ما ز یاران چشم یاری داشتیم

ما ز یاران چشم یاری داشتیم خود              غلط بود آن چه ما پنداشتیم

تا درخت دوستی برگی دهد                     حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

گفت و گو آیین درویشی نبود                   ور نه با تو ماجراها داشتیم

شیوه چشمت فریب جنگ داشت                ما غلط کردیم و صلح انگاشتیم

گلبن حسنت نه خود شد دلفروز                ما دم همت بر او بگماشتیم

نکته‌ها رفت و شکایت کس نکرد              جانب حرمت فرونگذاشتیم     

گفت خود دادی به ما دل حافظا                ما محصل بر کسی نگماشتیم