تربیت اجتماعی کودک در 7 سال نخست زندگی شکل می‌گیرد
نوزادی را در نظر بگیرید که در بدو تولد به جز غرایز اولیه ضروری برای بقا هیچ مهارت دیگری ندارد، او حتی نمی‌تواند از خود در برابر خطرات دفاع کند و بدون مراقبت و توجه چند روزی بیشتر زنده نمی‌ماند، اما این موجود آسیب پذیر و ظریف یک خاصیت ویژه و فوق العاده دارد، بدان معنا که به شدت آموزش‌پذیر است.
یک جامعه شناس کودک تاکید کرد: تربیت اجتماعی کودکان در 7 سال نخست زندگی شکل می‌گیرد و نیمی از آن چه می‌آموزد، در این 7 سال روی می‌دهد.
به گزارش به دخت و به نقل از ایسنا، مرجان انصاری، در خصوص اهمیت تربیت اجتماعی کودکان در 7 سال نخست زندگی آنها گفت: نوزادی را در نظر بگیرید که در بدو تولد به جز غرایز اولیه ضروری برای بقا هیچ مهارت دیگری ندارد، او حتی نمی‌تواند از خود در برابر خطرات دفاع کند و بدون مراقبت و توجه چند روزی بیشتر زنده نمی‌ماند، اما این موجود آسیب پذیر و ظریف یک خاصیت ویژه و فوق العاده دارد، بدان معنا که به شدت آموزش‌پذیر است.
وی در خصوص قابلیت‌های آموزشی نوزادان خاطرنشان کرد: مغز یک کودک دائماً در حال رشد و تغییر شیوه است و بخش عمده‌ای از این تغییرات توسط محرک خارجی صورت می‌گیرد و در حقیقت مغز یک کودک به اندازه خوراک ذهنی و آموزشی که دریافت می‌کند، رشد خواهد کرد.
انصاری ادامه داد: صرف نظر از تفاوت‌های ذاتی و ژنتیکی که هر نوزادی با آنها به دنیا می‌آید، همه کودکان به مقدار قابل توجهی تحت عوامل بیرونی، محیطی، فرهنگی و تربیتی قرار دارند، یعنی طرز صحبت کردن، دایره لغات میزان دانش عمومی، شیوه برقراری ارتباطات انسانی، نوع واکنش‌های هیجانی و بخش عمده‌ای از ساختار شخصیتی و اجتماعی کودکان متاثر از نوع تربیتی است که توسط والدین آنها اعمال می‌شود.
وی گفت: بر همین اساس آگاهی از شدت تاثیر رفتارهای والدین و همچنین دانستن شیوه‌های تربیتی صحیح به کودک کمک می‌کند از شخصیتی سالم، طرز فکری مناسب و ارتباطاتی شاد و لذت بخش برخوردار شود.
این جامعه شناس اظهار کرد: یک کودک غمگین و آسیب دیده هرگز به فرد بالغ شاد و موفقی تبدیل نخواهد شد، اگر والدین و خانواده‌ها بدانند که تا چه میزان بر آینده و سرنوشت فرزندان خردسال خود تاثیرگذار هستند بی شک در اکثر رفتارهای خود تجدید نظر کرده و با دقت بیشتری عمل می‌کنند.
وی در مورد ارتقای سلامت تربیتی و اجتماعی کودکان عنوان کرد: ایجاد اهداف بلند مدت تربیتی شناخت چگونگی طرز فکر بچه‌های کوچک، افزایش و تقویت مهارت‌های فردی، تقویت سطوح عزت نفس و اعتماد به نفس در کودکان و بررسی مشکلات شخصیتی هریک از والدین و تلاش برای رفع آنها در ارتقای سلامت تربیتی و اجتماعی اثر می‌گذارد.
انصاری یادآور شد: اگر بخواهیم این پنج نکته را بطور خلاصه توضیح دهیم، می‌توان اینگونه گفت که برای پرورش یک کودک شاد و سالم و پویا به یک نقشه راه مفصل و مجمل نیاز داریم، همانطور که برای به بار نشاندن یک بوته گل زیبا تنها آب یا فقط آفتاب کفایت نمی‌کند، تربیت و بزرگ کردن یک کودک نیز به چندین عامل مختلف نیاز دارد.
وی تصریح کرد: متاسفانه اشتباهی که اکثر والدین مرتکب می‌شوند، حفظ نگاه شیوه تک بعدی برای حل مسائل کودکان است، در واقع والدینی که برای ایام زندگی شخصی خود اهداف مشخصی ندارد و شناختی در مورد احساسات و نیازها و دنیای کودکانه فرزند خود نداشته در برقراری ارتباطات اجتماعی خود دچار مشکل‌اند چگونه می‌توانند کودکانی منطقی و سالم تربیت نمایند.
این جامعه شناس عنوان کرد: این گونه والدین با گره‌های کور ارتباطی و عاطفی خویش دست به گریبانند و بدتر از همه والدینی که هنوز از پس حل مشکلات شخصیتی خویش برنیامده‌اند با هیچ ابزار کارآمدی قادر به چنین تربیتی نخواهند بود.
وی گفت: در حوزه تربیت کودکان و خردسالان، بسیاری از والدین به تاثیر رفتارهای خود بر کودکان زیر دو سال اعتقادی ندارند، در حالی‌که امروزه ثابت شده که حتی جنین انسان از واکنش‌های عصبی مادر، عادات غذایی او و لحن گفتارش تاثیر می‌پذیرد.
انصاری خاطرنشان کرد: متاسفانه در حوزه تربیت کودکان تا دهه اخیر اکثراً تمام توجهات و تلاش‌ها تنها معطوف به گردآوری مجموعه‌هایی شبیه دائره المعارف بود، مجموعه‌هایی حاوی بایدها و نبایدهای تربیتی که بدون توجه به شرایط روحی کودک و والدین ارائه می‌شد.
به گفته وی، اما امروزه بر اساس روحیات کودکان، تفاوت‌های فرهنگی و ساختار خانواده مشاوره‌های تربیتی مناسبی در قالب کتاب‌ها، جزوات و کارگاه‌های آموزشی کودک و والدین ارائه می‌شود.
وی اظهار کرد: پدر و مادر بودن آمیزه‌ای از شادی و مبارزه جویی است، هیچ مساله از پیش تعیین شده‌ای برای شما و فرزندتان وجود ندارد، در عوض آنچه شما را به کودکتان متصل می‌کند، عشق بی قید و شرط و دایره وسیع از خودشناسی و کودک شناسی است.
این جامعه شناس گفت: در هفت سال نخست زندگی بچه‌ها به سرعت تغییر شکل می‌دهند و تغییر شخصیت می‌یابند، پس والدین نیاز دارند که با چابکی، زیرکی و درایت خود را با اوضاع تطبیق دهند، نوزاد امروز شما که خواستار حمایت تمام و کمال است در دو سالگی برای استقلال خویش می‌جنگد و در پنج سالگی خواستار اعتماد و اطمینان شماست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: والدین اولین و با نفوذترین معلم فرزندان خود هستند، به همین علت ضروری است همچنان که کودکان بزرگ می‌شوند، والدین نیز بیاموزند چگونه انعطاف پذیر باشند و در عین حال که همواره در چهارچوب ساختار صحیح تربیتی قدم بر می‌دارند، خود را با تعییرات روزافزون فرزند خود منطبق کنند.
/انتهای متن/
