تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد
جمال صورت و معنی ز امن صحت توست که ظاهرت دژم و باطنت نژند مباد
در این چمن چو درآید خزان به یغمایی رهش به سرو سهی قامت بلند مباد
در آن بساط که حسن تو جلوه آغازد مجال طعنه بدبین و بدپسند مباد
هر آن که روی چو ماهت به چشم بد بیند بر آتش تو بجز جان او سپند مباد
شفا ز گفته شکرفشان حافظ جوی که حاجتت به علاج گلاب و قند مباد
حافظ می گوید:
وقتی عشق به درستی جلوه کند،عاشق جز معشوق هیچ نمی بیند ،جز سلامت او هیچ نمی خواهد و جز شادمانی او هیچ دعایی نمی کند .حافظ شما را دعا می کند که وجودتان سالم باشد و نیازی به طبیب و دارو نداشته باشید.