انتقاد کنیم یا چاره جویی؟
خبر تلخ بود و تکان دهنده. هنوز یک ماه از شروع سال تحصیلی نگذشته، که اردوی کاروان نور دختران بروجنی با سرانجامی خونین به پایان می رسد.
سرویس اجتماعی به دخت/
حادثه تصادف در جاده بروجن و مرگ دلخراش 26 دانش آموز دختر خسارتی نیست که بسادگی بتوان از کنار آن گذشت. فکر کردیم مطلب انتقادی بنویسیم. اما انتقاد از کی؟ انتقاد از مدرسه که بچه ها را بدون تدارک کافی به اردو می برد؟ انتقاد از وزیر که می گوید به من ربطی ندارد؟ انتقاد از راننده که متخلف اصلی است؟ انتقاد از وضع جاده ها ؟… اصلا انتقاد کردن فایده ای دارد یا ریشه یابی و چاره جویی؟ ریشه یابی این که چرا این اتفاقات تکرار می شود و چاره برای اینکه تکرار نشود؟ نباید فکر کرد که حتما یک جای کار ایراد دارد و کاری کرد؟
تسلیت گفتن و اظهار همدردی کردن کاری است لازم که همه مسئولین کشور کردند و نه کافی.
برای اینکه این خسارت بزرگ تکرار نشود ، کاری و بلکه کارهایی باید کرد و این انتظار پدر و مادر گل هایی است که پرپرشدند و انتظار گل هایی که هنوز هستند و نباید پرپر شوند.
روح شان شاد عزیزانی که آخرین عکس شان را می بینیم :
و یاد شان گرامی گل هایی که هریک باغ زندگی خانواده ای را طراوت می بخشیدند و امروز بر خاک افتاده اند.
و این نام های شان :
1) رویا عسگری
2) پریسا رضایی
3) فاطمه شمس
4) الهام حسنزاده
5) هانیه انتظامی
6) شبنم مقدسی
7) محدثه مهدوینیا
8) مرضیه احمدی
9) زهرا عباسیان
10) پریسا زندیان
11) مژگان هادیپور
12) مرضیه سلیمی
13) مائده فرهمندیان
14) فاطمه کریمی
15) زهرا عرب
16) زهرا غفاری
17) مریم خاقانی
18) ماندانا الهیان
19) فائزه شبانیان
20) آمنه خاکسار
21) نرگس کوهیکمالی
22) مینا ربیعی
23) ریحانه شریفیریگی