میمنت چوبک؛ نخستین قاضی زن
حضور زنان در دستگاه قضایی در ایران چندان پررنگ نبوده است. بخصوص در کسوت قضاوت. اما پس از اصلاح قانون که به زنان اجازه حضور در بعضی دادگاه‌ها داده شد، زنانی سعی کردند در این زمینه شایستگی‌شان را ثابت کنند. یکی از این زنان میمنت چوبک بود. او متولد 1323 و فرزند عبدالخالق چوبک بود و بسیاری از اعضای خانواده‌اش از وکلای دادگستری بودند. میمنت چوبک پس از گذراندن دوران ابتدایی در بوشهر و شیراز، دوره متوسطه را در مدرسه ناموس شیراز و با رتبه اول و ممتاز در تمام دوره رشته ادبی گذراند.
به گزارش به دخت به نقل از ایران،برای رشته دانشگاهی‌اش حقوق را انتخاب کرد و سال 42 وارد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد و در سال 1346لیسانس قضایی گرفت. همان سال‌ها هم ورود خانم‌ها به دستگاه قضایی آسان نبود و خانم‌ها اجازه ورود به دوره کارآموزی علمی قضایی را نداشتند اما با پیگیری و مکاتبه‌های میمنت چوبک و دیگر خانم‌های دانشجو این اجازه صادر شد و چوبک همراه پنج دانشجوی زن دیگر پس از یکسال کارآموزی وارد کادر قضایی دادگستری شدند.
سال 1348 لقب نخستین زن قاضی ایران به میمنت چوبک داده شد که با رتبه چهارم بین تمام شرکت‌کنندگان و رتبه اول بین خانم‌ها سوگند قضایی را با ادای احترام به قرآن کریم به جای آورد.
او در سال 1351 از دانشکده حقوق دانشگاه ملی ایران فوق لیسانس حقوق جزایی گرفت و به تدریس آیین دادرسی کیفری، حقوق مدنی و حقوق اساسی در دوره‌های کارآموزی دادگستری و دانشکده اقتصادی و دارایی مشغول شد. رتبه علمی او باعث شده بود که در بسیاری از کنفرانس‌های علمی، حقوقی و قضایی در داخل و خارج کشور از او به عنوان سخنران دعوت شود.
میمنت چوبک در طول دوره کاری خود به عنوان دادیار دادسرای عمومی تهران (مأمور در اداره سرپرستی تهران)، نخستین زن معاون اداره سرپرستی محجورین تهران، مستشار اداره حقوقی قوه قضائیه (مأمور در شورای سرپرستی زندان‌ها)، مشاور امور محجورین، مشاور دادگاه مدنی خاص (مأمور در اداره سرپرستی و دریافت ابلاغ معاونت اداره سرپرستی)، مشاور دیوان عدالت اداری (مأمور در اداره حقوقی قوه قضائیه). وکیل پایه یک دادگستری، دادیار دادسرای انتظامی کانون وکلای دادگستری مرکز فعالیت کرد و البته نخستین و آخرین زن بازپرس تاریخ قضایی ایران بود.
/انتهای متن/
