عشق یا نفرت، انتخاب کنید !

زینب خرم آبادی/

عاطفه و عشق یکی از مصادیق حیات انسانی است. عشق از جمله نیروهای بسیار عظیمی است که ظهوری بسیار وسیع و عمیق در انسان دارد.

بهشتی ها عاطفه و محبت دارند

در متون دینی ما یکی از نشانه های بهشتیان، داشتن عاطفه و احساس و محبت عمیق و جاودانی بین آنهاست؛ همچنان که جهنمیان نیز در جهنم، در نقطه مقابل این احساس نسبت به هم قرار دارند؛ یعنی از هم گریزانند و نسبت به یکدیگر دشمنی و خصومت دارند.

از دیدگاه بعضی از اهل عرفان اصولا  خداوند برای آنکه انسان از حیاتی کامل برخوردار شود و صف آن هایی که با هم دشمنی و خصومت دارند و به هم عشق نمی ورزند از صف عاشقان و محبین(محبتی در طول محبت خداوند نه در عرض آن) جدا گردد ، انسان را به زمین فرستاد و فرمود:

« از بهشت بیرون رفته و به زمین بروید که برخی از شما با برخی دیگر دشمنید.»

عشق ورزی  از خصایص مومن است

پس عشق ورزی یکی از مهمترین خصایص مومن است.

برعکس در طریق دشمنی و خصومت، انسان ها هر چه بیشتر از هم جدا شده و در این جدایی گرفتار تنهایی و غم و اندوه فراوان می شوند که این خود عواقب سوء دیگری بدنبال می آورد که زندگی را برای این افراد سخت وو دردآور می کند.

خداوند از دشمنی بیزار است، مگر دشمنی با دشمنان خدا.

زندگی عاشقانه بر روی زمین، یعنی داشتن عشق حقیقی و هیچ حقیقتی بالاتر از عشق انسان ها به خداوند و نیز عشق انسان ها به یکدیگر( البته به شرطی که از عشق به خدا نشات گرفته شده باشد) نیست.

عشق صداقت، وفا، مهربانی، فداکاری، ایثار و کلا خوبی ها را ایجاد می کند و بعکس دشمنی سبب کینه، نفاق، بدبینی، جدایی، نفرت،غم، درد می شود و مجموعه ای از سخت ترین و تلخ ترین لحظات را با خود به همراه می آورد.

منبع: با تصرف و تلخیص از کتاب: لذت مسلمانی، تالیف عبدالرضا پالیزدار

/انتهای متن/