بوی گل سوسن و یار من آمد…

فاطمه قاسم آبادی/

ای مجاهـــد ای مظهـــر شــرف                   ای گذشته ز جان در ره هدف

هر زمان می رسد از تو این ندا                   ای اسیران و مستضعفان به پا

این سرود زیبا به همراه تعداد بی شماری از سرود های این چنینی برای ما دهه ی شصتی ها معنا و مفهوم خاصی دارد؛ برای متولدین دهه ای که شاید خاطره ی پر رنگی از حضور امام نداشته باشد ولی با آرمان هایی که امام برای شان به یادگار گذاشت، زندگی کردند و در راهش استقامت کردند.

ما متولدین دهه ای هستیم که هر بار فیلم های ورود امام و پیاده شدنش از هواپیما را دیدیم، شاد می شدیم و هر بار که در سالگرد ارتحال امام تصاویر امام را در آن تابوت شیشه ای دیدیم پا به پای بزرگتر هایمان اشک ریختیم.

البته ما فقط از روی کلمات و تصاویر ایمان نیاوردیم، ما بهای ایمانی که آوردیم را با استقامت مان در تمام مراحلی که دشمنان بعد از پیروزی انقلاب سعی کردند این پیروزی را درهم بشکنند، پرداختیم.

زیر بار ستم زندگی بس است                نزد طاغوتیان بندگی بس است

ما دهه ی شصتی ها با تفکرات پدران و مادران دهه ی سی و چهل بزرگ شدیم و با امکانات محدود دهه ی پنجاه قد کشیدیم، اصلا شاید به همین خاطر باشد که حال و هوای انقلاب و مردمی که انقلاب کردند را این قدر نزدیک حس می کنیم.

بود شعار تو به راه حق قیام                       زما تو را درود زما تورا سلام

ما دهه ی شصتی ها شاید در زمان انقلاب نبودیم و آن زمان در مبارزه علیه طاغوت نتوانستیم امام را یاری کنیم؛ حتی بعد از آن در زمان جنگ تحمیلی هم نبودیم که در مبارزات حق علیه باطل شرکت کنیم اما بار حفظ آرمان های انقلاب را با افتخار و قدرت تمام قبول کردیم و مسئولیت حفاظت از قلعه ی نظام را بر عهده گرفتیم؛ قلعه ای که امروز حتی با وجود سیل تهاجمات و حملات متعدد دشمنان درون و بیرون همچنان نفوذ ناپذیر و دست نیافتنی باقی مانده است.

چون نجات انسان شعار توست                   مرگ در راه حق افتخارتوست

ما دهه ی شصتی ها هم مانند پدران و مادران مان برای رسیدن به آرمان های انقلاب از تمام راه هایی که نسل های قبل مان طی کردند رد شدیم؛ گاهی به شک افتادیم، گاهی راه را گم کردیم ولی از تمام این خطرات به سلامت عبور کردیم؛ چرا که مشعلی که امام جلوی راه ملت ایران روشن کرد تا ابد روشنی بخش راه و هدف مردم ما شد و روشنی بخش ما دهه ی شصتی ها.

چون تو عزم صف دشمنان کنی                ترک سر، ترک تن، ترک جان کنی

هر چند که این پایان راه نیست، جنگ علیه باطل همچنان ادامه دارد و ما به پشتوانه ی مشعلی که نورش از پشت سرمان راه را روشن می کند و پرچمی که در دستان مان است، آرمان های امام عزیزمان را با دلی آرام و ضمیری امیدوار، از دهه ای به دهه ی دیگر و از دستی به دست دیگر می سپاریم.

مثلا من به عنوان یک دهه ی شصتی نه تنها برای تعیین سرنوشت کشورم رأی می دهم، بلکه پای صندوق هم می ایستم و برای بهتربرگزار شدن این انتخابات کمک هم می کنم.

نازم آن عزم دشمن شکار تو                       خشم تو قهر تو اقتدار تو

 بود شعار تو به راه حق قیام                 ز ما تو را درود ز ما تو را سلام

خمینی ای امام                                  خمینی ای امام

/انتهای متن/