اجرای مدلینگ معلولین در کشور
در ایران با شرکت 34 زن و مرد معلول ، مدلینگ آغاز به کار کرد تا مانند سایر کشور های دنیا ایران هم در این زمینه فعالیت داشته باشد.
به گزارش به دخت به نقل از ایران، این مدلها که بیشترشان از ضایعه نخاعی رنج میبردند، البته نه برای یک نمایش صرفاً ظاهری که برای تبلیغ لباسهایی راه میرفتند که پیش از این سختیهای زیادی را به جامعه معلولان تحمیل کرده بود. برخی معلولان بویژه آنها که به ناچار از ویلچر استفاده میکردند، شکایت زیادی از مدل لباسهایی داشتند که برایشان محدودیتهای زیادی به وجود آورده بود.
اما در این مراسم، لباسهایی تبلیغ میشدند که نه تنها جنسشان نخی بوده و برای معلولان بهترین نوع الیاف محسوب میشود که متناسب با مشکل جسمی هر معلول طراحی شده و فعالیتهای روزمره را برای او راحتتر میکند!
مدلینگ معلولان البته استانداردهای متفاوتی با مدلینگ جهانی دارد و افراد براساس قد و وزن و ظاهر سنجیده نمیشوند! تنها فاکتور انتخاب مدلهای معلول، علاقه شخصی آنها به کار مدلینگ است. هماکنون بیش از 50 نوع لباس برای 14 نوع بیماری که باعث انواع معلولیتها میشود، طراحی شده است.
محبوبه رحیمیان، خیر کارآفرین، بعد از 5 سال تحقیق و مطالعه در زمینه لباس معلولان بالاخره توانست بعد از محدودیتهای بسیار، نخستین مراسم مدلینگ معلولان را در تهران برگزار کند. او که 19 ساله است بهعنوان کارآفرین در حوزه معلولان فعالیت میکند. تاکنون بیش از 50 نوع لباس برای 14 نوع بیماری طراحی کرده است. او انگیزه اصلی از برگزاری چنین رویداد فرهنگی را نبود لباسهای مناسب برای معلولان اعلام میکند، چراکه او معتقد است به علت خلأ همین موضوع ساده، بسیاری از معلولان حتی در حرکت کردن ساده با ویلچر هم دچار مشکل میشدند و لباس هایشان به چرخها گیر کرده و براحتی پاره میشد. او معتقد است که همین موضوع بار سنگین مالی به معلولان وارد میکرد. از طرفی برخی معلولان هم دچار حساسیت لامسه بودند و به خاطر ضعف جسمی بدنشان نمیتوانستند وزن لباس را تحمل کنند و به همین علت ترجیح میدادند در خانه مانده و بار سنگین پارچهها را تحمل نکنند.»
او همچنین به طراحی لباس دختران معلول اشاره کرده و در این باره اینطور توضیح میدهد: «در طراحی لباس دختران، پشت لباسها و آستینها به شکلی طراحی شده که آنها بتوانند براحتی دست هایشان را بیرون آورده و چرخهای ویلچر را تکان دهند. حتی به برخی لباسها، کیفهایی ویژه دوخته شده که به بدنشان فشار مضاعفی وارد نکند، چراکه تعداد زیادی از این افراد، مشکلات ستون فقرات دارند و بدن هایشان دفرمه شده است. متأسفانه لباسهای معمولی، نواقص جسمی آنها را برجستهتر میکند.» جالب اینکه رحیمیان میگوید، پیش از دوخت هر لباس برای معلولان، از آنها انتظاراتشان را میپرسد تا مطابق با نیازهایشان کار طراحی انجام شود. جالب اینکه تعداد زیادی از معلولان با طراحیهای جدید، پایشان به خیابانها و مراکز خرید باز شده است.
بهگفته وی، طراحی لباسها برای معلولان، محدودیت سنی ندارد و از کودک 2 تا 50 ساله میتوانند از این لباسها متناسب با فیزیکشان استفاده کنند. رحیمیان با اشاره به اینکه معلولان نمیخواهند به آنها نگاه ترحمآمیز شود، میگوید: «تعداد زیادی از آنها بهخاطر طراحی بد لباس هایشان و اینکه این لباسها برای افراد سالم دوخته شدهاند، نمیتوانستند چند بار در روز به سرویس بهداشتی بروند، اما شلوارهایی طراحی شده که حتی معلول بدون پیاده شدن از خودرو میتواند، مشکلش را حل کند.»
«قرینه نبودن بدن معلولان کار را برای طراحان سختتر کرده است.» رحیمیان با اشاره به این موضوع، تأکید میکند که در طراحی لباسهای ویژه معلولان، این مسأله بشدت مورد توجه قرار گرفته است.
«آزاده چغا»، مدل معلول 34سالهای است که به طور مادرزادی دچار فلج عضلات است، اما این ضعف جسمانی مانع حضور او در جامعه نشده و او حالا بهطور جدی در عرصه مدلینگ فعالیت میکند. آزاده که از راهاندازی مدلینگ معلولان در ایران بسیار استقبال کرده است، تنها آرزویش ورود برندهای برتر کشور در این حوزه است. او درباره اینکه چطور بهعنوان مدل به این مراسم راه یافته، میگوید: «من در اینستاگرام، زیر یک عکس که تصویر معلولی را نشان میداد، آرزو کردم که کاش مدلینگ به ایران هم بیاید، جالب اینکه کمی بعد با من تماس گرفتند و خواستند که بهعنوان یک مدل در این مراسم شرکت کنم.»
/انتهای متن/