حسین (ع) یک فرصت است

سرویس ما و زندگی به دخت/

محرم آمد و دوباره همه کلمات به حسین (ع) ختم می شود.

محرم که می آید، زیر بیرق حسین (ع) که بایستیم، خیلی چیزها بی حساب گیر مان می آید.

بی حساب به حساب جمع و تفریق غلط غولوط خودمان وگر نه دستگاه حسین (ع) که بی حساب نمی شود.

همه داشته اش را معامله کرده است با خدا، همه کسا نش را به قربانگاه برده است تا امروز بی حساب به من و تو بدهند زیر این بیرق.

به گمانم دست های خالی مان را دیده بود حسین(ع).

بیا کتابی اش نکنیم زیاد.

محرم که می آید،همه درها را باز می کنند، نه بی حساب،به حساب حسین (ع).همه چیز مهیا می شود برای فرار به سمت حسین(ع)،برای پناه به خیمه گاه حسین(ع).

بیرق عزا که برافراشته می شود، .بهانه ای دست می دهد برای نجات من و تو، بهانه ای که بهایش را تمام و کمال داده است حسین(ع).

کافیست داخل شویم و دل مان را به گوشه ای گره بزنیم فقط.

گوشه های این ضریح هم بیشتر است به گمانم…(ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاه)

محرم که می آید،سفره می اندازند، قیمه می دهند، خیال مان راحت می شود حلال خورده ایم چند روز سال را .

محرم که می آید،

دلمان قرص می شود لا اقل چند دم و بازدم مان را حرام نکرده ایم از این همه عمر.

محرم که می آید خیلی چیزها بی حساب گیر آدم می آید…

محرم که می آید  فرصت را از دست ندهیم.

 یا حسین…

دردائیل/انتهای متن/