلاب اسلامی در هفته عفاف و حجاب برای بیان آنچه که دغدغه و نگرانی جدی این روزھای ماست و به سبب مشاھده بسیاری از حقایقی که در جامعه پیرامونی خود شاھدیم و دل ھای ما را به درد آورده، از سر دلسوزی و دغدغه مندی بر خود لازم دیدیم  به بیان دردھا و مطالبات مان بپردازیم.

زنان ھمواره و از ابتدای انقلاب، نقش بی بدیل و تعیین کننده ای درجریان مبارزات انقلابی، ھمچون حماسه گوھرشاد، ھمچنین در پیروزی انقلاب اسلامی، در جریان دفاع مقدس و پیشرفت ھای پس از آن برای سازندگی کشور عزیزمان داشته اند. چه بسیار بوده اند زنانی که نامشان و یاد حماسه ھایی که آفریدند، ھمواره بر تارک تاریخ کشورمان خواھد درخشید… این ھا ھمه از افتخارات انقلاب اسلامی و نشان از امکان تحقق اوج و شکوه کرامت زنان در سایه نظام اسلامی است.

ولی امروز ما شاھدیم که بخش ھایی از جامعه زنان ما با مشکلات و چالش ھای بسیاری درگیرند که در لایه ھای گوناگون به شکل ھای مختلفی خود را نشان می دھد. زن سرگشته، زنی که ھویت خود را پیدا نکرده، زنی که جایگاه وکرامت خود را نیافته… به راستی زن تراز انقلاب اسلامی، تصویری است که گویی با آن فاصله ها داریم. جامعه زنان ما ھمچنان سرگشته و در رفت و آمد بین دو الگوی زن سنتی با نگاه متحجر و نیز الگوی زن مدرن با نگاه متجدد غرب گراست. الگوی اصیل زن تراز انقلاب اسلامی و کرامت و شانیت و جایگاه ممتاز و منحصر او، و نیز ھویت و منظومه حقوق و مسئولیت ھای او برای جامعه زنان ما بعد از چھل سال، ھنوز گویی حتی الفبای آن به درستی ترسیم و تصویر نشده است. همان طور که همواره مورد تاکید رهبران انقلاب بوده، زن تراز انقلاب اسلامی، شعار نیست. حقیقتی است که باید مولفه ھای آن در ابعاد سیاست گذاری، فرھنگ سازی، آموزشی، ابعاد حقوقی و قانونی و… تعریف شده و ارکان مختلف نظام بر اساس آن عمل کنند.

ولی متاسفانه آن چه که معمولا از طرح این مباحث به یاد داریم، در این سال ھا در حد یک سری مباحث شعاری و تبلیغاتی و انتخاباتی و زینت المباحث سیاسیون و سخنرانان بوده است. و نتیجه این بی توجھی ھا، این نادیده گرفتن ھا و به حاشیه راندن ھا خود را به وضوح در سطح جامعه نشان می دھد. بسیاری از مشکلات و چالش ھا و مفاسد فرھنگی و اجتماعی ریشه در این غفلت و سھل انگاری مھلک دارد. به بعضی از این نمونه ھا در ادامه اشاره می کنیم:

 

• عدم وجود اجماع در نگرش به جایگاه زن و نگاه آرمانی به وی :

 عدم وجود نگرش اجماعی و تصویری واحد از جایگاه زن در نظام جمھوری اسلامی و ھمچنین بیگانگی برخی مسئولین با این نگاه آرمانی که به تبع آن عزم جمعی را در تحقق آن منسجم نخواھد کرد. ناگفته نماند که دشمنان قسم خورده نظام اسلامی از ھمین روزنه و نقیصه و تحت علَم حمایت از حقوق زنان، فرصت را برای ھجمه ھمه جانبه و فریب دختران و زنان غنیمت می شمرند، چرا که جام مطالبه کرامت زنان اگر با آب زلال تعالیم ناب دینی پر نگردد، خالی نمی ماند و چه بسا این عطش با منجلاب تعالیم فمنیستی پاسخ داده شود.

 

• منشور حقوق و مسئولیت ھای زنان در جمھوری اسلامی ایران:

این منشور سالھاست که مصوب شده ولی ھیچ اقدامی در جھت اعمال و اجرای مفاد آن صورت نپذیرفته است. سالھاست که در مجامع بین المللی در واکنش به درخواست الحاق به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان، بیان می کنیم که ما منشور حقوق و مسئولیت ھای زنان را بر اساس مولفه ھای دینی و بومی خود تدوین و مصوب نموده ایم و بر اساس این منشور، مسائل و مشکلات زنان را رھگیری و حل می کنیم. ناگفته نماند که مفاد ارزشمند این منشور حتی مورد توجه بسیاری نخبگان کشورھای دیگر قرار گرفته ولی متاسفانه ھیچ اقدام واقعی و عملی در جھت تحقق آن در ایران اسلامی صورت نپذیرفته است.

 

• قوانین حمایت از زنان و خانواده از قبیل طرح تعالی جمعیت و خانواده:

 این طرح طرحی است که سالھاست که در مجلس به بھانه ھای بی اساس گوناگون، مورد تصویب قرار نگرفته و در راھروھای مجلس سرگردان است. در حالی که مفاد آن، تسھیل ازدواج جوانان، حمایت از زنان شاغل برای انطباق کار با خانواده و فرزندآوری و طرح ھای حمایتی دیگری است که جای آن ھمچنان خالی است.

 

• آیین نامه راھکارھای گسترش عفاف و حجاب:

 این آیین نامه چند سال است که مصوب شده و به طور ھمه جانبه شامل اقدامات و تکالیفی که ھمه نھادھا و دستگاه ھا در مورد بحث ھای مرتبط با حجاب و تحکیم خانواده باید در کشور انجام دھند، می شود. ولی متاسفانه به دلیل عدم نظارت بر اجرای این آئین نامه علیرغم مشکلات بسیاری که در این زمینه گریبانگیر جامعه است، مفاد آن اعمال نشده و عملا در حال خاک خوردن است.

 

• کاستی ھای قانونی درباره تامین جایگاه زنان:

    تمام کاستی ھای قانونی درباره زنان و تامین جایگاه درخورشان در نظام اسلامی وجود دارد، اعم از زنان خانه دار و نیز زنان شاغل و طرح و تصویب قوانین حمایتی که موجب انعطاف و سازگاری شرایط کار و اشتغال با وظیفه زن در خانه و خانواده است، متاسفانه ھنوز در اولویت نبوده و کماکان از بسیاری از  کشورھای دنیا در این زمینه بسیار عقب تر ھستیم. این که ما با وجود قوانین صلب و منجمد و غیرقابل انعطاف عملا به زنان بگوییم یا در خانه باش و ھیچ نقش و کنش اجتماعی نداشته باش؛ یا با شرایط و قالب ھای غیرقابل انعطاف مردانه با این ساعات و شرایط کار، اشتغال داشته باش. در این شرایط زن مجبور است بین خانواده و فرزند آوری و نیز اشتغال و فعالیت اجتماعی یکی را انتخاب کند و روشن است که نتیجه این دوگانه زن تراز انقلاب اسلامی را به دست نخواهد داد.

 

• عدم اجرای اسناد و قوانین مرتبط با مباحث جنستیی و تربیت جنسی :

کلیه اسناد و قوانینی که مباحث جنستیی و تربیت جنسی به نحوی در مفاد آن گنجانده شده است،  به حاشیه رانده شده و اجرایی نشده اند و اقدامی در ارتباط با اعمال آنھا و نظارت بر اجرایشان صورت نپذیرفته است، اعم از آن ھایی که تصویب شده اند مثل سند تحول آموزش و پرورش و بعضی که هنوز به تصویب هم نرسیده اند. در نتیجه در خلائی که در این رابطه در کشور احساس شده است، بسیاری برای حل مسائل متعدد موجود در جامعه در رابطه با این موضوع، به اسناد بین المللی مرتبط پناه برده و به دنبال یافتن راھکارھایی برای پر کردن این خلا ھستند.

 

• تشکیل نھاد فراقوه ای زنان:

با وجود این که سالھاست برای ساماندھی و یکدست کردن و ایجاد اجماع و ھماھنگی، طرح تشکیل نھاد فراقوه ای زنان مطرح شده است، ولی ھنوز به نتیجه ای نرسیده است.

 

• غفلت از قانون ھای حمایتی از زنان و خانواده:

با وجود این که این قوانین باید به دلیل حساسیت و اھمیت خاص آن، به طور ویژه مورد توجه قرار گرفته و پیگیری و اعمال گردد، ولی متاسفانه شاھدیم که معمولا این قوانین، قوانین در حاشیه و مورد غفلت و بی توجھی و سھل انگاری مضاعف است.

 

این موارد که ذکر شد و بسیاری موارد دیگر که در این مجال فرصت پرداختن به همه آنها نیست، حکایت از آن دارد که متاسفانه زمام امور زنان و خانواده در کشور رها شده است و دستگاه های مربوطه اعم از قوای مجریه، مقننه و قضائیه اهتمام لازم و مبتنی بر نگاه درست به جایگاه زن و خانواده را در این حوزه ندارند.

ما زنان انقلابی دغدغه مند بر این باوریم که برای پیاده شدن الگوی اصیل زن تراز انقلاب اسلامی در ابعاد سیاست گذاری، فرھنگ سازی، آموزشی، ابعاد حقوقی و قانونی و… در  ارکان مختلف نظام جمهوری اسلامی نیاز به بازنگری در خلأهای موجود و همت بر رفع آنها در حوزه زن و خانواده هستیم و در این مسیر مخصوصا از زنان مسئول و متولی  امور زنان در قوه مجریه و نیز نمایندگان زن مجلس شورای اسلامی بصورت خاص انتظار حرکت و همتی نمایان و موثر داریم.

/انتهای متن/