بازیگر زن هالیوود: عاشق مردانم

به گزارش به دخت به نقل از جام نیوز، مریل استریپ در گفت و گویی با بی بی سی به مناسبت نمایش فیلم “سافرجت” در جشنواره فیلم لندن، گفته است که با وجود تمام دستاوردهایش، دستمزدش او همیشه از دستمزد بازیگران مکمل مردش پایین‌تر بوده است.

در فیلم سافرجت (طرفدار حق رای زنان ) مریل استریپ در نقش کوتاه اِمِلین پنکهِرست، از نخستین رهبران جنبش زنان بریتانیا که برای حق رای زنان در بریتانیا فعالیت کرد، ظاهر شده است.

مریل استریپ که بیش‌تر از هر بازیگر زن یا مرد دیگری در تاریخ سینما نامزد جایزه اسکار بوده، گفت که نقش زنان در تولید و عرضه آثار سینمایی و سهم اقتصادی آن‌ها از این فرایند، همیشه در درجه دوم اهمیت قرار گرفته و مردان بیشترین نصیب را برده‌اند.

در سال ۲۰۱۴ مجموع دستمزد ده بازیگر زن پولساز هالیوود ۲۲۶ میلیون دلار بوده است. در حالی که ده بازیگر مرد پولساز هالیوود نزدیک به دو برابر این رقم، یعنی ۴۱۹ میلیون دلار دریافت کرده‌اند.

به گفتۀ خانم استریپ، بین ۱۰ پخش کننده‌ عمده فیلم در آمریکا که هر کدام یک ناحیه این کشور را پوشش می‌دهند حتی یک زن هم وجود ندارد.

او می‌گوید این مسأله باعث می‌شود تا بازار همیشه بر مبنای نیاز مردان بچرخد و آنها باشند که تصمیم بگیرند چه فیلمی نمایش داده شود. با در نظر گرفتن اینکه نحوه پخش فیلم‌ها و استقبال از آن‌ها نوع تولیدشان را دیکته می‌کند، استریپ عنوان می‌کند که پخش‌کننده‌ها بهانه‌شان این است که “فیلم‌های زنان نمی‌فروشند.”

مریل استریپ گفته است که قبلاً تمام عوامل فنی فیلم‌ها مردان بودند، اما این موضوع دارد به مرور تغییر می‌کند و حالا زنان بیشتری سرصحنه تولید فیلم دیده می‌شوند.

مریل استریپ زمانی فعالیتش را شروع کرد که فقط دو فیلم‌ساز زن در کل تاریخ استودیوهای بزرگ هالیوودی کار کرده بودند. او باید در شرایطی مبارزه می کرد که هم شانس حضور در فیلم‌ها را از دست ندهد و هم موفقیت‌هایش را وسیله‌ای برای انعکاس و انتقاد از مردسالاری صنعت سینما قرار دهد، رسالتی که فیلم “سافرجت” یکی دیگر از نمونه‌های آن است.

‘عاشق مردانم’
مریل استریپ ۶۶ ساله در پاسخ به سوال خبرنگار بی بی سی که آیا او فمینیست است، می‌گوید: “من مادرم. فرزند من پسر است و شوهرم هم مرد است. من عاشق مردانم. اما فکر می‌کنم این روزها برای زنان جوان باعث ایجاد فاصله از کسانی که دوستشان دارند، شده است و فکر نمی‌کنم معنای تاریخی فمینیسم این بوده باشد. این مسأله من را اذیت می‌کند.”

او سرانجام ترجیح داد یک “اومانیست [انسان‌گرا]” باقی بماند که طرفدار “اعتدال” است.

/انتهای متن/