گفت و گوی اختصاصی فاش نیوز با خانواده مسلمان میانماری

به  گزارش به دخت به نقل از فاش نیوز، نمی دانم تا به حال اسم کشور”میانمار” را شنیده اید یا نه، این بار گفت و گوی ما با یکی از مظلومترین اعضای جامعه مسلمانان است که یک مهاجر میانماری است. خیلی متوجه لهجه اش نمی شدم اما وقتی انتسابش را به میانمار دنبال کنیم حرف او چه می تواند باشد، جز احساس غربت و درد آوارگی و رنج دوری از بستگان و عزیزان خود؟!

“میانمار” (برمه پیشین) در آسیای جنوب شرقی واقع است. 89 درصد  از مردم میانمار بودایی، 4 درصد مسیحی، 4 درصد مسلمان و 1 درصد نیز پیرو آیین هندو هستند. روزی میانمار مستعمره های بریتانیا بود که در سال 1948 به استقلال رسید. اما از زمان استقلال تا حالا منازعات قومی دامن این کشور را رها نکرده است. شک نکنید هنوز دست انگلیسی ها از سر این کشور قطع نشده زیرا همیشه سیاستش این بوده: ” اختلاف بیانداز و حکومت کن”

در این میان بیشترین ظلم و جفا در حق مسلمانان میانماری روا شده و هیچ نهاد بین المللی هم از آنها حمایت نمی کند. حتی خانم ” آنگ سان سوچی ” که بیش از دو دهه با دولت نظامی میانمار به خاطر آنچه خودش نقض حقوق بشر و دموکراسی می خواند مبارزه کرد و او را ” نمادی بین المللی از شرافت انسانی و آزادی” می شناسند، هم نسبت به مسلمان کشی در کشورش سکوت کرده است.

تقریبا تا سال 1774 میلادی مسلمانان در آنجا مشکل نداشتند، تا اینکه یک بودایی به نام بوداپایا به قدرت می رسد و با مسلمانان بنای ناسازگاری می گذارد و اجرای قوانین اسلامی را ملغی می کند. از سال 1962 هم کلا مسلمانان از مناصب حکومتی و نظامی طرد شدند. دولت میانمار هیچ گاه این اقلیت را به رسمیت نشناخت و آن ها را مهاجران غیر قانونی نامید. مسلمانان در میانمار از جمله فقیرترین افراد ساکن این کشور هستند. با جنگ جهانی دوم و حضور افراد بودایی در این کشور اختلافات میان این گروه با مسلمانان به تدریج شدت یافت تا جایی که مسلمانان این منطقه هر بار به یک بهانه مورد هجوم و فشار سیاسی، کشتار خونین و رانده شدن از این سرزمین قرار گرفته اند و به کشورهای عربی، بنگلادش، هند،مالزی،تایلند،سنگاپور و …. پناهنده شدند.

دولت میانمار به جای حل این مشکل دستور کوچ اجباری مسلمانان را صادر کرده است. مسلمانانی که از سال 1982 حتی به عنوان تبعه کشور خود حساب نمی شوند و از حداقل حقوق شهروندی نیز محرومند. مسلمانان میانمار که عمدتا در منطقه آراکان(راخین) زندگی می کنند جمعیتی در حدود 800 هزار نفر در این استان دارند، به نام مسلمانان « روهینگیا» معروفند. از زمان شروع مسلمان کشی اخیر بودایی ها تا کنون مسلمانان بی گناه هر روز مورد آزار و شکنجه های شدید هستند. بودایی های متعصب با حمله به مناطق مسلمان نشین بیش از 2000 منزل مسکونی متعلق به مسلمانان را به آتش کشیده اند و بیش از 100 هزار نفر را آواره و بی خانمان کرده اند. در دو سال گذشته دستکم 100 هزار مسلمان آواره و هزاران مسلمان دیگر نیز به طرز فجیعی کشته شده اند. حتی به زنان مسلمان تجاوز کرده اند. این آمار غیر از کشتاریست که طی چند روز اخیر مجددا صورت گرفته است. اینک توجه شما را به گفت و گوی کوتاهی که با این جوان مسلمان میانماری انجام شده، جلب می کنیم:

فاش نیوز – سلام. خودتان را معرفی کنید.

– من محمدی هستم و حدود سی و دو سال سن دارم.

 

فاش نیوز –  چند سال است به ایران آمده اید؟

– سه سال.

 

فاش نیوز –  چند وقت است به اهواز آمده اید؟

– حدود 5 ماه.

 

فاش نیوز –  در میانمار کارتان چه بود؟

– کشاورزی می کردم.

 

فاش نیوز – چطور فارسی را یادگرفتید ؟

– کمی دوستانم یادم دادند و بعد بخاطر ارتباط با مردم بیشتر یاد گرفتم.

 

فاش نیوز –  چرا تصمیم گرفتید از کشورتان مهاجرت کنید؟

– در میانمار، مسلمانان را اذیت می کنند. سر مسلمانان را می برند و در دریا می اندازند؛ خانه های آنان را آتش می زنند و مسلمانان را زنده زنده می سوزانند.

 

فاش نیوز –  باورم نمی شود؛ خانواده شما را هم اذیت کردند؟

باور کنید حتی ما یک شب در حیاط خانه مان خوابیده بودیم. ناگهان دو گلوله آتش بر روی ما پرتاب شد. یکی از شعله های آتش بر روی پاهای همسرم افتاد. من سریع بچه هایم را از رختخوابشان بیرون کشیدم و به کمک همسرم رفتم. همین شد که تصمیم به خروج از میانمار گرفتم. اقوامم روحانی هستند . مامورها آنها را به خاطر آموزش احکام اسلامی شکنجه کردند . یکی از آنها چشمش نابینا شد. همچنین پدرم از ناحیه کمر آسیب دیده است .

فاش نیوز –  سایر اعضای خانواده شما الان کجا هستند؟

– همسرم، دخترخاله من است. خانوده خاله ام همراه من به بنگلادش آمدند و آنجا در اردوگاه ماندند. یکی از برادرانم به هند رفت.

فاش نیوز –  چطور از میانمار خارج شدید؟

– به سختی خودمان را به بنگلادش رساندیم . آنجا همه ما را در یک جا جمع کرده بودند . بچه کوچک داشتم ، زندگی در اردوگاه خیلی سخت بود … به همین دلیل تصمیم گرفتم به کشوری بروم که همه ، مسلمانان را دوست دارند . دوست بنگلادشی داشتم که به من گفت اگه پول داشته باشی من تو را به آنجا می برم که می گویی. به هر حال با پس انداز کمی که داشتم ، ابتدا به هندوستان رفتیم و بعد ما را با کشتی به ایران رساندند و به محض رسیدن ، به ما گفتند: “اینجا بندرعباس است و دیگر خودتان می دانید !”

مدتی در بندرعباس زندگی کردیم . آدرس یک بنگلادشی را داشتم . بعد با بچه هایم به دیلم رفتم .  پسرم در آنجا به دنیا آمد. وضع درآمدم خوب نبود ، تصمیم گرفتم به اهواز بیایم . در اهواز هم یک دوست  مرا به خانه اش راه داد و خودش بعد مدتی از پیش من رفت . او در طی دو ماه ، سمبوسه پختن را به من آموخت . حالا از این طریق رزق خودم و بچه هایم را درمی آورم .
 

فاش نیوز –  در میانمار چه کسانی شما را اذیت می کردند؟

– بودایی ها.

 

فاش نیوز –  دلیل این برخوردهای خشن و غیر انسانی بودایی ها چیست؟

– از 35 سال پیش چند شرکت به دست آمریکایی ها و خارجی ها در میانمار تاسیس شد و از آن موقع بودایی ها با تحریک آنها سیاستشان بر این شد که مسلمانان را از کشور بیرون کنند. زمین های کشاورزیمان را از دستمان می گیرند و هر کس معترض می شود او را با بنزین آتش می زنند. هر بار به یک دلیل ما را اذیت می کنند.

 

فاش نیوز –  شما در کدام منطقه میانمار زندگی می کردید؟

– اسم شهر ما ماندا (موندو) بود اما در شهرهای دیگر مسلمانان امنیت ندارند.

 

فاش نیوز –  اسامی چند منطقه دیگر در میانمار را بگویید.

– رینگون، روانگ، لینچی، فارو.

 

فاش نیوز –  وقتی به اهواز آمدید ، با مشکلی برنخوردید ؟

– بعد از آنکه به اهواز آمدم ، حضورم را به نهادهای قانونی اطلاع دادم و آنها نیز به من کمک کردند . حتی از کمک های مردم مهربان اهواز برخوردار شدم ، و حالا در کنار آنها با آرامش کار و زندگی می کنم . امیدوارم من هم خوبی های آنها را جبران کنم .

 

فاش نیوز –  چه آرزویی دارید؟

– دلمان برای خانواده و بستگانمان تنگ شده است. هر روز یک خبر ناگوار از میانمار می شنویم؛ نگران بستگان و دوستانم هستم . امیدوارم خدا همه کافرها را به سزای عملشان برساند.

 

فاش نیوز –  انشاالله خدا آرزوهایتان را برآورده سازد.

– ممنون. خدا همه مسلمانان را پیروز کند.

/انتهای متن/