کارخانه های لوازم آرایش انگلیسی به کار می افتد

فا طمه قاسم  آبادی/

در بحث آرایش شاید انگلستان به عنوان قدرتمند ترین کشور اروپای قدیم و نیز به دلیل پیشتازی زنان در امر حکومت، جایگاه قابل بحثی داشته باشد، این کشور که دوران حکومت طلایی اش هم به دست یک زن  ( الیزابت اول ) رقم خورد منش و روش های مخصوص به خود را در امر خود آرایی و دیدگاه های زیبایی شناسی داشته اند، روش هایی که تا دوران معاصر پا برجا مانده است.

عدم جذابیت آرایش

در زمان ويکتوريا، ملکه انگليس، آرايش صورت جذابيت خود را از دست داد. خانم ها بسيار ساده و بدون رنگ بودند و معروف است که زنان گونه هاي خود را با نيشگون گرفتن و لب هاي شان را با گاز گرفتن سرخ مي کردند. ماسک هايي از ترکيب عسل، تخم مرغ، شير، ميوه و سبزيجات و روغن هاي مختلف ساخته مي شد. اين دوره يکي از سخت ترين و محدودکننده ترين دوران تاريخ آرايش به حساب مي آيد.

بازگشت آرایش

حدود سال های ۱۹۰۰، در دوران سلطنت ادوارد هفتم در انگلستان، بانوان میانسال و سالخورده مهمانی های بسیاری ترتیب می دادند و به عنوان میزبان، باید به بهترین شکل ممکن یا درواقع تا حد ممکن جوان در مجلس ظاهر می شدند. این زنان اجتماعی به هر وسیله ای که علائم گذر زمان را از چهره شان محو می کرد، نیاز داشتند. از آنجا که این افراد غذای چندان سالمی نمی خوردند، فعالیت و ورزش نمی کردند و نسبت به زنان دوره های قبل در معرض آلودگی بیشتر هوا قرار داشتند، تنها راه ممکن برای حفظ جوانی شان، استفاده از لوازم آرایش و به خصوص کرم های صورت و محصولات ضد چروک بود.

لوازم آرایش مخفی

راه دیگر، رفتن به سالن های زیبایی بود که مشهورترین آنها خانه سیکلاکس در لندن بود. از آنجایی که مشتریان این سالن میل نداشتند دیده شوند، از در پشتی سالن و با توری بر روی صورت وارد سالن می شدند و از همانجا بیرون می رفتند. بانو هنینگ، صاحب این سالن، محتاطانه لوازمی چون کرم و روژ لب را به مشتریان خود می فروخت.

یکی از محصولات او، کاغذهای پودرآلود رنگین بود که به صورت کتابچه هایی در اندازه کوچک تولید می شد. این برگه ها برای رفع برق افتادگی صورت استفاده می شد و در مواقع مقتضی بر روی بینی و گونه ها مالیده می شد تا با مات کردن پوست، برق نامطلوب آنرا بگیرد.

این کتابچه ها همچنان مورد استفاده قرار می گیرند و کمپانی آون  هنوز هم آن را تولید می کند. علاوه بر این، زنان در این دوره از ذغال نوک چوب کبریت به جای ریمل و از عصاره گلبرگهای رنگین به جای روژ لب استفاده می کرده اند.

سالن های زیبایی علنی

در همین زمان هلنا روبنشتاین  که صاحب سالن زیبایی دیگری بود، کرم ضد آفتاب را تولید کرد و بعدها با افزودن اقلام دیگر، به یک کمپانی معروف تولید لوازم آرایش مبدل شد. با گشایش یک سالن زیبایی به نام سلفریجز در سال ۱۹۰۹، لوازم آرایش دیگر به طور مخفی فروخته نمی شدند، بلکه به بازار آزاد آمدند و زنان با اعتماد به نفس بسیار زیاد، به خریدن آنها می پرداختند.

 در سالهاي 1920 انقلابي در کارخانه هاي لوازم آرايش به وجود آمد و سايه هاي رنگارنگ براي چشم ها، روژگونه و روژ لب هاي متنوعي ساخته شد. کرم ها و لوسيون هاي گوناگون براي پوست و شامپوهاي نرم کننده و تقويتي مو به بازار آمد. در سال هاي 1950 و 1960 مدهاي اروپايي بيشتر کشورها را تحت الشعاع قرار دادند، مواد پاک کننده پوست، کرم ها، لوسيون ها و نرم کننده ها و لوازم آرايش متنوعي وارد بازار شدند.

مدل های آرایشی

در این دهه ابروهاي پهن مد شد، خط چشم نيز پهن مشخص بود، گونه ها و لب ها رنگ ملايم داشتند. در اواخر 1960، آرايش ترميمي و تکميلي متداول شد و باز هم ابروها باريک شدند. از سال هاي 1970 به بعد کارخانه ها رنگ هاي متفاوتي براي آرايش روز و شب، مواد و لوازم آرايش براي زيبايي، سلامتي و پاکيزگي پوست و مو ارائه کردند و خانم ها بيشتر و بيشتر جذب اين مواد شدند.

/انتهای متن/