عسل ضد میکروب است

مهناز فولادوند/

اين كه گفته شد خدا شفا را در نيكنوش عسل قرار داده است، تنها يك ادعا نيست ، بلكه متكى به دلايل
علمى و تجربى مى باشد.
یک آزمایش ساده و عجیب
 نخستين تجربه اى كه آزمايش آن با وسايل علمى امروزى بسيار هم آسان است ، اين است كه مقدارى ميكروب خطرناك را با عسل مخلوط كنيد و ببينيد با اين كه عسل يك ماده ى غذايى كامل است و بايستى محيط خوبى براى پرورش ميكروب ها و قارچ ها باشد، نه تنها اين موجودات در روى عسل رشد نمى کنند، بلكه به زودى از بين رفته و اجساد آن ها نيز به تدريج محو و نابود خواهد شد.
اين تجربه كوچك و بسيار آسان از آن جهت شايان توجه است كه عسل فاقد مواد سمى است و با اين حال ، خاصيت ميكروب كشى و ضد عفونى كننده ى آن از قوى ترين زهرها زيادتر و از همه آنتى بيوتيك ها وسيع تر است .
دیاستازها و عوامل زنده معجزه می کنند
ممكن است بعضى بپرسند كه عسل با كدام اسلحه به جنگ اين موجودات خطرناك مى رود  و چگونه اين جانوران موذى را از بين مى برد ؟
عسل داراى چندين نوع آنتى بيوتيك خوراكى و بى ضرر با طيفى وسيع است كه انسان نسبت به آن ها حساسيت ندارد.
به علاوه عسل  داراى تشعشعات راديواكتيو و از همه مهم تر داراى مقدارى دياستاز و عوامل زنده است كه مى توانند اين ميكروب ها را خورده و از بين ببرند و حتى قادرند هر ماده ى خارجى را كه با عسل مخلوط شود از خود برانند.
بر همین اساس است كه عسل مخلوط و تقلبى به آسانى شناخته شده و حتى اگر قند هم به آن ها بزنند، به صورت شكرك درآمده متقلبين را رسوا مى نمايد.
 اين عوامل زنده كه در عسل هر چه تازه تر باشد، بيشتر است هنرهاى بسياری دارند كه دانستن بعضى از آن ها خالى از لطف نيست .
اولين كار اين عوامل تجزيه ى قند چغندر به قندهاى انگور و توت است. یعنی با اين كه ابتدا عسل داراى مقدارى از نوع قند چغندر است، ولی پس از چندى فاقد آن شده  و تمام قندهاى عسل، تجزيه شده به قند توت تبديل مي شود.
این عوامل زنده مى توانند مواد نشاسته اى و چربى را نيز تجزيه و تبديل نمايند و به همین دلیل هم قوى ترين ميكروب ها و قارچ ها در برابر این عوامل زنده ياراى مقاومت ندارند. اگر شما عسل تازه را روى پينه هاى دست و پا و زبرى هاى روى زانو و آرنج بماليد، آن ها را از بين خواهد برد و با همين حربه است كه مى تواند سنگرهاى ميكرب هاى كهنه و مزمن را خراب كرده و به داخل آن ها نفوذ کند. يكى ديگر از خواص شفابخشى عسل آن است كه هر دارويى با آن مخلوط شود و يا همراه آن مصرف گردد خاصيت بهى بخشى آن را چند برابر مى کند ، و روى همين اصل مسلم بود كه پزشكان و داروسازان قديم بيشتر داروها را همراه عسل تجويز و تهيه مى كردند.
عسل با داشتن قند فراوان سركه نمى شود و قندهاى آن با شيرينى فراوانى كه دارند، به دندان هاى شما
صدمه نمى زنند، بلكه مى توانند آن ها را سفيد و لثه ها را محكم سازند.
خاصیت ضدعفونی کننده عسل
خاصيت ضد عفونى كننده عسل ، اگر تاكنون بر شما ثابت نشده است مى توانيد يك كاسه عسل و يك كاسه شربت قند را كنار هم بگذاريد. پس ازچندى خواهيد ديد كه پشه و مگس در روى كاسه شربت جمع شده ، ولى جرأت نزديكى به عسل را ندارند. شما مى توانيد از خاصيت ضد عفونى كننده عسل  براى كليه امراض جلدى به صورت خالص و يا مخلوط با مواد گياهى ديگر استفاده كنيد.
 مضمضه با شربت عسل، براى زخم هاى دهان و غرغره با آن جهت تورم گلو بسيار سودمند است .
بهترين خمير دندان را مى توانيد از تركيب عسل با مواد ديگر درست نماييد.
 ماليدن خالص عسل به لثه و دندان نيز نافع است و سبب روييدن گوشت نو مى شود.
این همه خاصیت درمانی
عسل معده و عروق را باز مى كند، ليزابه هاى بلغمى را جذب و از عمق بدن بيرون مى آورد . براى سستى اندام و عضلات و استسقاء و ورم طحال مفيد مى باشد. بادشكن بوده براى معالجه قولنج روده تجويز شده است ، پادزهر سموم ، مخصوصا مسموميت غذايى شكن است و دوست كبد و شکننده سنگ هاى كليه و مثانه مى باشد .
عسل به علت طعم شيرين ، ناسازگارى غذا را از بين برده ، غذاهاى ناگوار را گوارا مى سازد . چون زود جذب ياخته ها مى شود.
 هر دارويى كه همراه عسل خورده شود به سرعت اثر نيكنوش را خواهد بخشيد.
عسل حاوى تمام ويتامين ها و تمام عناصر معدنى مورد نياز بدن انسان است و كمبودهاى غذايى را
جبران مى نمايد.
عسل با داشتن قند زياد، آن گونه كه ساير قندها براى مبتلايان بمرض قند ضرر دارند زيان بخش نيست . ترشحات غدد داخلى و بزاق را تعديل مى كند و براى معالجه سختى عمل بلع و خشكى گلو و درمان سرفه زياد توصيه و تجويز شده است .
مبتلايان به مرض كم خوابى و بى خوابى مى توانند از عسل استفاده كنند. کافی است  قبل از خواب چند قاشق مرباخورى از شهد گواراى آن را ميل نمايند.
براى رفع دل درد و يبوست و كم اشتهايى مى توانيد از عسل استفاده كنيد.
 خوردن عسل جريان خون را آسان مى كند و كندى آن را از بين مى برد و گرفتگى مويرگ ها را باز مى نمايد و از سكته قلبى جلوگيرى مى نمايد.
عسل براى زخم معده و امعاء مفيد است و ترشى معدى را از بين مى برد و اشتها به غذا را زياد مى كند.
 در دوران پيرى براى حفظ سلامتى انسان ، غذايى مناسب تر از عسل نيست .
به اشخاص سالخورده بگوييد كه تا مى توانند از خوردن قند سفيد كه بى جان و مرده است خوددارى كرده و از شهد عسل كه زنده و فعال است تناول نمايند.

منبع : زبـــان خوراکی ها ، جلد اول، تالیف دکتر غیاث الدین جزایری

/انتهای متن/