اوتیسم فاجعه نیست، بی خبری از آن فاجعه است
اوتیسم اختلال نسبتا رایجی است در میان کودکان. گفته شده که از ده هزار تولد چهار مورد آن مربوط به کودکان اوتیستیک است و در بین پسران سه تا پنج برابر بیشتر از دختران پیش می آید.
فریبا علیزاده/
معنی لغوی اوتیسم “در خود فرو رفتن و بی توجهی به جهان خارج” است .
اوتیسم عبارت است از درون گرایی و ناتوانی کودک در ایجاد ارتباط با محیط و اطرافیان که با علائمی مانند تنهایی فوق العاده ، حرکات ریتمیک متنوع و بی هدف مشخص می شود. درصد شیوع اوتیسم ، چهار مورد از ده هزار تولد است و در بین پسران به میزان سه تا پنج برابر بیشتر از دختران پیش می آید.
نشانه های اولیه
کودکان اوتیسمی، کودکانی هستند بسیار گوشه گیر و منزوی. این کودکان همانند بچه های چند ماهه به آغوش اطرافیان نمی روند، در آغوش والدین شان آرام و قرار نمی گیرند و بیشتر ترجیح می دهند که تنها باشند. این کودکان به افراد و همچنین محیط ، واکنش نشان نمی دهند، اغلب اشیا را به شکلی یکنواخت و قالبی دستکاری می کنند و بازی مناسبی ندارند .
برخی از جنبه های رفتاری این کودکان را در این ابعاد می توان دید:
رفتار اجتماعی، تکلم و زبان، واکنش ها و بهره هوشی
آنها می توان مشاهده کرد.
رفتار اجتماعی
کودکان اوتیستیک در رفتار اجتماعی، کمبود عمیقی از خود نشان می دهند . این کودکان، عموما در گسترش ارتباطات با افراد دیگر شکست می خورند و بندرت با سایرین تعامل دارند. آن ها اغلب عواطف خود را بیان نمی کنند و از تماس جسمانی فعالانه خودداری می کنند . از برخورد نگاه ها اجتناب دارند، در آغوش والدین شان آرام و قرار ندارند . هنگامی که والدین ، آن ها را در آغوش می گیرند ، کاملا خشک باقی می مانند و خودشان را رها می کنند . کودکان اوتیستیک هنگامی که بزرگتر می شوند، معمولا از والدین شان انتظار توجه و آسایش ندارند . در عوض ترجیح می دهند که تنها باشند؛ در واقع نسبت به حضور یا عدم حضور والدین کاملا بی تفاوت هستند .
تکلم و زبان
هنگامی که از یک کودک اوتیستیک پرسیده می شود:
«امروز مدرسه چطور بود ؟ »
ممکن است او به جای ارائه پاسخ مناسب ، سؤال را دوباره تکرار کند . البته در خیلی از موارد نیز این تکرارها، بی ربط و از لحاظ مضمون نامناسب هستند . مثلا یک کودک اوتیستیک ، ممکن است یک شعر عامیانه را که ساعت ها قبل ، از تلویزیون شنیده است بخواند یا بخشی از یک مکالمه مربوط به گذشته را تکرار کند .
یکی دیگر از ویژگی های کودکان اوتیستیک این است که این کودکان عموما ضمایر را به عکس به کار می برند . این کودکان اغلب از ضمیرهای من ـ تو به صورت نادرست استفاده می کنند ؛ مثلا هنگامی که یک نان شیرینی می خواهند ، می گویند:
« یک نان شیرینی می خوری ؟»
یا کودک خودش را با نام مخاطب قرار می دهد ( مثلا علی نوشیدنی می خواهد ، لطفا ).
واکنش ها
کودکان اوتیستیک به رویدادها یا محرک های محیطی ، پاسخ دهی نامعمول نشان می دهند . معمولا این کودکان از سوی والدین شان به عنوان « در لاک خود فرو رفته » یا « غرق شده در دنیای خود » توصیف می شوند. وقتی این کودکان مورد خطاب قرار می گیرند، هیچ واکنشی از خود نشان نمی دهند یا به نظر می رسد که شخصی را که مستقیما در دیدرس آن ها ایستاده است، نمی بینند . در واقع ، اغلب به غلط تصور می شود که کودکان اوتیستیک ناشنوا یا نابینا هستند . همچنین این کودکان ممکن است در مقابل صداهایی مانند کوبیده شدن در اتاق هیچ واکنشی از خود نشان ندهند. اما می توانند صدای خش خش جلد شکلات را از آن طرف اتاق بشنوند . علاوه بر این بعضی از این کودکان ممکن است به محرک معینی ، واکنشی افراطی داشته باشند . به گونه ای که با شنیدن صدای خش خش و یا صدای یک روزنامه گوش های شان را بگیرند .
بهره هوشی
سنجش بهره هوشی کودکان اوتیستیک ، اغلب دشوار است . زیرا
اولا رفتارهای نامناسبی را از خود بروز می دهند که در فرآیند سنجش آن ها تداخل ایجاد می شود .
دوم اینکه ، با توجه به نقص زبانی در این کودکان آن ها در آزمون های تفکر انتزاعی ضعیف عمل می کنند.
آن ها در آزمون های سنجش ، مهارت های دستی یا بینایی ـ فضایی و حافظه معمولا بهتر عمل می کنند . بنابراین عملکرد کودکان اوتیستیک ، از لحاظ هوشبهر می تواند ،کاملا متغیر باشد .
علاوه بر ویژگی های فوق ، بعضی از کودکان اوتیستیک ، عموما در حوزه های موسیقی، ریاضیات یا مهارت مکانیکی ، توانمندی های برتری از خود نشان می دهند. یک کودک ممکن است قادر باشد قطعات یک دستگاه پیچیده را پیاده و دوباره سوار کند، دیگری ممکن است نوارهای موسیقی پیچیده ای را به خاطر آورد و بازگو کند.
/انتهای متن/
