دختران فراری سوری در بزم شیوخ سلفی
با آغاز بحران سوریه و آوارگی شماری از خانوادههای سوری شیوخ سلفی فتواهایی درباره زنان و دختران سوری صادر کردند که تنها هدف آنها را باید در لگدمال کردن شخصیت زن سوری دید.
سرویس خبر به دخت/
ناآرامیها و بحران سوریه که در مارس 2011 جرقه آن در این کشور زده شد، به مجموعه فتواهای سلفی همراه شد که به ذهن این گونه تداعی میکرد که این فتواها پیش از آغاز حوادث جاری در سوریه آماده و مهیا شده و به آنها ماهیتی “جهادی”داده شده بود تا زمینه اعلام و آغاز جنگ علیه محور مقاومت را فراهم و هموار کند.
این فتواهای مذهبی از شیوخی صادر میشدند که دارای تاریخی طولانی در حرکت و پیروی از کشورهای غربی و همپیمانان منطقهای آنها از جمله رژیمهای عربی داشتند که از جمله آنها باید از حلال کردن عملیاتهای تروریستی یاد کرد.
اقدامات و فعالیتهای خشونتباری که مناطق مختلف سوریه شاهد آن بود، آوارگی دهها خانواده سوری به ترکیه، لبنان ، اردن و اردوگاههایی که برای آنها در این منطقه احداث شده بود، را به همراه داشت، اما این اردوگاهها حکایتها و مصایب و دردها و رنجهای دیگری برای آوارگان سوری به دلیل برخورد ناشایست مسئولان آنها به ویژه در اردن به همراه داشت.
در این بین وجود بانوان و دوشیزگان سوری در میان آوارگان عاملی شد تا شیوخ سلفی فتواهایی در رابطه با آ ن ها صادر کنند که هیچ وجه اشتراکی با فقه اسلامی نداشت و نمونه آن ها نیز بسیار زیاد و فراوانند، از حلال کردن ازدواج با دختران سوری توسط هرکس که آن ها را به هر دلیل پسند میکرد و دادن اجازه ازدواج با این دختران با مهریهای اندک و بسیار ناچیز تا صدور فتوای ازدواج با دختران سوری به مثابه جهاد در راه خدا و ثواب حاصل از آن معادل جهاد در راه خداست و البته این اولین باری نیست که شیوخ سلفی چنین فتواهایی را برای راضی نگهداشتن اربابان غربی خود صادر میکنند.
نکته مهم اینجاست که تعداد این فتواها چنان زیاد است، گویی برای هر دختر یا زن سوری و متناسب با وضعیت طرف مقابل فتوایی صادر شده است و این موضوع به شکلی ویژه پس از به گوش رسیدن دعوتهایی در عربستان سعودی جهت ازدواج با دختران سوری به بهانه «حفظ عرض و ناموس زنان و دختران سوری در اردوگاهها» نمایان گردید و کار به آنجا رسید که هر مرد حوزه خلیج فارس حتی اگر متاهل باشد، میبایست برای نزدیکی به خدا با یک دختر سوری ازدواج میکرد، چون بر اساس این فتواهای سلفی به این ترتیب شر و بدی و گناه را از خود دور میکرد.
اما روحانیون و علمای اسلام با رد این فتواها و در راس آن ها فتواهای صادر شده توسط «یوسف القرضاوی» عمل به آنها را موجب برانگیختن خشم و غضب الهی شمردند و تاکید کردند، این فتواها را نه تنها نمیتوان فتوا نامید، بلکه باید هدف از صدور چنین فتواهایی را تبدیل زنان و دختران سوری به خدمتکاران و کنیزان این افراد و خانوادههای آنها شمرد.
شیخ «عبد الهادی معید» در این ارتباط توضیح داد که این فتواها نشان میدهد که این شیوخ تا چه اندازه از فرهنگ دینی و مذهبی سطحی برخوردار هستند، چون تاکنون دیده نشده در هیچ آیینی چنین فتواهایی صادر شود.
وی در ادامه با تاکید براینکه این شیوخ را باید شیوخ فتنه نامید، گفت: آنها پس از اینکه دریافتند، جایگاهی و پایگاهی در داخل مردم سوریه ندارند، روی به تروریستها آوردند که چشم و گوش بسته به سخنان آن ها گوش فرامیدهند و عمل میکنند.
شیخ معید افزود: فتواهایی که درباره زنان و دختران سوری موجود در اردوگاههای آوارگان سوری صادر شدند، به طور کامل باطل هستند و هیچ ارتباطی با دین ندارند و شیوخی که از آنها سخن میگویند، باطل هستند. چون تنها کسانی که آموزهها و دستورات دینی را به صورت سطحی فراگرفتهاند، میتوانند چنین فتواهای عجیب و غریبی صادر کنند.
شیخ معید تاکید کرد که اسلام از تمام این شیوخ مبراست، چون اسلام هیچگاه به تشکیل بازار خرید و فروش زنان به عنوان خدمتکار و کنیز دستور نداده است و این شیوخ با این فتواها تنها چهره واقعی اسلام را تحریف میکنند.
منبع:فارس/انتهای متن/
