شیر دادن به کودک لذت بخش است اما…
شیر مادر غذای اصلی نوزاد است و شیردادن به کودک را اکثر مادران دوست دارند اما چرا بعضی مادران به کودک شان شیر نمی دهند؟
شیما عباس زاده/
تغذیه با شیرمادر نیازهاي تغذیه اي شیرخواران را تامین کرده و بهترین الگوي رشد و تکامل مطلوب کودکان را فراهم می کند.
شیر مادر : مصونیت بیشتر کودک
شیرمادر یک مایع بی نظیر و زنده حاوي عوامل ضد عفونت است که شیرخوار را در مقابل بسیاري از بیماري ها و عفونت ها مثل اسهال و عفونت هاي گوارشی و تنفسی، عفونت گوش، آسم و اگزما و آلرژي…. محافظت می کند و مرگ و میر ناشی از این بیماري ها را کاهش می دهد و همچنین احتمال چاقی و بیماري هاي مزمن از جمله بیماري هاي قلبی عروقی، پرفشاري خون، سرطان ها و دیابت را در بزرگسالی کاهش می دهد.
شیر هر مادري براي فرزند خودش بهترین است و ترکیب آن براساس تغییر نیازهاي او برحسب سن شیرخوار و حتی در هر وعده تغییر می کند. تغذیه با شیرمادر به رشد و تکامل فک و صورت کمک کرده و از پوسیدگی دندان پیشگیري می کند. امکان تکلم بهتر، هوش بالاتر و کسب مهارت هاي تکاملی و تحصیلی بهتر را در آینده فراهم می کند.
صرفه جویی اقتصادی
تغذیه با شیرمادر تامین کننده گرما، صمیمیت، نزدیکی و تماس مادر وکودك است که نتیجه آن ارتقاء تکامل جسمی و عاطفی کودك است. به علاوه شیرمادر همیشه و همه جا در دسترس است و نیازي به خریدن، آماده کردن، تجهیزات و ذخیره سازي ندارد. چنانچه شیرخوار با شیرمادر تغذیه نشود ابتلای بیشتر او به بیماري ها موجب صرف هزینه هاي درمان و مراقبت کودك و غیبت والدین از کار می شود.
شیردهی و وزن اضافی مادر
شیردهی براي مادران نیز مزایاي فراوانی همچون پیشگیري از کم خونی، سرطان پستان، شکستگی گردن استخوان ران در سنین کهولت و تاخیر در شروع قاعدگی و بارداري مجدد پس از زایمان دارد و نیز وزن اضافی دوران بارداري را زودتر از دست می دهند. اما چرا برخی مادران از دادن شیر به نوزادشان امتناع می کنند؟
وقتی شیر می دهم
رقیه عباس زاده مادر یک نوزاد سه ماهه در گفت و گو با خبرنگار به دخت معتقد است: وقتی به نوزادم شیر می دهم احساس آرامش پیدا می کنم زیرا حس می کنم با شیر دادن به کودکم، یک انسان سیر می شود، علاوه بر آن به من دلبسته تر و از نظر عاطفی به مادر نزدیکتر می شود.
وی ادامه داد: هر انسانی در محبت کردن به دیگری ارامش می یابد، و من هم با شیر دادن به کودکم محبتم را به او نشان می دهم. وقتی کودکم دستش را به صورتم می کشد، لباسم را می گیرد و درخواست شیر می کند، به من آرامش بیشتری می دهد. علاوه بر آن بر اهمیت تغذیه کودک با شیر مادر و تاثیر آن بر سلامتی کودک آگاهم، به همین دلیل بر روی شیر دادن به کودکم تاکید دارم.
عباس زاده اظهار کرد: یک مادر از بستگانم را می شناسم که به علت افسردگی از شیر دادن به کودک امتناع کرده است، این خانم همچنین از مراحل تهیه شیر خشک گلایه دارد. فکر نمی کنم که یک مادر از شیر دادن به کودک احساس لذت نکند.
چرا شیر ندادم؟
غزاله ایجوی، مادر یک کودک هفت ساله که از تغذیه کودکش با شیر مادر خودداری کرده است به خبرنگار به دخت گفت: به فرزندم در دوران نوزادی به دو علت شیر ندادم. نخست آنکه دوست داشتم اندامم به مانند گذشته حفظ شود و فیزیک آن تغییر نکند و از سوی دیگر نوزادم از تغذیه با سینه ام سیر نمی شد زیرا شیر به اندازه کافی در سینه ام وجود نداشت. از طرف دیگر احساس درد زیاد در اندام پستان به علت شیر دادن به نوزادم مزید بر علت شده بود. در هنگام تولد فرزندم، پمادهایی که این درد را تسکین دهد وجود نداشت . همه این عوامل سبب شد که فرزندم با شیر مادر تغذیه نشود.
وی ادامه داد: از آنجا که فرزندم با شیر خشک سیر می شد، آرام آرام تغذیه با شیر مادر قطع شد و کودکم را با شیر خشک تغذیه کردم. اگر صاحب فرزند دوم هم شوم دوست ندارم که با شیر مادر تغذیه شود چون دوست دارم اندامم حفظ شود. فکر می کنم به علت شیر ندادن کودک، اندامم مخصوصا سینه همانند گذشته حفظ شده است.
مادران ناآگاه
دکتر اسیه اناری، روانشناس بالینی کودک در گفت و گو با خبرنگار به دخت، خاطرنشان کرد: نمی توان به آسانی گفت که امتناع برخی مادران از شیر دادن به نوزاد به علت نامناسب شدن فرم فیزیکی بدن شان است و یا آسیب روحی این مادران عامل این موضوع شده است، بلکه علت عمده امتناع برخی مادران از شیر دادن به نوزادشان، ناشی از نااگاهی آنها از مزایای شیر مادر و تاثیر آن بر سلامت جسم و روان نوزادشان است.
وی ادامه داد: این گونه مادران نقش خودشان را به عنوان مادر پر رنگ نمی دانند و آگاهی ندارند که شیر دادن چه تاثیری بر روی دلبستگی کودک به مادر می گذارد. مدت هاست که مراجعه کننده ای به مطب به علت خودداری از شیر دادن به نوزاد نداشتم. البته مادرانی بوده اند که برایش ان تغذیه نوزاد با شیر مادر سخت بوده است که آن هم به علت نا اگاهی و یا ناخواسته بودن کودک به هر دلیلی بوده است.
اناری تصریح کرد: ممکن است اختلاف با همسر، تولد فرزند بدون برنامه ریزی و یا مزاحم دانسته شدن وجود کودک در روند فعالیت زندگی مادر سبب شود که مادر با سختی به کودک شیر دهد.
نوزادان آگاه
وی خاطرنشان کرد: خیلی از مادران نمی دانند که فرزندشان از دوره نوزادی شان اگاه هستند. بنابراین فکر می کنند که نوزادان دریافتی از دنیا ندارند. لازم است مادران به نوزاد از روی میل و رغبت شیر بدهند زیرا بر افزایش اعتماد به نفس کودک در بزرگسالی تاثیر خواهد گذاشت. مادر نباید در هنگام شیر دادن به کودک ابراز نارضایتی کند و باید به نوزاد بگوید که از شیر دادن به او خوشحال است.
وی تصریح کرد: اگر اثر روانی تغذیه نوزاد با شیر مادر بیشتر از اثر جسمی آن نباشد، کمتر نیز نیست، زیرا به شدت بر روی دلبستگی کودک به مادر تاثیر می گذارد. دلبستگی کودک به مادر دارای یک چارچوب است که اگر تامین شود، از بروز آسیب های اجتماعی در بزرگسالی جلوگیری می کند، و یک عامل حفاظتی برای سلامتی کودک محسوب می شود، زیرا از لجباز شدن کودک و بروز اختلالات رفتاری کودک جلوگیری می کند.
یک غذای بهشتی
دکتر احمد خداداد، فوق تخصص گوارش کودکان در گفت وگو با خبرنگار به دخت اظهار کرد: شیر مادر یک غذای کامل و یونیک است که سبب رشد عاطفی کودک و مقابله با عفونتها ، تقویت هوش کودک و تضمین سلامتی کودک در بزرگسالی می شود، بنابراین ضروری است نوزاد در بدو تولد با شیر مادر تغذیه شود و لازم است در بیمارستان ها هنگام تولد نوزاد به مادران آموزش لازم و کافی داده شود.
وی، شیر مادر را یک غذای بهشتی توصیف و خاطرنشان کرد: بهتر آن است که برای تضمین سلامتی کودک در بزرگسالی و جلوگیری از سوء تغذیه کودک و توانایی بدن کودک برای مقابله با مریضی با شیر مادر تغذیه شود.
خداداد تصریح کرد: بر طبق قرآن یک مادر می تواند 24 ماه به کودکش شیر بدهد، و بنده از نظر علمی نیز این مدت تغذیه کودک با شیر مادر را تایید می کنم، اما نباید در این زمینه اجباری باشد. اگر مادری از نظر روحی ناراحت است نباید او را اجبار کرد.
/انتهای متن/