رواج ازدواج کودکان در بنگلادش

سرویس خبر به دخت/

به گزارش به دخت به نقل ازجهان ، یافته‌های به دست آمده از بررسی ملی انجام شده توسط یکی از موسسات تحقیقاتی بنگلادش، که نتایج آن در سپتامبر ۲۰۱۳ منتشر شد،نشان داده است که قریب ۶۴ درصد تمامی زنان بین ۲۰ تا ۲۴ سال در بنگلادش قربانی ازدواج در سنین پایین هستند و پیش از ۱۸ سالگی ازدواج کرده اند. یافته‌های این تحقیق نشان می‌دهند که با وجود قوانین و تلاش‌های دولت بنگلادش و بخش غیر دولتی، ازدواج کودکان همچنان ادامه می‌یابد.

به گزارش صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، ازدواج کودکان به پدیده‌ای جهانی تبدیل شده و موجبات نگرانی شدیدی را فراهم آورده است. بنگلادش، از لحاظ رواج ازدواج کودکان، اولین کشور در آسیا و سومین کشور در جهان است.

بر اساس یافته‌های این نظرسنجی، ازدواج در سنین پایین، در مناطق روستایی در مقایسه با مناطق شهری به مراتب بیشتر بوده (در مناطق شهری ۵۴% و در مناطق روستایی ۷۱%) و بخش‌های فقیرنشین و حاشیه‌ای جامعه نیز با شدت بیشتری تحت تأثیر این معضل قرار دارند.

در این نظرسنجی، پیامدهای ازدواج کودکان نیز مورد توجه قرار گرفت. یافته‌ها نشان می‌دهند که صرف‌نظر از شهری یا روستایی بودن مناطق، شایع‌ترین پیامد ازدواج کودکان، تأثیر منفی بر سلامت زنان است. همچنین پژوهش مذکور نشان داد:

سطح تحصیلات زنان به میزان زیادی با ازدواج کودکان ارتباط داشت. ۸۶% از زنان فاقد تحصیلات پیش از ۱۸ سالگی ازدواج کرده بودند،در حالی که ۲۶% مابقی از زنان، تحصیلات راهنمایی یا مقاطع بالاتر را به اتمام رسانیده بودند.

پدران، در خصوص ازدواج دخترانشان، تصمیم‌گیرنده‌های اصلی بودند.

رابطه مستقیمی بین منطقه (شهری/ روستای) و میزان آگاهی از سن قانونی ازدواج مشاهده شد.به طوریکه ۴۵% از زنان مورد مطالعه در مناطق روستایی و ۵۵% از زنان مورد مطالعه در مناطق شهری، از سن قانونی ازدواج مطلع بودند.

استخدام در زمان ازدواج با نرخ پایین‌تر ازدواج کودکان ارتباط داشت (۵۷% از زنان شاغل در مقابل ۷۰% از زنان غیر شاغل در زمان ازدواج).

* توصیه‌هایی برای اصلاح وضعیت موجود

پرسشگران این نظرسنجی برای پایان دادن به ازدواج کودکان در بنگلادش توصیه‌ها و راهکارهایی را ارائه کرده‌اند که شامل: اجرای فرآیندهای قانونی برای جلوگیری از ازدواج کودکان،ثبت‌ آنلاین تولد کودکان در سراسر کشور، افزایش امنیت دختران مثلا از طریق سیستم‌های حفاظت از کودکان،افزایش آگاهی خانواده‌ها به ویژه پدران، دخیل کردن مردان و پسران به عنوان عوامل کلیدی برای جلوگیری از ازدواج کودکان، سرمایه‌گذاری در آموزش و پرورش دختران، تمرکز بر تأثیرات منفی ازدواج کودکان بر پدران از قبیل تشریح پیامدهای بهداشتی برای دختران و نوه‌هایشان، می باشد.

 /انتهای متن/