ای آفتاب آینه دار جمال تو

1

ای آفتاب آینه دار جمال تو                           مشک سیاه مجمره گردان خال تو
صحن سرای دیده بشستم ولی چه سود      کاین گوشه نیست درخور خیل خیال تو
در اوج ناز و نعمتی ای پادشاه حسن            یا رب مباد تا به قیامت زوال تو
مطبوعتر ز نقش تو صورت نبست باز            طغرانویس ابروی مشکین مثال تو
در چین زلفش ای دل مسکین چگونه‌ای       کشفته گفت باد صبا شرح حال تو
برخاست بوی گل ز در آشتی درآی              ای نوبهار ما رخ فرخنده فال تو
تا آسمان ز حلقه به گوشان ما شود            کو عشوه‌ای ز ابروی همچون هلال تو
تا پیش بخت بازروم تهنیت کنان                  کو مژده‌ای ز مقدم عید وصال تو
این نقطه سیاه که آمد مدار نور                   عکسی است در حدیقه بینش ز خال تو
در پیش شاه عرض کدامین جفا کنم            شرح نیازمندی خود یا ملال تو
حافظ در این کمند سر سرکشان بسیست    سودای کج مپز که نباشد مجال تو

 /انتهای متن/

نمایش نظرات (1)