آخرروز

۳۶۵ روز گذشت یک سال
سالی که عمق و ارتفاعش برای هرکس یک جور بود
میدانید؟ راستش روز و ماه و سال واحد دقیقی برای اندازه‌گیری زمان نیست. بشـر الکی خودش را معطل اعداد و ارقام کرده، زمان ابعادی دارد که آن را جادار و کم‌جا می‌کند. مثلا سالِ کسی شاید به اندازه صد سالِ دیگری جا داشته باشد
گاهی یک نفر در هفت روز، راهی می‌رود که دیگری در هفتاد سال
کاش علاوه بر نوروز یک آیین «آخَروز» هم داشتیم که روز آخر سال می‌نشستیم به حساب و کتاب. ببینیم وقتی که گذراندیم چقدر مُوسع و بزرگ بوده؟ و چند کار به درد بخور تویشان جا شده؟ لحظه‌هایی که تک‌تکشان، یوم‌الحساب ، طلبکار ما می‌شوند و باید بیلان بدهیم که چه کردیم؟
و اگر عمق و ارتفاع نداشته باشند و فقط «ثانیه‌های قابل شمارش با عقربهٔ ساعت» بوده باشند یقه ما را خواهند گرفت.

بگذریم…