دهه ی 70 : حکومت هیپی ها بر مُد

فاطمه قاسم آبادی/

ین دهه ی 70 به دهه ی «احترام به سلایق شخصی» معروف است. بعضی از طراحان، این دهه را دهه ی بهترین سلیقه ها می دانند. شلوارهای جین در این دوران تقریباً پاره و نخ نما شدند. نقش و نگار کشیدن روی پارچه لباس ها به وفور دیده می شد.

مد و موسیقی سیاه پوستان با ارائه قانون مدنی به سیاه پوستان در آمریکا، و بازتاب روح موسیقی سیاه پوستان در سراسر دنیا، پوششی مجزا مربوط به فرهنگ سیاه پوستی نیز به بازار آمد. جیمز بران دایانا رز و آنجلا دیویس سبک های مختلف مو و لباس را مد روز کردند.

موسیقی راک و مد

دهه ی 70 را به نوعی دهه ی سرنوشت ساز مد هم می دانند در این دهه تغییرات به خاطر اوج گرفتن موسیقی راک و رایج شدن فرهنگ هیپی ها در بین جوانان و حتی مسن تر ها تیپ کلی مد دچار تغییرات اساسی شد.

در این دهه مردم به دنبال تغییرات فکری و فلسفه های جدیدی که با تبلیغات وسیع وارد زندگی شان شد، سبک پوشش خود را هم تغییر دادند و دیگر شبیه قبل به زندگی نگاه نمی کردند و سبک زندگی شان را هم به سبک های بی قیدی که مد شده بود، در آوردند.

پوشش آزاد و راحت

در این دهه نسل های جدیدی از لباس های مردان وارد بازار شدند که هدف آنها تغییر پوشش «سخت و ناراحت» گذشته بود. برای فروش لباس هایی که به تازگی مد می شدند، یک مرد جوان آنها را بر تن می کرد و به نمایش می گذاشت.

در این دهه پوشاک مردان با تمامی سال های گذشته قرن بیستم متفاوت بود. در واقع پوشش مردان با مارک پیرکاردین متحول شد : پیراهن هایی با شانه هایی کوچک ـ آستین های تنگ ـ بدون کراوات ـ بدون جلیقه ـ یا پیراهن های روپوش. در مجالس تشریفاتی که کمتر رسمی بودند، مردان از لباس هایی که هم زنان و هم مردان می پوشیدند، استفاده می کردند.

در مواقع دیگر، طراحان از طرح های لباس رایج در دهه 1930 استفاده می کردند. لباس های با سبک قدیمی جای خود را به تی شرت هایی با رنگ های شاد و یقه های 7 دادند. مردان برای پوشاندن گردن خود از گردن بند نیز استفاده می کردند.

شروع بی قیدی و برهنگی

در دهه ی 70 همراه با اوج گرفتن موسیقی راک و مد شدن یک سری بی قیدی ها فرم پوشش مردم در مهمانی ها هم تحت تاثیر این تفکرات تغییر کرد. یکی از این تغییرات بدن نما تر شدن و برهنگی پوشش های مردان و زنان بود که یقه های شان را بازتر می کردند حتی مردان هم به خاطر مد شدن گردنبندهای طلایی دکمه های یقه ی خود را باز می گذاشتند و از زنان در برهنگی پیشی گرفتند. البته در این دهه هنوز تفکر قدیمی سعی در مقاومت علیه تفکر جدید را داشت ولی در مقابل سیل تبلیغات و فلسفه ی جدید که تحت تاثیر راحت طلبی های بعد جنگ به وجود آمده بود توان مقاومت نداشت و ناگزیر جایگزین شد.

دهه ی پوست اندازی

دهه ی 70 را به نوعی دهه ی دگردیسی پوشش و انفجار برخی اعتراضات می دانند، این دهه به خاطر اهمیت بسیار زیادی که در موسیقی هم دارد و همراه با انقلاب موسیقی به انقلاب پوشش هم در اروپا تبدیل شد.

در حال حاضر هم بسیاری از اندیشمندان و تحلیل گران معاصر مثال های پایه ای خود را در مورد تغییرات بنیادین مد در بازه ی زمانی دهه ی 70 می زنند.

/انتهای متن/