پدرم خورشید زندگی من است
پدرم خورشید زندگی من است در نور او همیشه زندگیم جریان دارد و من ماه اویم، او خودش می گوید که ماه زندگی اش هستم.
خورشید من در تمام روز و شبم می تابد، حتی در نیمه شبی تاریک ک با گفتن بابا همه گرمای کلامش ، جانم را زنده می کند. نامش و عکسش همه جان من است، ماه بدون خورشید می میرد. کمی بیمار شد و سردی به جانم افتاد، و من ماه، آنقدر با دعا به دورش چرخیدم تا دوباره گرم شدم.
مرحبا به من و پدرم با این همه جلوه زیبایی.
کد 100124
/انتهای متن/
