تشنه هستم یا نه؟
يك موقع يقين دارم كه اين جا آب هست،
يقين دارم خدا هست،
يقين دارم بهشت هست،
ولى اين يقين در من اثرى نمى گذارد،
تنها يقين دارم.
اما يك موقع يقين كه هيچ، حتى احتمال مى دهم اينجا آب باشد،
ولى تشنه هستم، عطش دارم.
آنچه حتى احتمالات را بر انسان تأثيرگذار مى كند،
درك افتقار و احتياج است،
نياز است،
اضطرار است.
.
آدمى به اندازه افتقار و اضطرارش،
به احتمالاتش ارزش می دهد و به دنبال آن حركت مى كند.
حتى ده كيلومتر به دنبال آبى مى روم كه احتمال مى دهم هست؛
يعنى يقين هم ندارم…
استاد علی صفایی حائری
/انتهای متن/
