جزای روزه تخلق به اخلاق خداوند است

نماز ، با دو صفت به کمک انسان آید و راه ها را بر او بگشاید: یکی با اشکال و حرکات ، دوم با صفت مناجات . صورت و اشکال و حرکات نماز  حکایت از سیر زندگی انسان دارد.

سجده ، خبر می دهد که چون به این عالم آمد، اول به مقام نباتی پیوست زیرا که نباتات و گیاهان همه در حال سجودند.

والنجم و الشجر یسجدان. (الرّحمن آیه 6)

همه سر به زمین نهاده اند به شکل سجود . زیرا که سر عبارت از آن محل است که غذا بدان وسیله (دهان) به بقیه اعضا رسد.

رکوع، حکایت از این می کند که شخص از مقام نباتی به مقام حیوانی آمده است و حیوانات همه در رکوع اند.

رکوع، خبر می دهد که او از مقام نباتی و گیاهی به مقام حیوانی آمده است و حیوانات خمیده اند به حالت رکوع.

قیام خبر می دهد او را که از مقام حیوانی به مقام انسانی پیوست، یعنی تو از حالت رکوع و سجده آمدی به سوی قیام.

و در حرکات نماز اشارت هاست اینکه در وقت تکبیرة الاحرام روی از همه اغراض و اعراض دنیا بگردان، هر دو دست را بالا آور، یعنی دنیا و آخرت را باهمت پشت سر انداز و تکبیر بر عالم حیوانی کن و بگو اللّه اکبر، یعنی نظر از هر چه که بزرگ نمای نفس توست بردار و بر بزرگواری حق نظر کن.

نماز سفری است از خود، با یک قیام انسانی که به شکل تکبر و انانیت است به رکوع حیوانی که شکل تواضع و انکسار است و از آنجا به سجود که شکستگی و فکندگی و افتادگی و مذلت نباتی است، می روی تا به تشهد شهود و حضور اول بازرسی که

 واسجد و اقترب ( علق آیه 19)

تا چون بدین در داخل شوی به همان نردبان که فرود آمدی بالا روی که :

 الصلوة معراج المومن

صفت  مناجات بعد از نماز این است که انسان را از مرتبه حیوانی و تمناهای نفسانی به مقام فرشتگان برساندو از گفت و شنید خلق و وسوسه های شیطانی به مناجات و مکالمه  با خدا بکشاند و از لذات این گفتگو ، مست عشق الهی گردد.

روزه

روزه ، آدمی را از زمانی خبر می دهد که به اخلاق ملائک بود و به حجب صفات حیوانی از حق تعالی محجوب نگشته بود ، که خوردن خاصیت حیوان است و ناخوردن صفت ملائکه و صفت خداوند کریم تا بدین وسیله ترک خُلق های حیوانی کند و متخلق به اخلاق حق شود که حضرت حق فرموده :

 الصوم لی و انا اجری به

 یعنی روزه از آن من است و خودم پاداش آنم.

تسیبح و تقدیس، غذای ملائک است و پاداش این طاعت، بهشت است. جزای روزه تخلق به اخلاق خداوند است. در واقع هیچ طاعتی با حضرت حق مناسبتی ندارد الّا روزه .

منبع:

مرصادالعباد/ نجم الدین رازی

/انتهای متن/