جنگ نرم خودمانی خطرناک تر نیست؟
همه ما از جنگ نرم شنیده ایم که دشمن برای ما برپا کرده است ولی غالبا از جنگ نرم خطرناک دیگری غافلیم که خودمان تدارکش را دیده ایم و خودمان هم سربازش هستیم؛ جنگ نرمی که با رفتارهای نسنجیده و انزجار آفرین خودمان برپا می کنیم و خیلی وقت ها جوان های ما را به جای راه، به چاه می برد.
نسیم شهسواری/
آن روز یک دور همی خانوادگی در خانه مادربزرگ بود. دخترهای جوان یک‌گوشه حیاط جمع شده بودند و از آرزوها، نظرات و عقایدشان حرف می‌زدند، من که هوای آزاد آن روز را که به‌رغم زمستانی بودنش به بهاری می ماند، بر هوای ساکن اتاق ترجیح داده بودم، دور حیاط راه می‌رفتم و برنامه‌های هفته آینده‌ام را در ذهنم راست و ریس می‌کردم و همین باعث می‌شد که جسته‌گریخته حرف‌های دخترها را بشنوم.
نازنین که از دخترهای کنجکاو و فعال فامیل بود شروع کرده بود به حرف زدن، همه دخترها دورش حلقه‌زده بودند و به حرف‌هایش گوش می‌دادند و من با شنیدن حرف‌هایش یک سؤال بزرگ و یک جرقه درست‌وحسابی در ذهنم زده شد. نازنین می‌گفت که در امورات زندگی‌اش هیچ‌وقت دلش نمی‌خواهد شبیه مادر و مادربزرگش باشد. مادر و مادربزرگش را می‌شناختم؛ از آن آدم‌های سخت‌گیر و تندزبان بودندکه شیرینی‌ها را برایت تلخ می‌کردند و گاهی با زبان تند و رفتار و اعمال شان باعث می‌شدند که آدم، افتادن در چاه را بر ، قرار و ماندن در راه ترجیح دهد. راستش را بخواهید در این زمینه که نازنین شباهت به آنها را برای خودش نمی‌پسندید من هم با او هم‌رأی و هم‌نظر بودم.
کم‌کم به انتهای حیاط رسیده بودم و صدای نازنین آرام و آرام‌تر می‌شد و من با خودم فکر می‌کردم در جامعه ما در میان خانواده‌های ما چه قدر آدم‌هایی نظیر مادر و مادربزرگ نازنین زیادند.
همیشه در جامعه وقتی حرف کج روی‌ها و انتخاب‌های نادرست جوانان می‌شود، هر وقت جوانی، مسیری را به‌اشتباه انتخاب می‌کند و از بایسته‌های دین و جامعه و عرف خود فاصله می‌گیرد، نام دشمن به میان می‌آید دشمنانی همیشه درصحنه که با تلاش های شبانه روزی خود از جمله با استفاده از رسانه‌های مختلف خود سعی در نابودسازی و به انحراف کشیدن افراد جامعه ما رادارند.
هرگاه مشکلات جامعه بیان می‌گردد ما متهمان ردیف اولی داریم که با نقشه‌های ظریف و موشکافانه‌شان می‌خواهند ما را از راه درست و اصولی و سبز زندگی‌مان دور کنند.
اما آیا تابه‌حال از جنگ نرم خودمانی شنیده‌ایم؟
جنگ نرم خودمانی جنگی است که سربازان آن، همان کسانی هستند که با بدخلقی‌ها رفتارهای نادرست و عادت‌های نسنجیده، انسان‌ها بسیاری را از راه درست و سنجیده زندگی دور می‌کنند.
جنگ نرم خودمانی همین است که فرزندان تان صدای رفتارتان را بهتر و بلندتر از گفتارتان می‌شنوند و شما این را نمی‌دانید. آنها آنی می‌شوند که در منش زندگی شما نهفته است نه در حرف های شما.
جنگ نرم خودمانی یعنی اینکه ارزش‌ها را با زبانی تلخی و نگاهی منزجرانه القا کنیم و رفتارهای درست را با روشی نادرست آموزش دهیم.
این را همه ما باید بدانیم که گاهی خودمان: پدرها، مادرها، معلمین و مربیان، فارغ از دشمنان، سرباز جنگ نرمی خودمانی هستیم.
لطفاً سربازهای ناخواسته جنگ نرم خودمانی نباشید که این جنگ با ابزار و آلات و اثرهایش بسیار خطرناک‌تر و سخت‌تر از جنگ‌هایی است که دشمنان قسم‌خورده ما بر علیه ما برپا می کنند .
/انتهای متن/
