هشدار یک روانشناس نسبت به کاهش تعاملات خانواده‌ها
یک روانشناس معتقد است: خانواده‌هایی که در آنها دعوا و تعارض وجود دارد، زنده تر از خانواده‌هایی است که نسبت به هم بی‌تفاوتند.
به گزارش به دخت به نقل از ایسنا، آناهیتا کاشمری – منطفه خراسان، با بیان اینکه در گذشته وسایل ارتباطات جمعی نبود و به جای آن ارتباطات میان افراد خانواده بیشتر بود، اظهار کرد: در حال حاضر زمان مفیدی که همه اعضای خانواده در کنار هم جمع می‌شوند، به دلیل وجود مشغله‌های کاری و گرفتاری‌ها، تنها شب‌هاست.
وی اضافه کرد: حتی در زمانی هم که دور هم جمع می‌شوند معمولا خسته یا عصبی‌اند و ترجیح می‌دهند با تنهایی خودشان آن وقت را سپری کنند یا با وسایل ارتباط جمعی مانند تلویزیون وقت را می‌گذارنند که این موضوعات به دلیل کاهش تعاملات در خانواده‌هاست.
کاشمری با بیان اینکه آن انرژی که قرار است برای تعاملات در خانواده قرار داده شود، معمولا در انتهای روز صرف تخلیه عصبانیت و خستگی خواهد شد، عنوان کرد: این موضوع در وضعیت معیشتی افراد نیز تاثیر می‌گذارد؛ وقتی تعاملات کم شود افراد خانواده از هم دور شده و طلاق عاطفی نیز رخ می‌دهد.
وی با اشاره به اینکه هرچه تعاملات کمتر شود، سردی بین اعضا بیشتر شده و فاصله‌ها نیز بیشتر می‌شود، تصریح کرد: خانواده‌هایی که در آنها تعارض و دعوا وجود دارد، نسبت به خانواده‌هایی که سکوت وجود دارد و بی‌تفاوتند، زنده تر هستند و حواس‌شان بیشتر به یکدیگر هست.
کاشمری اضافه کرد: کودکان نیز از این رفتارها الگو‌برداری می‌کنند و در زندگی آینده آنان و همسرداری آنان نیز تاثیر می‌گذارد.
وی افزود: در صورتی که کودکان در گذشته پدر و مادر را باهم تصور می‌کرده‌اند و خانواده‌ها را با تمام اعضا در نقاشی‌های خود تصویر می‌کرده‌اند اما در حال حاضر مشاهده می‌کنیم که کودکان، پدر یا مادر خود را به تنهایی به تصویر می‌کشند.
این روانشناس ادامه داد: تعاملات کم در خانواده معمولا موجب ایجاد کمبودهایی در فرزندان و کودکان می‌شود که در آینده ممکن است راه‌های دیگری از جمله موادمخدر، نگهداری حیوانات خانگی و … جبران شود.
وی با بیان اینکه در حال حاضر خانواده‌ها اوقات فراغت ندارند تا به معنای واقعی بتوانند در کنار هم باشند، گفت: کودکان حتی در تابستان هم اوقات فراغت ندارند و هنوز سال تحصیلی کنونی تمام نشده خانواده‌های کودکان به فکر سال تحصیلی بعدی هستند؛ به جای کلاس‌های فشرده و پشت سرهم برنامه‌های آموزشی و فرهنگی در مدارس و مساجد، حضور در جنگ‌ها از جمله جشنوارههای غذا و کتاب و … بسیار مفیدتر و موثرتر خواهد بود.
/انتهای متن/
