احیای حقوق بشر به سبک فرانسوی

حدود سه دهه پیش، درست در همان روزهایی که سایه سیاه یک جنگ اجباری بر کشورمان سایه افکنده بود و تمام کشورهای به اصطلاح جهان اول، در این جنگ روبروی ما ایستاده بودند و ما یک تنه در مقابل همه شان بودیم، با دست خالی اما ایمان و عزم جزم، یک خبر تکان دهنده بر روی امواج رسانه ها آمد:

” فرانسه فاکتور‌های انعقادی خون آلوده به «اچ‌ آی وی» را برای استفاده بیماران هموفیلی به برخی از  کشور‌ها از جمله آلمان، ایتالیا، آرژانتین، عربستان، عراق و ایران و… صادر کرد.  “.

به روایت تاریخ

در خلال سال‌های 62 و 63، درست در زمان جنگ تحمیلی که  وزارت بهداشت و سازمان انتقال خون را در تامین فاکتورهای خونی مورد نیاز بیماران هموفیلی دچار مضیقه کرده بود، سازمان انتقال خون ایران با شرکت «مریو» قرارداد واردات فرآورده‌های خونی برای مصرف پالایشگاه‌های داخلی انتقال خون را منعقد کرد؛ شرکتی فرانسوی  که فاکتور‌های انعقادی آلوده به «اچ‌ آی وی» را برای استفاده بیماران هموفیلی به برخی از  کشور‌ها از جمله آلمان، ایتالیا، آرژانتین، عربستان، عراق و ایران و… صادر کرد.  

و اینگونه بود که پس از مصرف نخستین فرآورده‌های خونی این شرکت، گروهی از بیماران هموفیلی به بیماری‌های هپاتیت سی و ایدز مبتلا شدند و پرونده پزشکی آنها برای همیشه بسته شد.

فابیوس کیست؟

 لوران فابیوس که نامش این‌روزها در محافل ایرانی دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است، برای مردم ایران نام ناآشنایی نیست؛ مردی که در زمان نخست وزیری‌اش، پرونده سیاه‌ صدور فاکتورهای خونی آلوده باز شد و در این پرونده هیچ وقت هم به روشنی ابعاد جرم و  جنایت ضدبشری که اتفاق افتاد، روشن نشد. 

این سیاستمدار فرانسوی، متهم ردیف اول پرونده ایست که جان کودکان و مردان و زنان این خاک را با ویروس «اچ‌ آی وی» به خطر انداخت و عامل مهمی شد در سر در آوردن این ویروس کشنده از خانه های ایرانیان.

اسناد و منابع موجود نشان می‌دهد که لوران فابیوس در زمان نخست‌وزیری خود، هرگونه تشریفات در زمینه انجام آزمایش‌ها از نمونه‌های خونی را لغو کرد و خون‌های آلوده بدون اینکه مراحل آزمایش را پشت سر بگذارند، وارد بازار شدند. او دستور غربال‌گری را زمانی صادر کرد که  کار از کار گذشته بود و محموله خون های آلوده، به کشور ما صادر شده بود.

نه محکومیتی نه غرامتی

هرچند رای دادگاه به‌دلیل ناکافی‌بودن مستندات دخالت او در این پرونده، تبرئه فابیوس بود؛ اما استادان علوم پزشکی در مصاحبه‌های متعدد رادیویی و تلویزیونی از دیدگاه علمی و فنی، دولت فابیوس را به دلیل این رسوایی بزرگ متهم به سهل‌انگاری کرده و او را سرزنش کردند.

این در‌حالی بود که فابیوس گفته‌های آن ها را تهمت و افترا می‌نامید و در وقتی که روزانه ده‌ها نفر از مبتلاشدگان به ایدز و هپاتیت در اثر تزریق خون‌های آلوده فرانسوی در خود این کشور و کشورهای مختلف جهان جان خود را از دست می‌دادند، فابیوس خود را مشغول بحث و جدل با شرکت‌های بیمه کرده بود تا از زیر بار پرداخت غرامت به قربانیان شانه خالی کند، که البته هیچ‌گاه غرامتی در این رابطه به دولت و مردم ایران از سوی دولت فرانسه پرداخت نشد.

بیماران هموفیلی ایرانی نیز که در جریان ورود این خون‌ها به ویروس مبتلا شدند، هنوز به حق و حقوق خود نرسیده‌اند.

حالا بعد از گذشت سی‌سال، لوران فابیوس مردی که از طریق فاکتورهای خونی آلوده در ابتلای شمار زیادی از ایرانیان به بیماری های خطرناک دست داشته،  با ادعای همفکری و احیای حقوق بشر در ایران به کشور ما می آید.

حالا ما ایرانیان باید به حرف آرشیو اعتماد کنیم یا به ادعای امروز فایبوس؟

/انتهای متن/