لطفاً تقلب نکنید

نسیم شهسواری/

اواخر بهمن‌ماه بود و هوا تازه خیال سرد شدن به سرش زده بود؛ از سرمای خیابان شریعتی به گرمای دل‌نشین مترو پناه بردم و خدا را شکر انگار که خدا هم از خستگی آن روز من خبر داشته باشد ، جایی برای نشستنم مهیا شد ، کم‌کم گرمای دل‌نشین مترو پلک‌های خسته من را هم گرم کرد و به خواب رفتم . البته بیشتر صداهای دوروبرم را می‌شنیدم . بعد از گذر از چند ایستگاه چشم‌هایم را باز کردم و دیدم ،آدم‌های جدیدی سوار شده‌اند ، و ازقضا آقای محترمی هم روبه‌رویم ایستاده بود به مرکزی‌ترین ایستگاه یعنی امام خمینی رسیدیم. تو این ایستگاه نسبت به سایر ایستگاه‌ها بیشترین آمار جابجا شدن وجود دارد .

آقای محترم کنار من نشست و یک خانمی آمد با حقه همیشگی‌اش بچه بغل و شوهر خانم هم به مردهایی که نشسته بودند یک نگاهی کرد که یعنی بله ، خانم ما بچه بغل است و این‌چنین شد که آقای محترم بلند شد خانم تقریبا محترم بچه بغل نشست .
حالا بچه حوصله نداشت که بنشیند و می‌خواست از بغل مادرش پائین بیاید و مادر هم به خاطر اینکه تقلب کرده بچه رو سفت بغل کرده بود که مبادا بچه پایین بیاید و دستش رو شود اما بالاخره بچه پیروز شد و تا آخرین ایستگاه هم از این سر واگن می‌دوید اون سر واگن و ادامه ماجرا …
من همان‌طور که بی‌هدف سوارشدن و پیاده شدن آدم‌ها را چک می‌کردم با خودم فکر می‌کردم که حرکت احترام به زن خیلی قشنگ است، خیلی انسانی است ، این‌که آقایان بلند بشوند و خانم‌ها بنشینند ، نشانه فرهنگ و شخصیت است ، مخصوصاً اگر زنی که فرزندش در بغلش است. البته خوب بعضی بچه‌ها هم توانایی راه رفتن رادارند اما ماندن آن‌ها لای دست‌وپا می‌تواند خطرناک باشد پس چه‌بهتر که آقای مهربانی جای خودش را به یک زن و بچه بدهد.
ولی دیگر بعضی از خانم‌ها خیلی تقلب می‌کنند. نکنید! دوست عزیز وقتی شما این کار می‌کنید شاید یک‌بار یک خانمی بچه بغل واقعاً نیاز به نشستن داشته باشد و این‌گونه شما در حق آن زن اجحاف کرده‌اید وقتی آقایان فکر کنند چون نفر قبلی حقه زده است این هم دارد حقه می زند درواقع شما حق آن زن را هم می‌گیرید و خدای نکرده شاید آن بچه بیفتد و ادامه ماجرا …
خانم محترم، بگذارید ارزش‌های انسانی‌مان سر جای خودشان بمانند!
لطف با تقلب انسانیت را کم‌رنگ نکنید!

/انتهای متن/