رمضان، وقت غربالگری ذهن و دل

سرویس فرهنگی به دخت/

آدم گاهی ذهنش آن قدر پر می شود، انگار در حال انفجار است. انباشته از کلمات وجملات ضد ونقیض. دلش می خواهد کبریتی روشن کند وبا جرقه ای همه ی آن افکار درهم وبرهم را به آتش بکشد یا مثل رایانه، با کلیک روی یک کلید همه چیز را پاک کند. پاک کردن تمام چیزهایی که دوست داشتنی نیستند آرزوی تمام انسان هاست. همه انسان ها خاطرات واندیشه های تلخی دارند که نمی خواهند در حافظه مغزشان ذخیره بماند وبا کوچک ترین تلنگری دوباره گر بگیرد و شعله ور بشود، طوری که هزاران دکمه یا آتش نشان هم نتوانند خاموش یا حذفش کنند.
گاهی پربودن ذهن مصیبت بارترین بخش زندگی یک فرد می شود. قدرت فکر و کارایی را از آدم می گیرد. در واقع ذهن را فلج می کند.آدم را از پا می اندازد. تمام زندگی یا بخشی از آن را به خودش اختصاص می دهد. ذهن می تواند از افکار پوچ پر بشود اما با همین افکار نمی تواند پربار باشد. کی گفته ذهن همیشه باید پر باشد! آن هم پر از فلاکت بارترین و پوچ ترین افکار!
دل هم گاهی سرشار از انواع حس ها می شود. گاه انباشته از نفرت وکینه نسبت به دیگران. گاهی هم، سرشار از محبت های کاذب و دروغین و افسانه ای و یا حتی  عواطفی دوست داشتنی و حس برانگیز.
گاهی لازم است مردم به خودشان یادآوری کنند که وقت غربال گری هر دوی اینها فرارسیده است. گمان هم نکنند این دو جدای از هم هستند. ذهن ودل چنان به هم گره خوردند که با هم بودن شان از عجائب خلقت به شمار می رود و جداکردن شان سخت است.
اگر دل در نقطه ای گیر باشد، ذهن را درگیر خودش می کند. اگر ذهن متکی به اندیشه ای خاص باشد، دل را هم به همان سمت می کشاند. اگرذهن و دل به موازات هم پیش بروند وهردو در سمت وسوی مثبت باشند، فرد را به کمال می رسانند. اما وای به روزی که این دو به کجراهه بیفتند. مسیر تا به ثریا کج خواهد بود. اینجاست که آدم نیاز به غربالگری دارد. اول هم باید ذهن را غربالگری کند وبعد به سراغ دل برود. اگر ذهن مدام مشغول به اندیشه ای باشد واین درگیری طولانی بشود، خواه ناخواه دل را اسیر خودش می کند. پاک سازی ذهن است که دل را هم پاک می کند. ماه مبارک رمضان بهترین بهانه برای این غربالگری است، به خصوص شب های قدر که اگر قدرش را ندانیم، یک عمر باید در حسرت بمانیم.

/انتهای متن/

نویسنده: منیژه جانقلی