خودمان را به یک زندگی ساده و دلپذیر دعوت کنیم

نسیم شهسواری/

دوستی داشتم که هر وقت سر صحبت را با او باز می‌کردی و شروع به صحبت کردن می‌کردی و از هر کار و حرفه و فعالیت که حرف می‌زدی یا آن کار را کرده بود و یا در همان لحظه‌ با آب‌وتاب بسیار تصمیم می‌گرفت که آن کار، حرفه، هنر و یا فعالیت را تجربه کند؛ اما این تنها ویژگی دوست من نبود اگر می‌خواستم در یک‌کلام این دوست همه‌کاره و هیچ‌کاره‌ام را معرفی کنم، می‌گفتم که او به معنای کامل کلمه مضطرب و ناآرام بود.

امروز وقتی خاطرات گذشته‌ام را با این دوست ناآرامم مرور کردم، گفتم شاید بد نباشد که قدم بعدی آرامش مان را دراین‌باره بنویسم.

گفتم شاید بد نباشد که من و شما هم کمی زندگی‌مان را مرور کنیم و ببینیم که چه قدر از آرامش زندگی‌مان را دستخوش تصمیمت نادرست برای انجام کارهایی است که در زندگی ما اضافی‌ بوده‌اند کرده‌ایم، کارهایی که ما را نه‌تنها در رسیدن به هدف‌هایمان همراهی نکردند بلکه وسیله‌ای و دلیلی برای دیر رسیدن‌ها شدند. کارهایی که به زبان خودمانی فقط از سر میل و هوس و یا شاید کنجکاوی به سراغ آن‌ها رفته‌ایم.

یادم می‌آید که استادی داشتم که همیشه می‌گفت: به جای دریای کم‌عمق، رودخانه‌ای عمیق باش.

نمی‌دانم شما هم این‌گونه هستید یا نه؛ که وقتی از دیگران می‌شنوید که چه کارهایی انجام می‌دهند و به نظرتان عالی می‌رسد، بلافاصله دوست دارید شما هم این کار را انجام دهید، اما بد نیست بدانید که با اضافه کردن هر کار جدید به زندگی‌تان، فضای نفس کشیدنتان را محدودتر می‌کنید؛ فضای نفس کشیدنی که برای داشتن آرامش ما بسیار لازم و ضروری است. با یک نگاه عمیق زندگی و کارهایی را که انجام می‌دهید بازنگری کنید، حتماً و حتماً مواردی را خواهید یافت که قابل‌حذف شدن هستند؛ مواردی که با حذف آن‌ها نه‌تنها با تمام قوای تان به سوی هدف مشخص زندگی‌تان پیش می‌روید، بلکه با این کار خود را به آرامش و یک زندگی ساده و دلپذیر دعوت می‌کنید.

/انتهای متن/