زنانی که در صف انتخابات ریاست جمهوری اند

گفتیم که در این دور از انتخابات ریاست جمهوری امریکا زنان برای رسیدن به کاخ سفید صف کشیده‌اند . برخی گزینه‌های زن مطرح نامزدی دراین انتخابات را گفتیم و اینک گزینه های دیگر:

تیتر یکمسائل روز

نویسنده: تیم مدیریت به دخت در 15 دی 1394

5- الیزابت وارِن (Elizabeth Warren)

الیزابت وارن پرفسور حقوق در دانشگاه هاروارد است و دائماً در رسانه ها برای اظهارنظر در مسائل اقتصادی حضور می یابد. این فعال دموکرات، نخستین سناتور زن از ایالت ماساچوست، عضو سه کمیته در کنگره، صاحب ایده دفتر حمایت از حقوق مالی مصرف کننده در ایالات متحده و مشاور اوباما در همین حوزه بوده است.

وی نیز مانند سایر نامزدهای یادشده گفته که در انتخابات آینده نامزد نخواهد شد؛ البته اقبال دموکرات ها نیز به وی بر طبق نظرسنجی های دانشگاهی کمتر از کلینتون است. الیزابت دست کم می تواند با اثرگذاری بالایی که در میان دموکرات ها یافته، فضای مباحث انتخاباتی را تحت تأثیر قرار دهد، زیرا سه چهارم مردم دموکرات در آمریکا مانند وی به وجود نابرابری در فرصت های اقتصادی باور دارند.

6- نیکی هالی (Nikki Haley)

نخستین فرماندار زن در کارولینای جنوبی که پیش از آن نماینده مجلس ایالتی از 2005 تا 2010 میلادی بوده، طرفداران زیادی برای اعلام کاندیداتوری دارد. نیکی در 1972 از پدر و مادری هندی به دنیا آمد که با دو فرزند سنگاپوری به آمریکا آمده بودند. هالی که خانواده‌اش صاحب شرکت ثروتمندی هستند، کارشناسی ارشد حسابداری دارد و پیش‌تر خزانه‌دار و سپس رئیس انجمن ملی تاجران زن و عضو بسیاری از انجمن‌ها و گروه‌های اقتصادی و اجتماعی به ویژه در لکسینگتون بوده و هست. هالی به مذهب متودیسم (از فرَق پروتستان، دارای تعالیم سازمان یافته و طرفدار فقرا) گرایش دارد و اخیراً هم در سخنرانی خود علاوه بر پروژه‌ای عمرانی و اصلاح نظام مالیاتی، از تجهیز مدارس کم‌بضاعت در کارولینا سخن گفته است.

از 44 رئیس‌جمهور آمریکا، تا کنون 17 تن سابقه فرمانداری در دست‌کم یکی از ایالت‌ها را داشته‌اند و بعید نیست امروز یا فردا این جمهوری‌خواه جوان نیز نفر بعدی باشد، به ویژه اینکه در رأی‌گیری غیررسمی کمیته ملی حزب جمهوری‌خواه، هالی بیش از سایر نامزدها رأی آورده است و خود نیز تلویحاً تمایل خود به نامزدی را در انجمن فرمانداران جمهوری خواه در اواخر سال 2013 میلادی بیان کرد:«من به شدت طرفدار نامزدی فرمانداران برای ریاست‌جمهوری هستم… چون راحت‌تر می‌‌توان در مورد قابلیت‌های مدیریتی آنها در یک ایالت و اینکه چگونه کشور را مدیریت خواهند کرد، نظر داد.»

7- سارا پالین (Sarah Palin)

سارا پالین کمابیش برای ایرانیان نام‌آشنا است، زیرا وی علاوه بر فرمانداری آلاسکا در 2006 تا 2009 میلادی، به عنوان معاون اول مک‌کین نامزد جمهوری‌خواه در انتخابات 2008 معرفی شده بود. پالین متولد 1964، دارای پنج فرزند و کارشناس ارتباطات (روزنامه‌نگاری) است. سارا در جوانی رتبه سوم در رقابت‌های زن زیبا در آلاسکا و با تیمش قهرمانیِ جام بسکتبال آن ایالت را بدست آورد و حتی چندسال گزارشگر ورزشی بوده است. وی هم بخاطر ریاست بر حزب تندروِ تی‌پارتی و هم انجام اقدامات عجیب، در آمریکا به سیاستمداری خاص تبدیل شده است.

پالین تمایل شدیدی به گسترش بخش خصوصی و کاهش مالیات بر شرکت‌ها دارد و شعارش در انتخابات 2008، اصلاح‌طلبی بیطرفانه و مقابله با اختلاس بود. وی همزمان به اعمال فشار بر یک افسر امنیت ایالتی برای رفع بازداشت از برادرخوانده‌اش متهم شد. پس از شکست مک‌کین، پالین به تحلیل‌گری در فاکس‌نیوز و اجرای برنامه تلویزیونی می‌پرداخت اما در طول 2010 و 2011 میلادی به تبلیغات انتخاباتی برای نامزدی حزب جمهوریخواه در انتخابات 2012 پرداخت، گرچه نظرسنجی ها نشان میداد از هر 10 آمریکایی، 7 تا 8 تن وی را درستکار اما برای ریاست‌جمهوری کم‌تجربه می‌دانند.

نهایتاً وی در اکتبر 2012 طی بیانیهای از کاندیداتوری استعفا داد و اعلام کرد تمایل به پرورش و حمایت از سیاستمداران دارد تا رئیس‌جمهوری شدن. اما هنوز ندای هواخواهانش بلند است و معتقدند هرکس به دور از تبلیغات منفی شبکه‌های تلویزیونی، سخنرانی وی را بشنود، به وی رأی خواهد داد. پالین چند ماه پیش در مصاحبه‌ای در پاسخ به پرسشی در مورد تمایل وی به نامزدی در 2016 گفت: «من هیچوقت نگفتم هیچوقت کاندید نمیشوم… اما مطمئنم آمریکاییان بسیاری مانند من فکر میکنند و توانمند هم هستند. بنابر این حتماً نباید من نامزد شوم».

8- سوزانا مارتینِز (Susana Martinez)

یکی دیگر از فرمانداران جمهوری‌‌خواه که حرف نامزدی‌اش مطرح شده، سوزانا مارتینز است. وی در انتخابات 2010 میلادی به عنوان اولین فرماندار زن در نیومکزیکو (ایالتی دموکرات‌منش) انتخاب شد. وی متولد 1959 است، با همسر دومش زندگی می‌کند و ویژگی‌های متمایزی دارد: بسیار سخنور؛ دارای مذهب کاتولیک؛ عضو حزب دموکرات تا 1995؛ هیسپَنیک (یعنی نژادش به آمریکای لاتین تعلق دارد) و نوه ژنرال ارتِگا از انقلابیون مکزیک در 1910 میلادی.

وی دکترای حقوق دارد و پیشتر مقام قضایی یکی از شهرستان‌های نیومکزیکو را برعهده داشته است. تام ریج فرماندار پیشین پنسیلوانیا و کریستین توریتی مدیر مالی کمیته ملی حزب جمهوری‌خواه، از کاندیداتوری مارتینز حمایت کرده است. سوزانا البته فعلاً بر مدیریت ایالتش و پیروزی در انتخابات میان‌دوره‌ای تمرکز کرده است ولی معتقد است از مدت‌ها پیش باید ریاست‌جمهوری زنان در آمریکا پیش می‌آمد.

9- کِلی آیوت (Kelly Ayotte)

آیوت، سناتور جمهوریخواه از ایالت نیوهمپشایر و عضو شش کمیسیون تخصصی (عمدتاً امنیتی) است که نشان از توان بالای وی دارد. وی متولد 1968 بوده و دو فرزند دارد. کلی نیز مانند مارتینِز دکترای تخصصی حقوق داشته، پیشتر دادستان کل بوده (البته در ایالت خود) و مانند راجرز یک همسر بازنشسته نظامی دارد.

آیوت یکی از نامزدهای معاون اولی رامنی در انتخابات گذشته بود، اما نهایتا پال رایان از طرف رامنی برگزیده شد. تحلیلگران معتقدند اگر آیوت حتی اگر میخواهد معاون اول نامزد بعدی باشد، باید ابتدا به اسم نامزدی ریاست‌جمهوری به تبلیغات بپردازد. آنچه وی را در این یکی دو سال بر سر زبانها انداخت، جدال وی با کروز در موضوع تعطیلی 16 روزه دولت آمریکا و تبلیغات پالین علیه وی بر سر حمایت کلی از طرح دموکرات‌ها در اصلاح قوانین مهاجرت بود. لیز جانسون سخنگوی آیوت ادعا کرده آیوت دوست دارد همچنان در سنا باقی بماند.

10- کریستِن گیلبراند (Kirsten Gillibrand)

یک سیاستمدار زن وجود دارد که دکترای تخصصی حقوق دارد، سناتور دموکرات از ایالت نیویورک است و طرفدار حقوق همجنسبازان، اما با این همه، وی هیلاری کلینتون نیست. کریستِن گیلبراند با همه این شباهت‌ها، برخلاف هیلاری، کاتولیک است. تنها رئیس‌جمهور کاتولیک در تاریخ آمریکا، کندی بود که ترور شد.

گیلبراند پیشتر نماینده مجلس بوده است. با پیگیری وی، 20 سناتور زن برای مهمانی شام به کاخ سفید دعوت شدند و با اوباما جلسه داشتند. دغدغه‌های پنجگانه وی عبارت است از: افزایش حداقل دستمزد، عمومی‌ساختن پیش‌دبستانی، ارزان‌ساختن پرستاری از کودک، اعطای مرخصی به افراد شاغل برای نگهداری از خانواده بیمار یا باردار خود در خانه و نهایتاً درآمد برابر برای زنان نسبت به مردان. کریستِن در پاسخ به خبرنگار تایم در مورد نامزدی در انتخابات 2016 گفت: «من بالاخره روزی به آن فکر می کنم، ولی نه در آینده نزدیک… هیلاری کلینتون اولین رئیس‌جمهور زن ما خواهد بود.» وی اخیراً درگیر طرحی پیرامون آزارهای جنسی در محیط‌های دانشگاهی و نظامی بوده است..

11- میشل باکمَن (Michele Bachmann)

باکمن سناتور ایالتی در مینه‌سوتا بود که توانست در سال 2007 میلادی به مجلس نمایندگان آمریکا راه یابد، اما ستاره این سیاستمدار جمهوری‌خواه آنچنان که خودش انتظار داشت، صعود نکرد. وی از سال 2011 میلادی برای انتخابات ریاست‌جمهوری، ستاد تبلیغاتی به راه انداخت و مورد حمایت تی‌پارتی هم قرار گرفت، ولی نه تنها موفق نشد بلکه مجبور شد قرضی را که داشت از صندوق ستاد تبلیغات خود برای انتخابات مجلس بپردازد.

میشل در آخرین مصاحبه خود اعلام کرد اگر چه بسیاری از آمریکاییان آماده یک رئیس‌جمهور زن نیستند، اما این بار زودتر به ریاست‌جمهوری آینده میاندیشد و اگر رقیبش کلینتون باشد، عملکرد وی در وزارت خارجه را به ویژه در مسأله لیبی زیر سؤال میبرد، ضمن اینکه وی برخلاف اوباما یک نامزد «جدید و متفاوت» نیست. برخی از دموکرات‌ها از ورود وی به مبارزات انتخاباتی حمایت کردهاند زیرا معتقدند سیاست‌هایی که وی دنبال میکند، همان مواردی است که موجب کاهش محبوبیت جمهوریخواهان شده: عدم حمایت از حقوق مهاجران، مخالفت با برابری در ازدواج، حمایت از تعطیلی دولت، مخالفت با لایحه اوباما در حوزه درمان.

12- کارلی فیورینا (Carly Fiorina)

تنها زن جمهوری‌خواهی که تا کنون با اعلام قطعی، به دنبال نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است. کارلی 60 ساله پیش‌تر یک مدیر اجرایی در حیطه کسب و کار بوده است. فعالیت‌های عمده وی از سال 1980 آغاز شد و توانست به رده‌های علی اجرایی شرکت عظیم مخابراتی AT&T دست یابد.

بعدها طی سال‌های 1999 تا 2005 مدیر ارشد شرکت هیولت پاکارد (HP) شد، شرکتی که یکی از 20 کمپانی برتر آمریکایی بوده است، وی هرچند در آن سال‌ها موفق شد هیولت پاکارد را به بزرگترین شرکت در مقایس جهانی در تولید رایانه‌های شخصی تبدیل کند، اما در پی بحران صنعت فناوری اطلاعات و کاهش 50 درصدی ارزش سهام این شرکت از مقام خود برکنار شد.

بر خلاف اکثر نامزدهای دیگر که تصمیم خود در باره وارد شدن به رقابت انتخاباتی را در همایش های بزرگ اعلام کرده اند، کارلی فیورینا تصمیم خود برای نامزدی در انتخابات را دربرنامه تلویزیونی «صبح بخیر» شبکه ای بی سی که در سراسر آمریکا پخش می شد، اعلام کرد.

وی در اولین واکنش به حضور هیلاری کلینتون به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری از سوی حزب دموکرات گفت: من از هیلاری کلینتون خوشم می آید اما او قابل اعتماد نیست.

وی در سال 2010 از سوی جمهوری‌خواهان برای انتخاب به عنوان سناتور ایالت کالیفرنیا اعلام نامزدی کرد. فیورینا پیش‌تر و در انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 آمریکا از جمله مشاوران جان مک‌کین، نامزد حزب جمهوری‌خواه بود.

13- آنجلینا جولی (Angelina Jolie)

بازیگر، کارگردان، نویسنده، فیلمنامه نویس و رئیس‌جمهور؟ بعید نیست این بازیگر 39 ساله که شش فرزند دارد و پیش از همزیستی با بِرَد پیت (بازیگر هالیوود) دو همسر دیگر (آنها هم بازیگر) داشته، روزی این عنوان آخر را نیز برای خود کسب کند. پیش از وی ریگان این راه را در دهه 1980 باز کرد، هنگامی که نه تنها به سرعت از یک بازیگر به رئیس‌جمهور تبدیل شد، بلکه حزب جمهوریخواه را نیز در ریل جدیدی انداخت. آرنولد شوارتزنگر نیز از 2003 تا 2011 میلادی فرمانداری کالیفرنیا را در اختیار داشت. به جز جولی برخی دیگر از بازیگران زن و مرد نیز برای کاندیداتوری مطرح هستند اما با احتمال بسیار کمتر: پاریس هیلتون، اُسکار وینر.

آنجلینا جولی ثروت و شهرتش را از صنعت سینما گرفت اما حضورش در عرصه سیاست از آنجا شروع شد که وی سفیر صلح سازمان ملل (از 2001) و کمیسیونر ویژه آن در امور پناهندگان شد. وی فعالیت‌های بشردوستانه‌اش در مورد زنان و کودکان را بهانه عدم احتمال حضورش در میان نامزدهای ریاست‌جمهوری کرده و با تردید بیان داشته: «مطمئن نیستم اگر واقعاً رئیس‌جمهور شوم، بتوانم اثرگذار باشم.». جولی به حزبی گرایش ندارد اما یو.اس. ویکلی نقل کرده جولی نیز مانند پدرش وُیت، «از اوباما متنفر است» زیرا وی را یک سوسیالیست نقابدار میداند. جولی خود در یک مصاحبه در مورد عملکرد اوباما گفت: «نقاط درخشانی در عملکرد وی وجود دارد که به پیش میرود؛ و البته چیزهای دیگری که آزاردهنده است.» شاید فکر کردن به اینکه روزی او رئیس جمهور آمریکا شود بسیار بعید به نظر برسد؛ نظر ما هم همین است. اما در مورد ریگان هم چنین نظراتی وجود داشت…

جمع‌بندی

نامزدهای ریاست‌جمهوری در آمریکا عمدتاً از میان سناتورها و فرمانداران برگزیده می‌شوند. وضعیت دو حزب در این مورد با یک نگاه بلندمدت، چندان متفاوت نیست: تا کنون 20 فرماندار دموکرات و 15 فرماندار جمهوریخواه از میان زنان آمریکا به قدرت رسیده‌اند. 16 نفر از 20 سناتور زن فعلی، دموکرات هستند. چهار نفر از پنج فرماندار زن، جمهوری خواه هستند.

هنوز بسیاری از نامزدهای مرد برای انتخابات آینده مطرح هستند و زنان برای رسیدن به این کرسی، باید رقیبان سرسختی را از پیش رو بردارند، مثلاً در مورد حزب جمهوریخواه باید از کریس کریستی فرماندار نیوجرسی، رَند پال نماینده کنگره از ایالت کنتاکی، تِد کروز سناتور از ایالت تگزاس برای نامزدی یاد کرد. ضمن اینکه معرفی همزمان دو زن برای نامزدی ریاست‌جمهوری و معاون اولی از طرف دو حزب حاکم، احتمال کمتری دارد. احتمالاً گزینه‌ای که پیش‌روی مردم قرار خواهند داد، یک مرد در کنار خود خواهد داشت.

در این انتخابات، موضع‌گیری نامزدها در مورد مسائل جاری، بسیار تعیین‌کننده است چون: تکمیل پروژه خط لوله کیستون توسط دولت که مخالف نظر طرفداران محیط زیست است؛ شکاف درآمدها؛ لوایح دولت در حوزه بهداشت و درمان؛ بحران‌های منطقه‌ای و جهانی مانند تنش با روسیه در اوکراین و در سوریه با ایران. بسیاری از نامزدهای یادشده، فرمانداران، نمایندگان یا سناتورهایی هستند که اگر دوباره انتخاب نشوند، ستاره اقبالشان در آسمان رقابت‌های 2016 افول خواهد کرد.

به هر حال نامزد انتخابات آینده باید توان ایجاد شرایط جدیدی در افکار عمومی و حزب خود را داشته باشد، زیرا با توجه به عملکرد دو حزب حاکم در دهه‌های گذشته، آمار آمریکاییانی که میل به بیطرفی دارند تا طرفداری از یک حزب، هر روز بیشتر میشود. تنها یکی از راه‌ها برای ایجاد شرایط جدید، زن‌بودن است که البته به صورت فزاینده‌ای در رسانه‌های آمریکایی دنبال میشود.

آمریکا با وجود ادعای رهبری دموکراسی در جهان، بیست و هفتمین کشوری بود که به زنان حق رأی داد. احتمالا در رسیدن زنان به ریاست جمهوری نیز همین ترتیب وجود دارد. پیش از آمریکا بسیاری از کشورها از جمله استرالیا، انگلیس، کانادا، آلمان، هند، ایرلند، پاکستان و … بالاترین منصب اجرایی خود را به یک زن دادند. استراتژیست دموکرات، کریس لیهان بر این باور است که این همه بحث و حدس در مورد یک رئیس جمهور زن، نشان می‌دهد روزگار حکومت انحصاری مردها در آمریکا نیز به پایان رسیده است.

زنان آمریکا اولین بار در 1925 به فرمانداری ایالت رسیدند: نِلی راس در ویومینگ؛ اولین بار در 1932 میلادی سناتور فدرال شدند: کتی هاراوی از آرکانزاس؛ آیا در 2016 میلادی برای اولین بار، رئیس‌جمهور یا معاون اول از میان زنان سیاستمدار آمریکایی انتخاب خواهد شد؟

منابع و مآخذ:

http://2016.presidential-candidates.org/Fallin/

http://2016.presidential-candidates.org/Hassan/