شیطان پرستی هم مد می سازد

فاطمه قاسم آبادی/

قبلا گفتیم که مد در هر جامعه ای رابطه ی تنگاتنگی با سیاست های آن جامعه و روند عوض کردن سلیقه ی مردم نسبت به آن سیاست ها دارد. در واقع اگر سیاست ایجاب کند، مد وسیله ای می شود در جهت تحقق اهداف سیاست حاکم بر جامعه. در مورد دهه ی 90 میلادی هم این موضوع به همین صورت صدق می کند.

ظاهر شیطانی مد می شود

شیطان پرستی در حقیقت از دهه ی 70 با کمک موسیقی راک پا به میدان زندگی مردم گذاشت. این تفکر نوظهور و نامبارک در آن دوره بیشتر مخصوص گروه های موسیقی و طرفداران دو آتشه ی آنها بود و مردم عادی خیلی از ظاهر آنها استقبال نمی کردند.

البته مردم عادی با قبول موسیقی راک و راه دادنش به زندگی شان پای خیلی انحرافات را به زندگی خود باز کردند ولی در آن دوره هنوز ظاهر خود را از این تغییرات زشت حفظ کرده بودند.

آرایش های سیاه

در دهه ی 90 دیگر تمام موانع برای پیشروی تفکر شیطان پرستی آماده بود. مردم قبل تر از آن با پوشش ناهماهنگ، ژولیده وبرهنه موافقت کرده بودند و با این مد نیز به همان صورت کنار آمدند، البته شدت تبلیغات و تاثیر رسانه ها در خاص جلوه دادن این مد  بی تاثیر نبود.

خط چشم های پهن سیاه رنگ، سایه های تند و جیغ، روژ و لاک های سیاه کم کم برای یک سری از مردم خوشایند به نظر رسید و عده ای سعی در تقلید از آن کردند.

نوجوانان قربانیان اصلی

در بین کسانی که در آن دوره به شدت تحت تاثیر این مد قرار گرفتند، نوجوانان و جوانان کم سن وسال جایگاه ویژه ای داشتند. این قشر که به نوعی به شدت تحت تاثیر مد های نا هماهنگ و اعتراضی قرار می گرفتند، اولین قربانیان این مد بودند و به پیروی کورکورانه از این شکل های نا متعارف پرداختند.

خالکوبی ها و موهای عجیب

آن دوره مردمی که پیرو این مد شده بودند با آرایش های عجیب موهای خود به همراه خالکوبی های عجیب و کریه، سعی در نشان دادن تفاوت خود با مردم عادی داشتند. حلقه های متعدد در سر و صورت و اعضای مختلف بدن، عمل های جراحی متعدد برای تغییرات ظاهری در چشم، گوش ها، زبان و… جزو این تفاوت ها به حساب می آمد.

در آن دوره برای حمایت از این تفاوت ها حتی جشنواره هایی هم برای متفاوت ترین و بهترین آرایش های صورت و مو، به راه افتاد و کسانی را که در صنعت مد مشغول بودند، حسابی به رقابت با یکدیگر وا داشت.

مانسون مدل برندهای آرایشی!

در پی رواج فکر شیطان پرستی بین مردم در دهه ی 90، از مترسکی به نام مستعار مرلین مانسون، که رهبر یکی از گروه های شیطان پرستی تازه شهرت یافته ی آن زمان بود، برای تبلیغات مختلف مخصوصا لوازم آرایشی استفاده شد.

آرایش های غلیظ و کریه مانسون، که به گفته ی خودش نشان و نمایانگر درون سیاه و فاسدش بود بین کسانی که پیرو مد بودند، بسیار محبوب شد. به خاطر همین هم بعضی برندهای آرایشی به سراغ مانسون رفتند تا او را به جای دختران زیبا رو، مدل آرایشی خود کنند!

سیستم از قبل تعیین شده

اینکه تاکید می کنیم روی سیاست های از پیش تعیین شده، مساله ای نیست که قابل پیگیری نباشد؛ شاید آن زمان که در سال 1966 آنتوان لاوی فرقه ی شیطانی خود را بنیان گذاری می کرد، کسی فکرش را هم نمی کرد که این فرقه جدی گرفته شود.

در یکی از برنامه های تلویزیونی که در اوایل تاسیس این فرقه با حضور آنتوان لاوی و یکی از مجریان برنامه های تلویزیونی انجام شد مجری با ریشخند آنتوان لاوی، ظاهرش، لباسش و حتی اعتقاداتش را مورد تمسخر قرار داد و در پی هر جوابی که از آنتوان لاوی می شنید رو به سمت دوربین می کرد و ابروهایش را به حالت تمسخرآمیز بالا می انداخت.

مطمئنا آن روز مجری فکرش را هم نمی کرد که روزی برسد که به خاطر سیاست و تبلیغات وسیع، نسل آینده با پیروی از این فرقه ی انحرافی، ظاهر خود را شبیه به شیاطین بسازند و از تفکر که هیچ، از ظاهر انسانی هم صرف نظر کنند.

متاسفانه هر تفکری که در غرب رواج یافت، خیلی سریع بعد از آن تبدیل به مدی شد که برای مردم مورد پیروی قرار گرفت؛  مردمی که پیش از آن به خاطر شکل گیری ذهنیات و روحیات شان، به سرعت و راحتی این مد ها را می پذیرفتند.

/انتهای متن/