آقای رئیس جمهور! این رسمش نبود

 سرویس اجتماعی به دخت/

باید از دکتر مرضیه وحید دستجردی تشکر می شد، البته نه تشکری از جنس تشکر پنهانی فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی از وی! چون می گویند در عصر ارتباطات اتفاقی که رسانه ای نشود، مثل اینکه نیفتاده است. تشکر یواشکی فراکسیون زنان مجلس مثل تشکر نکردن است! جا دارد از فراکسیون زنان نماینده مجلس پرسید که شما به عنوان  نمایندگان مردم و زنان مسلمان ایرانی، آیا تشکر و تقدیرتان از خانم وزیر کار بدی بود که بی حضور رسانه انجامش دادید، که در این صورت چرا کردید و اگرنه، چرا بی خبر؟ و آیا مصالح و اقتضائات سیاسی – جناحی موجب این کار بود یا مصالح عالیه کشور؟

و اما دلایل تأخیر در تقدیر ما:

1-    می خواستیم حتی المقدور این تشکر در قالب مصاحبه ای با خود خانم وزیر باشد که نشد یعنی نخواستند که مصاحبه کنند (تا اطلاع ثانوی).

2-    می خواستیم حداقل این تشکر به شکل کاری جمعی از سوی چند رسانه همسو و نیمه همسو و … صورت بگیرد که آن هم نشد(به همان دلیل که کمیت کارهای جمعی معمولا در مملکت ما می لنگد).

3-    می خواستیم  بازخورد برکناری یک دفعه ای خانم دکتر را از سوی مقامات و مسئولین و رسانه ها و مخصوصا مردم ببینیم. آنچه در رسانه ها مخصوصا در فضای مجازی شاهد بودیم حجمی قابل اعتنا از اقبال و تأیید بود. از جمله باشگاه خبرنگاران کاشان نوشت:

“دکتر مرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت دولت دهم که جانشین دکتر باقری لنکرانی شد هر چند در ابتدای روی کار آمدن با توجه به اینکه اولین وزیر زن در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود با برخی انتقادها همراه بود اما سپری شدن روزهای مدیریتی وی در وزارت بهداشت که همواره یکی از حیات خلوت های همیشگی گروه ها و احزاب سیاسی به خصوص حزب مشارکت و کارگزاران بود نشان داد که انتخاب چنین وزیری بیش از آنکه پیوستن یک زن به کابینه مردان دولت دهم باشد ، ظهور اندیشه ای مردانه در مقابله با فسادهای سازمان یافته در شبکه بهداشت و درمان و نیز عزمی جدی برای کنار گذاشتن مافیای سیاسی حاکم بر سازمان های پزشکی و بهداشتی کشور بود.”

خبرآنلاین هم از سرنوشت  دو کار بر زمین مانده وزارت بهداشت اینطور یاد کرد:

“گویا مانند دارو که با رفتن دستجردی و باقر لاریجانی خبر به سامان رسیدنش به گوش می رسد، پزشک خانواده هم پولدار می شود. این خبری است که سیدعبدالله عمادی، معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی داده است.”

البته بگذریم که بعضی رسانه های فمینیستی به اظهار تشکری همراه با اظهار تأسف از اینکه خانم وزیر چندان زنانه هم کار نکرد، بسنده کردند.

در واقع به نظر می رسد که خانم وزیر گاه برای عملکرد مردانه اش تأیید شده و گاه برای عمل نکردن زنانه مورد انتقاد بوده است!

بودند کسانی هم که می گفتند که انتظاربوده این که ایشان در منصب وزارت، برای بهداشت و درمان و سلامت زنان قدم های بهتری برمی داشتند.

4-    می خواستیم نحوه کنار رفتن خانم دکتر و مشی اش را در این زمینه ببینیم  که انصافا خیلی از موارد مشابه مردمی تر و اخلاقی تر بود، اگرچه نحوه برکناریش اصلا اخلاقی نبود.(البته خدا  را شکر موقع برکناری در سنگال نبود!) خانم وزیر پس از برکناری نه اوقات تلخی کرد و نه بدوبیراه گفت، بلکه از مردم حلالیت طلبید و از همکارانش در وزارتخانه و دانشگاه و … سپاسگزاری کرد.

و اما تقدیر ما که ناگزیر با کمی تحلیل همراه است:

وقتی در اولین روزهای عمر دولت دهم صحبت از وزیر زن در این کابینه شد، خیلی ها از این موضوع به عنوان یکی از نقاط قوت دولت جدید یاد می کردند. در واقع زنان مسلمان ایرانی، این اتفاق خوب را خیلی وقت پیشتر انتظار داشتند. اما در دولت های قبلی وزیر زنی به کابینه راه نیافت و حضور زنان بیشتر از سطح مشاوره و در نهایت معاونت رئیس جمهور شکل نگرفت. اینکه بالاخره اولین زن وزیر به عنوان وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی عضو کابینه دولت دهم شد، طبیعتا هم از نظر خود زنان و هم بسیاری کسانی که به نقش مؤثر زنان در تحولات اجتماعی قائل بودند، یک حرکت مثبت از سوی رئیس جمهور تلقی می شد. اما از سوی دیگر این حرکت از سوی بسیاری از محافل سیاسی و دینی با نگاه مثبت ارزیابی نشد. بگذریم که بعضی ها هم حضور زن در کابینه را بر مبنای نگاه ابزاری به زنان  و به معنای مطیع و سربه زیر بودن زنان در کار اجرایی تلقی کردند!

اما سه سال و نیم فعالیت اولین وزیر زن در جمهوری اسلامی  در یکی از مهم ترین وزارتخانه ها توان و ظرفیت واقعی  زنان را درعرصه خدمتگزاری نشان داد. دکتر وحید دستجردی به عنوان وزیر بهداشت و درمان ، به تصدیق بسیاری از جمله خودِ رئیس جمهور از وزرای موفق کابینه دهم بود. با این حال چنین نحوه برکناری چرا؟

ممکن است  پاسخ داده شود که ایشان اولین وزیربرکنار شده با این ترتیب نبوده است. این حرف درستی است.اما یک حرف دیگر هم هست که باید گفت(اگر رئیس جمهور که نشنیدن حرف رسانه ها و ندیدن آنها را یک امتیاز برای خود می داند، بشنود)  کسی که افتخار خود را جسارت ورزی برای منصوب کردن اولین وزیر زن در جمهوری اسلامی  می داند، حتما باید آداب و ترتیب تعامل با این زنان عرصه سیاست را هم بداند، حتی اگر این آداب را برای مردان نداند. چرا که در عرصه دعواهای معمول سیاسی و نظامی و … مردان را بسیار با مردان سروکار می افتد و دست و پنجه نرم می کنند و به زمین می زنند و … اما با زنان چنین معامله ای کردن از آئین جوانمردی و رسم مروت ما ایرانیان به دور است. رئیس جمهور اگر بنای ندیدن رسانه ها و اظهارنظرهای شان را در مورد خود دارد، اما بنای ندیدن کتابهای تاریخی را که ندارد! تاریخ می گوید که  گاه همین آئین  مروت و مردانگی ایرانی مانع هجوم به سرزمینی و تارومار خلقی شده است؛ چرا که طرف مهاجم یکه تاز و بی رحم، زنی بوده است  که بر حسب اتفاق بر اریکه قدرت بوده است. خلاصه اینکه باید گفت: آقای رئیس جمهور! این رسمش نبود.

و ازآنجا که بنا نیست دکتر وحید آخرین وزیر زن در جمهوری اسلامی باشد، این حرف خطاب به سایر رئیس جمهورها و بلکه صاحب منصبان دیگرهم هست.

کلام آخر اینکه به همان اندازه که حضور دکتر وحید دستجردی در کابینه دهم از نقاط برجسته و مثبت این کابینه محسوب می شد، برکناری او یک نمره منفی در کارنامه این دولت بحساب می آید؛ نمره ای که چه بسا در معدل این کارنامه و مخصوصا در جریان انتخابات ریاست جمهوری که در پیش است، اثرات واقعی خود را در افکارعمومی بیشتر نشان دهد.