نگار، سرگردانی میان هویت مردانه و زنانه

مریم معیری/

نگار تازه ترین اثر رامبد جوان است. بازیگر، کارگردان و مجری که با سری برنامه های خندوانه بیش از پیش محبوب شد.او فیلم های اسپاگتی در هشت دقیقه، پسر آدم دختر حوا و ورود آقایان ممنوع  را در سمت کارگردان در کارنامه خود دارد. جوان چندین سریال را نیز برای صدا و سیما ساخته است.

تجربه موفق “ورود آقایان ممنوع” از رامبد جوان کارگردان بنامی ساخت. پس از حاشیه های فراوان درباره زندگی شخصی او انتظار می رفت که نگار نیز توفیقات زیادی به دست آورد. با اینکه در اکران های مردمی فیلم نگار صف های طولانی تشکیل شد اما نصیب آن از سیمرغ جشنواره سی و پنجم، سیمرغ بلورین بهترین موسیقی متن بود.

خلاصه داستان

نگار(نگار جواهریان) دختریست که پدرش به طرز مشکوکی از دنیا رفته، نظر پلیس خودکشی است؛ اما نگار باور ندارد که پدرش خودکشی کرده باشد و خودش ماجرای مرگ پدر را پیگیری می کند. او به سرنخ هایی می رسد. پشت پرده ماجرا عشق است و مافیا.

نگار

نگارتک دختر خانواده که همیشه در ناز و نعمت بزرگ شده و یکی یکدانه پدر و مادرش بود، ناگهان با فقدان پدر مواجه می شود. او وابستگی زیادی به پدرش داشته و پس از مرگ پدر، از طریق روحی و ذهنی با او در ارتباط است؛ طوری که در مورد او و ماجرای قتل او به نوعی مکاشفه می رسد. . نگار عزیز دردانه، یک شبه مقاوم و مصمم می شود. او می خواهد جای خالی پدر را برای مادر پر کند و مادرش بی هیچ غمی به او تکیه کند و از طرف دیگر ماجرای مرموز قتل پدر را کشف کند.

نگار لباس های اسپرت می پوشد و خوب رانندگی می کند، خوب داد و فریاد راه می اندازد، خوب فرار می کند و در نهایت هم ظاهرا بسیار مستقل انتحاری تصمیم گیری می کند؛ مجموعه ای از حرکات مردانه و خشن.

او در اعماق قلبش پیمان را دوست دارد و صورتش پر از ظرافت های دخترانه است، با این حال گاهی می شکند و گریه می کند. او دست تنها میان گرگ های انسان نما گیر افتاده است؛ رفت و بازگشتی میان هویت مردانه و زنانه و سرگردان میان این دو.

مادر نگار

زنی حساس و عاطفی که با مرگ شوهرش بسیار بهم ریخته است. او قادر به تصمیم گیری نیست و بی دفاع و آسیب پذیر است. اصلا شبیه مادرهای فیلم های ایرانی نیست که پشت فرزندش بایستد و او را در تنگناها یاری دهد. بلکه بر عکس است و دخترش باید از او حمایت کند. مادر نگار انگار تسلیم شرایط شده است.

نگار در یک نگاه

نگار ظاهرا  فیلمی است پر از صحنه های بصری جذاب و پر از ایده. بازی درخشان و متفاوت محمدرضا فروتن نظر را جلب می کند و استفاده صحیح از موسیقی به همراه صحنه های جلوه های ویژه وجه تمایز این فیلم است. روایت متفاوت و سیلان بین رویا و واقعیت از نگار  و از رامبد جوان که بیشتر در قالب کمدی شاخته شده، تجربه ای متفاوت ساخته است.

نگار فیلم قابل تعریفی نیست و باید دیده شود؛ چراکه احساس و هدف در سکانس ها از بین فرم و فضای فیلم قابل درک است.البته باید گفت که نگار هم در مضمون و هم در فرم، فیلم های مشابه خارجی دارد.

نگار تلاشی است از رامبد جوان برای ساخت فیلمی در ژانر معمایی جنایی در ایران؛ ژانری که مدت هاست کسی به سراغ آن نمی رود. اما در نهایت رامبد جوان از شخصیت اول فیلم که نگار است، دختری ساخته خشن، بی رحم، با ژست های مردانه که با واقعیت وجودی یک دختر جوان فاصله زیادی دارد.

/انتهای متن/