کودک من بیش فعال است یا بازیگوش؟
آیا کودک من بیش فعال است یا شیطان ؟ اختلال بیش فعالی در چه سنی بیشتر بروز می کند ؟
آیا کودکان بیش فعال در هنگام درس خواندن و مدرسه رفتن نیز با مشکل مواجهه هستند ؟
آیا می توان گفت تغذیه و یا شیوه تربیتی در بیش فعالی موثر است ؟
فریبا علیزاده/
بیش فعالی اختلالی است که در آن کودک دارای علائمی همچون پرتحرکی، پرفعالیتی، انجام حرکات و عملکرد ناگهانی، کمبود توجه و یا تمرکز، عصبانیت های زیاد و بی مورد، پرش افکار، افت تحصیلی، اختلالات رفتاری و پرخاشگری است و با علامت اختصاری ADHD مشخص می گردد .
در پسران سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است
علائم بیش فعالی معمولا بعد از دو سالگی آغاز و تا قبل از هفت سالگی تشخیص داده می شود . اختلال بیش فعالی از 12 تا 20 سالگی رو به بهبود می رود و درصد کمی از علائم اختلال در بعضی از این کودکان تا بزرگسالی ادامه پیدا می کند . این اختلال در پسران سه تا پنج برابر شایع تر از دختران است.
البته باید دقت کرد که کودکان سالم و بازیگوش با کودک بیش فعال اشتباه گرفته نشود .
در کودک سالم و بازیگوش، فعالیت زیاد، باعث کاهش بازده کودک نمی شود. کودک در کنار فعالیت زیاد جسمی، در تحصیل و روابط اجتماعی خود، فرد موفقی است . اما در کودکان مبتلا به ADHD درکنار فعالیت زیاد، اختلالات رفتاری و اختلال درتحصیل دیده می شود . بنابراین مرز تشخیص برای این کودکان ایجاد اختلال در عملکردهاست ، نه میزان فعالیت آنها و باید بسیار احتیاط کرد تا برچسبی بر کودکان سالم و بازیگوش زده نشود. به همین دلیل هم زیر سن مدرسه تشخیص سخت است .
علل بیش فعالی در کودکان
در بروز این عارضه عوامل ژنتیک و وراثت دخالت دارد. افزایش میزان سرب و یون های مثبت در هوا ، وجود والدین سیگاری، عدم توافق در الگوهای تربیتی، عدم توجه به نیازهای عاطفی کودک، وجود تعارض و تنش و مشاجره های مداوم بین اعضای خانواده، اضطراب والدین، متارکه، روش های استبدادی و محدود کننده توسط والدین یا اجرای الگوهای افراطی کودک محوری هم در ایجاد این عارضه دخیل هستند. همچنین مادرانی که در زمان بارداری از رژیم غذایی نامطلوب استفاده کرده و یا بدون مشورت پزشک دارو مصرف می کنند، سیگار می کشند، مضطرب یا افسرده هستند، الکل مصرف می کنند و یا فعالیت های مداوم و سنگین انجام می دهند، از جمله مادرانی هستند که خطر ابتلای کودک خود را به بیش فعالی افزایش می دهند . صدمات جزیی به ساختمان مغز، در جریان حاملگی با زایمان یا پس از آن نیز می تواند باعث بروز این مشکل گردد. استفاده از برخی مواد غذایی که عبارتند از : شیرینی جات، نوشابه گازدار و شیرین، سیب زمینی، غذاهای آماده، چای و قهوه، کاکائو،کشمش، زردآلو، فرآورده های کنسرو شده، زیتون ، مواد رنگی موجود در خوراکی ها و انواع بستنی های رنگی ( به خصوص رنگ های قرمز ) نیز موجب تشدید این عارضه برای کودکان می گردد .
/انتهای متن/
