حال ورزش همگانی زنان خوب نیست
حذف ورزش های صبحگاهی در پارک های منتخب، حذف رشته های ورزشی زنان در بسیاری از باشگاه ها و مجموعه های دولتی و افزایش چند درصدی شهریه کلاس های ورزشی به دستور شورای شهر واقعیت هایی است که همین روزها اگر سری به باشگاه ها و مجموعه ورزشی بزنید از زبان این و آن خواهی شنید.
راستی مسئولین این داد و فغان حوزه ورزش و سلامت زنان را شنیده اند؟
ما زن ها وقتی به هر دلیلی بیمار بشویم و مشتاقانه در آن سوی میز پزشک بنشینیم تا نصیحت های مشفقانه اش را گوش کنیم، شاهدیم کهً و حتماً یکی از پیشنهاد های آن پزشک، ورزش کردن، تحرک و داشتن فعالیت جسمانی است، البته پزشک ها هم راست می گویند به راستی ورزش کردن و فعالیت های جسمانی حلقه مفقوده ای در زندگی شلوغ و پر دغدغده این روزهای زندگی ماست.
از سوی دیگر اگر فقط و فقط همین عبارتِ کلیِ معمولی «ورزش همگانی زنان» را در این گوگل دانشمند خودمان جستجو کنیم و محکم دستمان را بر کلید اینتر بکوبیم، تنها 55 ثانیه طول می کشد تا برایت تقریباً ۲٬۰۵۰٬۰۰۰ نتیجه را ردیف کند.
اگر سری به همین مقالات و سایت ها و خبر ها بزنیم، در ابتدای بسیاری از آن ها با جملات این چنینی مواجه می شویم:
«زنان نبض حیات خانواده به شمار می روند»
«پیشرفت جامعه در گرو سلامت خانواده و همچنین سلامت خانواده وابسته به سلامت زنان می باشد»
«زنان پرورش دهندگان نسل بعدی خواهند بود»
و …
البته شنیدن این جملات تنها به گشت گذار در فضای اینترنت ختم نمی شود و انواع و اقسام این جملات را این روزها زیاد، در گفتگو های خبری، نشست های علمی و یا حتی خبر های ورزشی می خوانیم و می شنویم اما اگر سری به فضای واقعی و بطن جامعه بزنیم خواهیم دید و شنید که همه این نتایج و گفتن ها و شنیدن ها حلوا حلوا کردن هایی بوده است که با آن ها کام و دهان ورزش همگانی زنان شیرین نشده است.
حذف ورزش های صبحگاهی در بسیاری از پارک ها، حذف رشته های ورزشی زنان در بسیاری از باشگاه ها و مجموعه های دولتی و افزایش چند درصدی شهریه کلاس های ورزشی به دستور شورای شهر در این مجموعه ها واقعیت هایی است که همین روزها اگر سری به باشگاه ها و مجموعه ورزشی بزنی از زبان این و آن خواهی شنید.
در واقع این روزها ورزش کردن بیشتر به کالایی لوکس تبدیل شده است در ورزشگاه ها و مجموعه ورزشی دولتی که یا شاهد حذف کلاس ها و یا افزایش قیمت ها هستیم و در بخش خصوصی هم که دیگر با قیمت های نجومی و حاشیه های جنجالی، ورزش کردن به یک پدیده برای از خیلی ها از ما بهتران تبدیل شده است و این در حالی است که دیگر مسئولین حوزه سلامت که چه بگویم، همه می دانیم و واقعیت های اطرافمان هم به خوبی نشان می دهند که سلامت زنان در ایران از اوضاع مطلوبی برخوردار نیست و مخصوصا حالی یک شاخه آن که ورزش همگانی باشد، اصلا خوب نیست.
محققان معتقدند که کمبود های بدنی، آسیب های فیزیولوژیک، عارضه های بعد از بارداری و همچنین زایمان شامل عواملی خواهند بود که سلامت زنان را به مخاطره می اندازد؛ و حال اینجا این حرف ها لازم و ضروری است تا مسئولین حوزه ورزش و سلامت جامعه گوششان را تیز کنند و داد و فغان و ناله ای که از ورزش همگانی برمی خیزد را بشنوند. اهمیت دادن به ورزش همگانی زنان به سخنرانی و مقاله و گفت و شنود و میزگردهای خبری نیست، اهمیت دادن به ورزش، سرمایه گذاری مادی و معنوی می خواهد، عمل می خواهد و یک تصمیم مدیریتی قاطع تا نگذارد که ورزش همگانی زنان به جای جایگاهی برای هزینه کردن و سرمایه گذاری، به منبعی برای کسب در آمد تبدیل شود و بعد هم … .
/انتهای متن/
