اشاره‌ای کوتاه به یکی از کارآفرینان برتر کشور
مد از پدیده های مورد علاقه بسیاری از خانمهاست. این در حالی است که بسیاری از زنان هم برای گذران زندگی ناچارند که کار کنند و البته ترجیح می دهند که این کار را بشکلی انجام دهند که تا حد امکان از خانه و خانواده دور نشوند. شرکت در مجموعه فعالبت های کارآفرینانه مربوط به مد ولباس از کارهایی است که زنان علاقه دارند در آن مشغول باشند و از این راه کسب درآمد کنند. با سعیده جلالی و خواهرش که از کارآفرینان برتر کشور در این حوزه و توانسته اند به نوعی از بانوان بسیاری به عنوان سرپرست خانوار و یا بد سرپرست حمایت کنند، در مورد زمینه کاری شان یه گفت و گو نشستیم.
سرویس اجتماعی به د خت؛ زهرا صادقپور/
از جمله کارهایی که زنان به آن علاقه زیادی نشان می دهند، ارائه پوشش مناسب همراه با شیک پوشی است و از آنجایی که زنان به این موضوع توجه ویژه ای دارند بالطبع در کارشان موفق می شوند چرا که به نوعی با روحیه لطیف شان سازگاری دارد.
زنان بسیاری در جامعه حضور دارند که در ادارات و مراکز دولتی و یا غیر دولتی مشغول فعالیت بوده و ساعت ها دور از خانه و فرزندان شان سپری می کنند؛ این موضوع بنا به گفته بسیاری از جامعه شناسان و روان شناسان تاثیر چندان مثبتی بر روی خانواده ( تربیت کودک) ندارد. لذا معمولا توصیه می شود زنان فعالیت های اجتماعی خود را به نوعی انتخاب کنند که به خانواده آسیب نرسد؛ چرا که آنها بیش از هر چیز وظیفه مدیریت خانواده را بر عهده دارند.
یکی از کارهایی که معمولا زنان به آن روی می آورند و از طرفی علاقه بسیاری به آن دارند طراحی لباس، خیاطی، گلدوزی و غیره است. چرا که لازم نیست این کار صرفا در مکان خاصی انجام می شود بو در خانه هم می تواند انجام گیرد.
این روزها در مجلات، سایت ها و حتی در شبکه های ماهواره ای “مدلباس”جایگاه و طرفداران خاصی را در جوامع ایجاد کرده است. متاسفانه برخی از افراد بدون توجه به فرهنگ خود از الگوهای کشورهای غربی استفاده می کنند بنابراین لزوم توجه به مد بر اساس فرهنگی که در آن زندگی می کنیم بسیار ضروری است.
خوشبختانه با پیشرفت علم و تکنولوژی جوامع در کشور ما نیز پدیده مد جایگاه خاص خود را پیدا کرده است به طوریکه حتی به عنوان یکی از رشته های تحصیلی متقاضیان در مدارس و دانشگاه ها استو مجلات داخلی بسیاری به طراحی و مد لباس پرداخته اند و مثل همیشه خانم ها طرفداران اصلی این مجلات هستند و حتی برخی طراحی لباس را به عنوان شغل خود انتخاب کرده اند.
سعیده جلالی یکی از آن بانوان موفق در تولید مانتو با طرح های سنتی است که به همراه خواهرش صدیقه جلالی وارد این عرصهشده و تا کنون موفقیت‌های ویژه‌ایی را در این زمینه کسب کرده است.
وی متولد سال 1353 بوده و طراحی سنتی اقوام مختلف بر روی مانتو را از حدود 15 سال پیش به صورت تجربی شروع کرده است.
برای آشنایی بیشتر با این بانو موفق و اقدامات و فعالیت هایی که وی تا کنون در زمینه طراحی لباس انجام داده است با او به گفت و گو پرداختیم:
از خانم جلالی در باره انگیزه و هدف اصلی‌اش در رابطه با شروع این کار پرسیدم که اینگونه توضیح داد: « یاری خداوند و علاقه و عشق شدید من به این کار باعث موفقیتم شد. یکی از بزرگترین آرزوی های من در رابطه با شروع کارم این بود که با این کار بتوانم حداقل برای 50 زن خانه دار شغل ایجاد کنم که به نوعی کمک خرج آنها نیز باشد.»
کارم را بدون داشتن سرمایه شروع کردم
جلالی در خصوصنقطه شروع کارش گفت: «ابتدا این کار را به تنهایی و از خانه شروع کردم در حالی که هیچ سرمایه ای نداشتم و دوخت آنها بیرون از منزل انجام می شد. ولی بعدها به کاخ سعدآباد رفتم. در آنجاپارچه های دست دوم از هند و پاکستان وارد ایران میشد که بیشتر برای درست کردن کوسنو رو بالشی مورد استفاده قرار می گرفت. پیشنهاد استفاده از این پارچه ها برای دوختن مانتو را دادم که خوشبختانه مورد استقبال نیز قرار گرفت.»
کسی در جامعه ما را نمی شناسد
سعیده جلالی در پاسخ به این سوالم که آیا در جامعه ایشان را به عنوان طراح و تولید کننده برتر میشناسند و طرز برخورد افراد جامعه با ایشان چگونه است نیز گفت: «خیر، متاسفانه کسی ما را به عنوان طراح نمی شناسد. روش کار ما به این صورت است که تنها برای برندهای مختلف طراحی می کنیم و افراد جامعه و کسانی که از این طرح ها استفاده می کنند تنها نام برندها را می شناسند.»
او درباره برندهایی که تاکنونبرایشان طراحی می کردهمی گوید: «برای برندهای مختلف طراحی کرده ام. حدود8 سال طراح برند شیرین بانو بودم و برای برند های هاترا و پارسی هم طراحی کردم و همچنان پیشنهاد کار دارم ولی در حال حاضر به دلیل مشغله کاری زیاد فقط طراحی برند پارسی را انجام میدهم.»
آغازگر کار سوزن دوزی درایران
خواهران جلالی علاوه بر طراحی و تولید مانتو سوزن دوزی هم انجام می دهند. در رابطه با این کار نیز با وی صحبت کردم که اینگونه توضیح داد: «در ابتدا کسی با کار سوزن دوزی آشنایی نداشت و یا اگر هم داشت به صورت دستی نبود و در واقع ما این کار را آغاز کردیم.»
وی ادامه داد: «مسئولیت کار سوزن دوزی به عهده خواهرم یعنی “صدیقه جلالی” است که در این زمینه نیز تحصیلات دانشگاهی دارد و در رشته طراحی تحصیل کرده است.»
جلالی در رابطه با تعداد افراد شاغل در این زمینه گفت: «حدود 150 نفر در این زمینه فعالیت دارند که بانوان سرپرست خانوار و یا بد سرپرست هستند،که خوشبختانه این کار خیلی به این افراد کمک می کند چراکه می‌توانند در خانه و در کنار فرزندانشان بدون پرداخت هزینه ای برای رفت و آمد کار کنند.»
در ستاد توانمند سازی بانوان سرپرست خانوار
از خانم جلالی در مورد نحوی آشنایی اش با این افراد(بانوان سرپرست خانوار و بد سرپرست) پرسیدم که در پاسخ گفت: «حدود 2 سال و نیم است که در ستاد توانمندسازی زنان سرپرست خانوار و یا بد سرپرست فعالیت می کنم که این افراد از طریق این ستاد به ما معرفی می شوند.»
خانم جلالی در رابطه با مجری این ستاد نیز گفت: «شهرداری تهران و این ستاد که زیر نظر شهرداری و به ریاست دکتر زهرا مشیر مشاور شهردار درامور بانوان هستند در انجام این کار به ما بسیار کمک کردند و دکتر مشیر نیز مجری این کار محسوب می شوند. این ستاد حدود 2000 بانوی بی سرپرست و یا بد سرپرست را به ما معرفی کرده است.»
او در رابطه با هدف اصلی و رویکرد این ستاد نیز اینگونه گفت: «تلاشاصلی این ستاد توانمندسازی بانوان سرپرست خانوار و بد سرپرست است کهآنها بتوانند خودشان مشکلاتشان را حل کنند.»
وی در خصوص حمایت های این ستاد برای زنان سرپرست خانوار و یا بد سرپرست ادامه داد: «حمایت اولیه ی این ستاد بیشتر در قالب تسهیلات مالی است.»
از اینکه به اقشار ضعیف کمک می کنیم خوشحالیم
جلالی در پاسخ به این سوالم که آیا به اهداف مورد نظرش دست یافته است گفت: « ما با اقشار ضعیف جامعه در ارتباط هستیم افرادی که حتی فرزندان معلول هم دارند و از اینکه می توانیم به این افراد کمک کنیم بسیار خوشحال و راضی هستم.»
این کارآفرین موفق در رابطه با اینکه آیا اقدامات دیگری در زمینه تولید انجام می دهند گفت: « بله علاوه بر مانتو،کیف،گل‌سر،عروسک‌های پارچه‌ای هم به صورت بسیار محدود تولید می کنیم.»
وی در رابطه با نحوه انجام این کار نیز توضیح داد: «در ابتدا ضایعات پارچه ها را به خانم های مسنی که دنبال کار میگشتند و چرخکاری بلد نبودند میدادیم تا این تکه پارچه ها را بهم بدوزند و از آنها کیف‌های چهل تیکه می دوختیم، که این کار نیز مانند کارهای دیگر مورد استقبال قرار گرفت. از این کیف‌ها به قدری استقبال شد که مجبور شدیم از طاقه‌های پارچه برای دوختن وارائه دادنآنها به بازار استفاده کنیم.از این پارچه هادامن‌های چهل تیکه هم دوخته شد و استقبال خوبی به عمل آمد.»
جلالی در پاسخ به این سوال که آیا تحصیلات آکادمیک در موفقیت خود و خواهرشان تاثیر داشته یا خیر نیز ادامه داد: «تحصیلات دانشگاهی در این مورد به هیچ وجه دخیل نبوده است و فقط تجربیات شخصی هر دو مابه موفقیتمان کمک کرده است.»
خانم جلالی در رابطه با اینکه آیا به جز تولید مانتو و سوزن دوزی شغل دیگری هم دارند یا خیر گفت: «خیر؛هر ماه حدود 3000 تیراژ داریم و حدود 200 نیرو در داخل و خارج از کارگاه مشغول کارند و دیگر زمانی برایانجام کار دیگری نیست.»
در جامعه ای که امروزه در آن زندگی می کنیم افراد بسیاری هستند که هنوز کمک به همنوع را از مهمترین برنامه های زندگی خود می دانند. هر کدام از این افراد با توجه به توان خود این کار را انجام می دهند. بعضی با پول خود و برخی دیگر نیز با خلاقیت خود. در این شهر بزرگ که هر کس به دنبال منافع و آسایش خود است می توان زنان بزرگی را یافت که علاوه بر تلاش برای گذراندن زندگی روزمره خود به فکر افرادی هستند که شاید در گوشه ای از این شهر بزرگ زندگی را با سختی سپری می کنند. خانم جلالی و خواهرش هم یکی از آن انسانهای خیری محسوب می شوند که توانسته اند با تکیه بر هنر و خلاقیتشان به خانم های بسیاری که در زندگی با مشکلات بسیاری مواجه هستندکمک کنند.
/انتهای متن/
