کاردرمانی، راهی برای بازگشت به زندگی طبیعی

در تقویم، ششم آبان روز کاردرمانی نامیده شده است. کاردرمانی شاخه ایست از علم پزشکی با موارد کاربرد و فایده های زیاد که شاید خیلی از مردم از ان بی خبر باشند.  شناخت کمک هایی که  کاردرمانان می توانند به مردم بکنند، می تواند باعث شود که ما بهتر و بیشتر از این کمک ها بهره ببریم.

 

کاردرمانی چیست؟

همه ی ما کم و بیش کسانی را دیده ایم که به علت های مختلف مثل بیماری، پیشامدی مثل تصادف و یا بالا رفتن سن، توانایی های طبیعی را که افراد دیگر دارند نداشته یا آنها را از دست داده اند.

بچه هایی که به علت مشکلات مادرزادی توانایی های طبیعی را ندارند، کسانی که به علت عقب افتادگی های ذهنی نمی توانند کارهای معمولی را انجام بدهند، افرادی که به علت افزایش سن و ناتوانی های ناشی از آن در مراقبت از خود دچار مشکل شده اند، کسانی که به علت آسیب های ناشی از تصادف نمی توانند فعالیت های شغلی خود را مانند قبل انجام بدهند و بسیاری افراد دیگر هستند که برای داشتن یک زندگی معمولی و آرام به کمک های خاصی نیاز دارند.

کاردرمانی یا OCCUPATIONAL THERAPY )) شاخه ای از دانش پزشکی است که سعی دارد با بازپروری فرد به او توانایی زندگی مستقل، مولد و لذت بخش را بدهد.

بسیاری افراد ناتوان یا کم توان هستند که می توانند با کمک یک کاردرمانگر به زندگی عادی ادامه دهند.

 

تاریخچه ی کاردرمانی

شواهد اولیه ای هست که نشان می دهد استفاده از کار به عنوان یک روش درمانی، از دوران کهن معمول بوده است.

 “آسکلپیادس بیتونیایی”، پزشک یونانی ، ۱۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، از حمام‌ها، ماساژ، ورزش و موسیقی استفاده ی درمانی می کرد. پس ازاو “سلسوس”  پزشک رومی موسیقی، مسافرت، گفتگو و ورزش را برای بیمارانش تجویز کرد.

با این وجود در دوران قرون وسطی، از این استراتژی‌ها برای افرادی که مجنون درنظر گرفته می‌شدند، استفاده نمی‌شد یا خیلی کم استفاده می‌شد.

 

جنبش های هنری و کاردرمانی

جنبش هنر و پیشه که بین سال‌های ۱۸۶۰ و ۱۹۱۰ بوجود آمد، بر پیشرفت کاردرمانی مؤثر بود.

در قرون اخیر در جوامع صنعتی ، جنبش های هنر و پیشه، علیه یکنواختی و استقلال داخلی از دست رفته ی کار کارخانه‌ها پدیدار شد. این جنبش ها  از هنر و صنایع دستی به عنوان راهی برای ارتقای آموزش حین انجام کار و بروز انرژی خلاق افراد و راهی برای پیشگیری از ملالت و خستگی ناشی از بستری شدن طولانی مدت در بیمارستان، هم برای بیماری های ذهنی و هم برای سل، استفاده می‌ کردند.

در دوران جدید اگرچه فقط درصد کمی از کاردرمانگران به فعالیت در زمینه ی  سلامت روان ادامه دادند، بسیاری از دانشگاه‌ها روی آموزش دانشجویان در زمینه ی کاردرمانی روانی- اجتماعی تأکید داشتند.

 

کمک های تخصصی

فارغ‌التحصیلان‌  دوره‌ های کاردرمانی می‌توانند بر اساس‌ تشخیص‌ و معرفی‌ پزشک‌ به‌ درمان‌ جسمانی‌ و روانی‌ و توان‌ بخشی‌ بیماران‌بپردازند. متخصصان‌ کاردرمانی‌ با تسلط‌ کافی‌ بر علوم‌ مختلف‌ فیزیولوژی‌، آناتومی‌ و روان‌ شناسی‌ یک‌ برنامه‌ جامع‌ درمانی‌ را به‌ بیماران‌ ارائه‌ می‌دهند.

در کار درمانی‌ بیماری‌ و تأثیرات‌ آن‌ در تمام‌ ابعاد زندگی‌ فرد، مورد بررسی‌ قرار می‌گیرد. هدف‌ این‌ رشته‌ بالا بردن‌ استقلال‌ و افزایش‌ سطح‌ توانمندی‌ بیمار برای‌ انجام‌ فعالیت های‌ روزمره‌ و اجتماعی‌ و مهارت‌های‌ زندگی‌ می‌باشد. تخصص‌ یک‌ کاردرمان‌ کمک‌ به‌ بازتوانی‌ جسمی‌، حرکتی‌، ذهنی‌ و روحی‌ افرادی‌ است‌ که‌ دچار معلولیت‌ می‌باشند و علاوه‌ بر آن‌ کاردرمان‌ با آموزش‌ کار و فعالیت های‌ مختلف‌ متناسب‌ با نوع‌ معلولیت‌ و بالا بردن‌ توان‌ ذهنی‌ با استفاده‌ از کارگاه های‌ مختلف‌، تکنیک های‌ متفاوت‌ ورزشی‌ درمانی‌ و ابزارهای‌ مختلف‌، علاوه‌ بر مقابله‌ با معلولیت‌ و جلوگیری‌ از پیشرفت‌ بیماری ها، فرد معلول‌ را به‌ محیط‌ اجتماعی‌ بازگردانده‌ استقلال‌ او را فراهم‌ می‌آورد.

 

نیازمندان به کاردرمانی

دقیقا چه کسانی به کمک کاردرمان ها نیاز دارند؟

این افراد به کاردرمانی نیاز دارند:

– کودکان با نیاز های ویژه ( کم توان ذهنی)

– کودکان با اختلالات یادگیری ( خواندن، دیکته ، ریاضیات و…)

– کودکان با اختلالات تمرکز و توجه

– کودکان با اختلالات رفتاری ( پرخاشگری، انزواطلبی، جویدن ناخن و..)

– کودکان با اختلالات بیش فعالی و کمبود توجه ADHD))

– کودکان با اختلالات نافذ رشد( اوتیسم، آسپرگر و..)

– بیماران متابولیکی، سندرم داون، سندرم های ژنتیکی

– بیماران با اختلالات حسی از قبیل بیش حسی،کم حسی،عدم کاربرد یکی از اعضای بدن وانکار عضو

– کسانی که به آسیب ها یا نارسایی های مادرزادی مبتلایند

– آسیب دیده های ضربه ای به مغز یا نخاع

– افرادی که دچار آرتروز روماتیسمی ، شکستگی استخوان یا دیگر آسیب های استخوانی شده اند

– کسانی که با مشکلاتی مثل تاخیر رشد ، ضعف در مهارت های حرکتی ظریف، مهارت های بازی مواجهند

– افرادی که در شرایط پس از جراحی های ارتوپدی ، سوختگی ها ، مهره های شکاف دار (اسپینابیفیدا)، قطع عضو، سرطان ، آسیب های شدید دست، MS ، فلج مغزی(CP) ,سکته مغزی و دچار بیماری های مزمن دیگرند.

/انتهای متن/