پدرم بال های پرواز من است
من پدری دارم که بلند می خندد و آرام گریه می کند.
من پدری دارم ک با چشمان او می بینم ، با دستان او لمس می کنم و با پاهای او راه می روم. پدرم بال های پرواز من است. او حرف هایش را آهسته در گوش باد نجوا می کند و نوازشش را آرام به شانه های من هدیه می دهد . پدرم مرد بزرگی است.
او آسمان را تجربه کرده و دلش به قاب عکس روی دیوار خوش است و مواظب است گرد و خاک لبخند های بچگی ام را تیره نکند.
کد 100142
/انتهای متن/
