آغاز دوران جدید مد در اروپا

فاطمه قاسم آبادی/

دهه ۴۰ شروع جرقه های مد در اروپا بود. بیشتر مزون های لباس زنانه در پاریس طی جنگ جهانی دوم تأسیس شده اند. طبق برنامه های آموزش مجدد که توسط فرانسوی ها صورت گرفت، طراحی لباس تا نیوریوک گسترش یافت. برعکس افراد سبک گرا،که به فرم های کلاسیک علاقمند بودند، آزادی خواهان در سبک های لباس زنان بیشتر به دنبال قصد های سیاسی خود بودند. در آلمان نیز کمی از سبک های فرانسوی تبعیت شد.

دوران سخت جنگ

طی دوران سخت جنگ جهانی، تعداد لباس ها و طراحی آنها کاهش یافت و لباس های شب ساده تر شدند و از پارچه هایی دوخته شدند که در همه جای دنیا یافت می شدند. از سال ۱۹۴۰ به بعد، اجازه دوخت لباس با بیش از چهار متر پارچه برای پیراهن داده نمی شد و بلوزها تنها با یک متر پارچه دوخته می شدند.

در دهه ۱۹۴۰ شهر پاریس به آمریکایی ها اجازه داد تا از طراحان منحصر به فردش استفاده نمایند. طی جنگ جهانی دوم لباس های شب به سادگی دوخته می شد و شبیه لباس کار مردان بود. در سال ۱۹۴۴ لباس های سبک ورزشی کم کم رواج یافتند.

طراحی لباس زنانه با مارک کریستین دیور در فوریه ۱۹۴۷ آغاز شد. این کلکسیون لباس متشکل از لباس هایی با سینه های کوچک، نیم تنه های زیبا و دامن کامل بود که تمامی بدن را می پوشاند. پس از جنگ جهانی دوم مجدداً استفاده فراوان از پارچه برای دوخت لباس رواج یافت.

دهه ی ۵۰ دوران رونق دوباره مد

دهه ۱۹۵۰ دهه ای برای بهبود وضعیت جامعه از نظر اقتصادی بود. مد در این سال ها بسیار پیشرفته تر از دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ مطرح بود. زنان در این دوران حق کار، شرکت در انتخابات و رانندگی داشتند و آنها بر خلاف دوران جنگ، باید از لباس هایی زیبا که با پارچه هایی گران دوخته شده بود، استفاده می کردند. با بازگشت مد به وضع سال های پیشین، تعدادی از طراحی های قدیمی مد نیز مورد استفاده قرار گرفتند که این مدها در رسانه ها نیز انعکاس چشمگیری داشتند.

دهه ۶۰، دهه ی شکوه مد در ایتالیا

از دهه ی ۱۹۶۰، ایتالیا مرکز مد در جهان بود. به هر حال میان سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۹ انقلابی بنیادین در مد صورت گرفت. از دهه ۱۹۶۰ به بعد، تمایلات پیروی از مد یک جانبه نبود بلکه مد دارای انتخاب های متعددی بود. افراد جوان، دارای قدرت و فرهنگ بالا، اکنون از پوشش منحصر به فرد خود و با انتخاب خود استفاده می کردند.

در این دوره مد لباس جوانان کاملاً مجزا از افراد مسن بود. در گذشته، عدم پیروی از مد بدان معنا بود که فرد پیر شده است، اما در دهه ی ۱۹۶۰ عدم پیروی از مد در واقع به معنی آزادی فردی بود.

تغییر در لباس زنان و مردان

زنان در دهه ۱۹۶۰ شروع به پوشیدن لباس هایی به سبک دخترانه و بچگانه کردند، آنها دامن هایی کوتاه می پوشیدند که در واقع شبیه به لباس های دهه ۱۹۲۰ بود. در آغاز این دهه دامن ها تا روی قوزک پا بودند اما کم کم کوتاه تر و کوتاه تر شدند تا در سال ۱۹۶۵ به بالای زانو رسیدند.

در این دهه در پوشش مردان تغییر چندانی ایجاد نشد. مهمترین تغییر در پوشش مردان در دهه ۱۹۶۰ وزن پارچه هایی بود که در دوخت لباس مورد استفاده قرار می گرفت. استفاده از پارچه و شیوه تولید یک دست لباس کاملاً متفاوت با دوران قبلی بود. لباس ها به شیوه ای دوخته شدند که وضعیت ظاهری بدن به صورت کاملاً طبیعی نمایان می شد. رواج شلوارهای جین در این دهه باعث شد که مدل لباس مردان دچار تغییرات کلی شود. مردان جوان از پیراهن های منحصر به خود با رنگ های شاد و تی شرت های جوان پسندانه استفاده می کردند. در این دوره مردان چندان از کراوات استفاده نمی کردند.

/انتهای متن/