روایت «زنان سعودی» از زندگی غم انگیز خود

به گزارش به دخت به نقل از جمهوریت، این روزنامه آمریکایی خاطرنشان کرد، سلطه قلدرمآبانه مردان بر همسران خود در عربستان سعودی، زندگی زنان را در این کشور به جهنم تبدیل می کند.
نیویورک تایمز در این گزارش تأکید می کند، که در عربستان سعودی نظام مردسالارانه به طرز باور نکردنی بر جامعه این کشور حاکم است، و شمار زیادی از زنان هستند که از بیم واکنش های خشونت بار مردان خانواده که به اسم سرپرستی، بر تمام ابعاد زندگی آنها سلطه دارند؛ می ترسند که از واقعیت های زندگی خود پرده بردارند.
این روزنامه امریکایی از زبان یک دختر سعودی می نویسد: “ما بدون اجازه یا همراه، نمی توانیم حتی تا سوپرمارکت برویم؛ این مشکل، پیش پا افتاده ترین مشکل از فهرست بلندبالایی از مجموعه قوانینی است که ما مجبوریم آنها را رعایت کنیم.”
این دختر به نیویورک تایمز می گوید: “این نوع سرپرستی و در واقع سطه مرد، زندگی مرا به جهنم تبدیل کرده است؛ من دوست دارم با دوستانم بیرون بروم یا خارج از منزل غذا بخورم؛ اما مجبورم این احساس را در خود سرکوب کنم. من مشکلی با اجازه گرفتن از پدر برای انجام چنین کارهایی ندارم و حتی معتقدم این کار باید انجام بشود، اما سلطه گری و رفتارهای غلط حاکم بر جامعه، این پیوندهای اجتماعی قدرتمند را نابود می کند.”
“نیویورک تایمز” در این گزارش می نویسد این، یک نمونه ساده از انبوه شکایت هایی است که این هفته از 6000 زن سعودی به دفتر این روزنامه رسیده است و مضمون مشترک همه آنها، این است که “ما در دروغی به نام عربستان سعودی زندگی می کنیم.”
این روزنامه تصریح کرده است که درد دل این زنان را در سایت اینترنتی روزنامه و “تویتر” منتشر کرده است.
این روزنامه به شرط حفظ هویت این زنان، اقدام به انتشار بخش هایی از نامه آنها کرده است. همچنین با ارسال پیامی، خواستار ادامه همکاری و تماس آنها شده است. پاسخ زنان سعودی به این پیام، ارائه شرح مختصری از مصائب و مشکلات خود برای این روزنامه بوده است.

رولا 19 ساله نوشت: “من مسافر یک تاکسی بودم که تصادف کردم، با اینکه خونریزی شدیدی داشتم، آمبولانس حاضر نبود در غیاب سرپرستم، من را به بیمارستان برساند.”
زن دیگری به نام ساره که یک پزشک 42 ساله در ریاض است نوشت: “هر بار که قصد مسافرت داشته باشم باید از پسر نوجوانم اجازه بگیرم.”
زن دیگری نوشت: “خواهرم بدون اجازه همسرش به کتاب فروشی رفت وقتی برگشت کتک مفصلی از همسرش خورد.”

یک دختر 23 ساله نیز می گوید: من خانه را ترک کردم به سازمان حقوق بشر پناه بردم و از مشکلاتی که با پدرم داشتم برایشان گفتم. اما این سازمان هیچ کاری نکرد فقط توصیه کرد که برای گرفتن حمایت در برابر پدر، به پلیس مراجعه کنم. وقتی به پلیس مراجعه کردم دیدم پدرم از قبل به آنها گزارش داده که من از خانه فرار کرده ام. من همه چیز را به پلیس گفتم اما آنها مرا متهم کردند و گفتند اشتباه بزرگی کردی که از خانه فرار کردی پس من را به زندان انداختند. سه روز اول را در سلول انفرادی گذراندم سپس مرا به بند عمومی منتقل کردند. در آنجا زنانی که مرتکب قتل و دزدی شده بودند نگهداری می شدند.
زن دیگری به نام دینا 21 ساله ساکن ریاض هم به این روزنامه گفت: من اجازه ندارم سر کار بروم. من به پول احتیاج دارم. پدرم نیازمندی های مرا تأمین نمی کند. او چهارتا زن دارد و تمام وقت خود را با آنها می گذراند اما به من اجازه نمی دهد با مادرم به مسافرت بروم. او همیشه حتی در زندگی اجتماعی ام به من سخت می گیرد اما زندگی مرا از تمام ابعاد زیر سلطه خود گرفته و اجازه نمی دهد با دوستانمان رفت و آمد کنیم. او مرا مجبور می کند طبق اعتقاداتش زندگی کنم.

/انتهای متن/