امام عسكرى عليه السلام:
چه زشت است در مؤمن خواسته اى باشد كه او را به خوارى كشاند
ما أقبَحَ بالمُؤمِنِ أن تكونَ لَهُ رَغبَةٌ تُذِلُّهُ
ميزان الحكمه ج۶ صف۴۹۰
اظهار شادمانی پیش انسان غمگین، از ادب نیست.
لیْسَ مِنَ الادبِ إظْهارُ الفرَحِ عِندَ المَحزونِ
(بحارالانوار، ج۷۵، ص ۳۷۴)
کم آسایش ترین مردم، کینه توز است.
اَقَلُّ النّاسِ راحةً الحَقودُ
(فرهنگ جامع سخنان امام عسکری علیه السلام، ص ۴۱۴)
دل احمق در دهان اوست، و دهان حکیم و فرزانه در قلب اوست.
قلبُ الاحمَقِ فی فَمِه, و فَمُ الحَکِیمِ فی قلْبِهِ
(تحف العقول، ص ۴۸)
جدال مکن، که شکوه و هیبت تو می رود؛ شوخی مکن، که بر تو گستاخ می شوند.
لا تُمارِ، فیَذْهبَ بَهاؤُکَ، و لا تُمازِح فَیُجتَرَاَ عَلَیکَ؛
(اعلام الدین،ص ۳۱۲)