انقلاب در تلویزیون
ما که نسل انقلابیم، سالگرد انقلاب که نزدیک میشود، همه به نحوی روزهایی را به یادآور میآوریم که انقلابی وجود نداشت و حتی تصور تغییر و تحول در رژیم حکومتی هم برای ما بسیار سخت بود، تا آنجایی که خاطرات مبارزان را که ورق میزنی میبینی که هیچکدام صحبتی از پیروزی نداشتند. فقط همّ و غم شان در آگاهیدادن به مردم بود. اما انقلاب که شد، یک دفعه دیدیم که باید خیلی چیزها عوض شود از جمله برنامه های تلویزیونی مان…
فریبا انیسی/
آن روزهای اول انقلاب، انقلابیون بیشتر از هر چیز بر تلویزیون متمرکز بودند. کلا دو کانال داشتیم که تا ساعت دوازده شب برنامه داشت. همه سعی میکردند برنامه های همین دو کانال بهترین کیفیت ممکن را داشته باشد. فیلمهای سینمایی پخش می شد که داستان بعضی از آنها هنوز در ذهن ماست. جنگ که تمام شد، برنامهها گستردهتر شد، کارها نظم دیگری نیاز داشت. اما قانون هایی که در پخش برنامه های تلویزیون حاکم بود و بر اساس انقلاب شکل گرفته بود، تغییری نکرد. فیلم هایی که وقتی دیگر و در جایی دیگر تولید شده بود، برای این که در تلویزیون پخش شود تغییراتی می کرد: بدن برهنه، پاها و بازوها و …ی برهنه عریان، لباس های نامناسب و … اصلاح می شد. در متن فیلم ها دستکاری هایی می شد تا با فرهنگ ما جور دربیاید، آنقدر که می گفتند کشور سازنده فیلم قرار است داستان جدید را از ما بخرد!
اما حالا چندی است که روال پخش فیلمها تغییر کردهاست. مثلا بدن کاملاً برهنه مردان در سرمای کشنده کوه، لباس های باز زنان، گیلاس های شراب که به هم زده می شود، کلام پی در پی ناپسند و…
سوال این است آیا در تلویزیون دوران انقلاب تمام شده است؟ ارزش های ضد انقلابی و آموزههای غربی و پرفساد چرا برگشته است… ؟ در برابر فیلمهایی که با هدف جنگ نرم برای کشورهای جهان سوم و مشخصاً کشورهای مسلمان ساخته شده است، تکلیف ما چیست؟ نشان دادن تمام و کمال همه صحنه ها، پخش همه دیالوگ ها هر چند هیچ نسبتی با ارزش های انقلابی و دینی و ملی ما نداشته باشد، جایز است و مفید؟
سوال دوم این است: حالا بعد از این همه سال که از انقلاب گذشته، چرا تولیدات داخلی و محصولات فرهنگی ملی ما نباید آنقدر زیاد و جذاب و غنی باشد که جای خیلی از این محصولات وارداتی را بگیرد؛ محصولاتی که خیلی وقت ها کیفیت و ارزش هنری ندارد و محتوایش هم به درد ما نمی خورد؟
فکر می کنم اگر قرار است انقلابی بمانیم، راه و رسمش این نیست. تلویزیون، ضمن این که باید به روز و جوان پسند و جذب کننده مخاطب باشد، اما چرا باید حد و مرزهایی را که بعد از انقلاب گذاشتیم، زیر پا بگذارد؟ که اگر بگذارد دیگر تلویزیون انقلاب ما نیست.
/انتهای متن/
