زینب کبرا (س) عاشورا را رسانه ای کرد

فرآیند پیام‌رسانی در عصر جدید فرآیندی پیچیده است که با وسایل ارتباط جمعی(media) معنا می شود. در واقع وسایل ارتباط جمعی متعلق به عصریست که جمعیت های بز‌رگ در شهرها و کلانشهرها گرد آمده اند و بدون‌ داشتن‌ وسایل ارتباط جمعی فرآیند ارتباط ناممکن‌است.
خصوصیت مهم این وسایل آن‌ است که‌ در آن عناصر پنجگانه منبع پیام, رمزگذار پبام, وسیله ارتباطی, رمزیاب پیام و مخاطبان عناصری جداگانه اند که هر یک در ‌جای خود نقشی اساسی در فرآیند پیام رسانی دارند بنحوی که نبود هر یک از این‌عناصر جریان پیام رسانی را دچار نقص و اختلال می کند. مطبوعات, رادیو و تلویزیون و رسانه هایی از این دست‌مشخصا وسایل ارتباط جمعی هستند که پیام ها از منبع تا مخاطب به کمک آن سه عنصر دیگر می توانند مسیر انتقال پیام را تشکیل دهند.البته در دهه های اخیر در مورد فضای مجازی و شبکه های اجتماعی تا حدودی این فرآیند تغییر کرده است.
سوال این است که چگونه در ۱۴۰۰ سال پیش در صحرای کربلا اتفاقی رخ داده و این رخداد در گذر از ۱۴ سده همچنان تازه و مهم است؟ خبرها کهنه و به دلیل کهنگی از اهمیت تهی می شوند اما چرا واقعه عاشورای سال ۶۱ هنوز مهم است و تازه؟ هنوز مردمی که خود را به فرهنگ‌ عاشورا مربوط می دانند به حرف و پیام آن اهمیت می دهند و بلکه مردمی که به فرهنگ های دیگر تعلق دارند در همین عصر مخاطب پیام‌عاشورایند. گواه و تجلی این تازه و فراگیر بودن پیام عاشورا گردهمایی سالانه بزرگ اربعین است که در چند سال اخیر هر بار با شکوهتر و گسترده تر برپا می شود حول محور عاشورا و پیام آن.
چرا این پیام در‌گذر از ۱۴ قرن زمان و بلکه‌ در گذر از گوناگونی فرهنگ ها و آئین ها همچنان در میان انسانها مخاطب دارد و عجیب این که در هر نوع مخاطبی هم تاثیرگذار و تغییرآفرین است؟
بی تردید این پیام به سبب اهمیت و قدرت بی اندازه ای که دارد می تواند چنین جذاب و اثرگذار باشد. اما آیا اگر این پیام به ما آدمهای این عصر نمی رسید می توانست اثر و جاذبه ای داشته باشد؟
صاحبنظران علم ارتباطات معتقدند اگر اتفاقی بیفتد ولی رسانه‌ای نشود مثل آن است که اصلا نیفتاده است.
رخدادی که در کربلای سال ۶۱ هجری اتفاق افتاده با کدام رسانه ثبت و ضبط و منتشر شده است که هنوز تازه و تاثیرگذار مانده ‌ است؟
در روزگاری که‌ نه دوربینی و نه ضبط صوتی برای ثبت تصویر و صدا بوده و نه حتی نویسندگان تاریخ حاضر بودند برای ضبط قیامی بر علیه حاکمیت قلمی بزنند چطور این اتفاق و پیام و آثارش ماندگار شده‌ است؟
پاسخ در یک کلام زینب کبراست و بزرگی کاری که در پیام‌رسانی واقعه کربلا انجامش داد.
اصل واقعه عاشورا بی نظیر بود و باعظمت چون در یک صبح تا ظهر ۷۲ مرد بزرگ به سالاری حسین(ع) با سلاح شهادت در مقابل بزرگ ترین انحراف از دین خدا ایستادند و جائرترین حکومت را به چالش کشیدند, یک پایه اساسی جاذبه و اثر بی اندازه پیام عاشورا خود این واقعه است.
اما یک رمز مهم دیگر مانایی و جاودانگی اش این است که زینب کبرا(س) رسانه ای کرد عاشورا را.
او از ظهر عاشورای سال ۶۱ دست بکار شد. در میان امواج خون عزیزترین کسانش قد راست کرد و ایستاد تا با پیام رسانی قهرمانانه و بهنگام و موثرش صدای رسای ظلم ستیزی و دین خواهی شهیدان مظلوم کربلا را به گوش همه آدمها در هر زمین و زمانی که هستند برساند.
زینب در قامت بانویی که کاروانسالار ی دختران و زنان اهل بیت و بازمانده های شهدای کربلا را بر عهده داشت از اسارت در چنگال قسی ترین و ناجوانمردترین عناصر حکومتی یک رسانه ساخت تا شهر‌به شهر از دربار حاکمان جائر و جنایت پیشه گرفته تا کوی و برزن و‌بازار پیام رشادت و قهرمانی شهیدان کربلا را به گوش همگان برساند و نیز عمق قساوت و فساد و تباهی حکومت مدعی خلافت نبی را برملا سازد.
زینب(س) دختر زهرا(س) و‌علی(ع) بود که با خطبه های خود حکومت را و مردمان را زیر و رو می کردند . او می دانست که چگونه می توان با خطبه خواندن ورق را برگرداند و حاکم جائر غرق در غرور پیروزی را به ‌حقارت و زبونی کشید .
زینب بزرگ کار پیام رسانی را برای ستیز بزرگ تاریخی حق و باطل در صحرای کربلا بتمامی و بدرستی به انجام رساند و همین بود که طومار حکومت فاسد بنی امیه را در اوج قدرت در هم پیچید و برای همیشه تاریخ و همه انسانها راه مبارزه با ستم و کجروی را حتی اگر بر اریکه قدرت باشد نشان داد که اگر حق مدار باشی و حق خواه با دست خالی هم می شود ایستاد که در این صورت شهادت بزرگ ترین و برنده ترین سلاح است و تو در نابرابرترین مقابله ها برنده خواهی بود حتی اگر به خاک و خون کشیده شوی و همه هست و نیست خود وخاندانت به تاراج رود.
شرطش این است که در میدان کارزار حسین وار وارد شوی و در عرصه روشنگری و پیام رسانی همچون زینبی را در کنار خویش داشته باشی.

/انتهای متن/