دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم                        و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی                              کتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست               می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه                             تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست                      عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم

جرعه جام بر این تخت روان افشانم                      غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم

حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا                  من چرا عشرت امروز به فردا فکنم

حافظ می گوید:

گردش روزگار طبق ضوابط خاص خودش است؛ به همین جهت موفقیت ها و شکست های ظاهری دوامی ندارندو به سرعت می گذرند.برای انجام کاری مهم ؛ زمان مناسب آن را در نظر بگیرید. خوشا به حال کسی که در فرصت های مختلف خوب عمل می کند.