ریوان نشریه کاملا زنانه کرد

سرویس اجتماعی به دخت؛محمدصادق آقاجری/

نشریه ریوان که در یکی از شهرهای اقلیم کردستان عراق منتشر می‌شود، اولین نشریه کردی ویژه امور زنان است. آنچه این نشریه را نسبت به دیگر نشریاتی که به مسائل زنان و جامعه می‌پردازند، متمایز می‌کند، کادر این نشریه است که تمامی آن از هیات تحریریه تا امور فنی و خبرنگاران از زنان تشکیل می‌شود. پایگاه اینترنتی آلمانی DW گزارشی از این نشریه تهیه کرده است.تعداد کارکنان نشریه ریوان که در سال 2001 تاسیس شده به 20 زن می‌رسد که در زمینه خبرنگاری، نویسندگی، عکاسی و امور فنی سایت و چاپ نسخه کاغذی این نشریه فعالیت می‌کنند. ریوان که به معنای “راهنمای کاروان” است یک دو هفته نامه است که تیراژ آن به 4500 نسخه می‌رسد و به صورت مجانی توزیع می‌شود. تا آوریل سال جاری میلادی 276 شماره از این نشریه چاپ شده است.

“شدو بشیر” که نزدیک به سه سال است که در این نشریه فعالیت می‌کند درباره کار خود می‌گوید: “به کارم عشق می‌ورزم، تلاش می‌کنم تا داستان‌های ستمی را که زن کردی با آن مواجه است از طریق مطالب خود بازتاب دهم.”

بشیر 28 ساله اضافه می‌کند : “آنچه در این گزارش‌ها حس کرده‌ام، واقعیت‌هایی است که زنان با آن مواجه بوده‌اند، همانند به حاشیه‌رانده شدن اغلب آنان در طول زندگی‌شان، امری که مرا به سوی تلاش بیشتر در راه رساندن سخن زن کرد به نشریه ریوان سوق داده است.”

وظیفه بشیر اداره صفحه “تحقیقات” یعنی صفحه آخر این نشریه است، به اضافه نوشتن دیدگاه هایی که روزنامه‌نگاران از شهرهای مختلف اقلیم کردستان عراق می‌فرستند. می‌گوید: “ با موانع بسیاری در کار خود روبرو هستم که بارزترین آن سختی دست‌یافتن به اطلاعات است، به اضافه ترسی که بسیاری از زنان از سخن‌گفتن درباره حجم خشونتی که متحمل می‌شوند دارند.”

پایگاه DW به دیدار با یکی از نویسندگان نشریه اکتفا نکرده و سراغ خوانندگان آن نیز رفته است.”ناز صابر” دانشجوی دانشکده حقوق در استان سلیمانیه عراق است، وی می‌گوید: “زمان بسیاری است که نشریه ریوان را دنبال می‌کنم، مشتاق هستم که هر نسخه آن را پس از انتشار تهیه کنم، این نشریه تریبون آزاد انتظارات و دید ما نسبت به آینده روشن در بین جامعه مردسالاری است که حقوق زن را از وی سلب کرده است.”

صابر 20 ساله توضیح می‌دهد: “اکثر مطالب نشریه در زمانی که به مسائل خشونت خانوادگی می‌پردازد بسیار خوب است، به خصوص که فقط به طرح قضایا اکتفا نمی‌کند، بلکه همواره تلاش می‌کند از طریق جلب توجه افکار عمومی به مطالبه تصویب قوانینی که به بهتر کردن اوضاع زنان منجر می‌شود، راه حل هایی نیز ایجاد کند.”

صحبت های کارمند بازنشسته، “عثمان احمد حسین” 67 ساله نیز با آنچه ناز گفت چندان تفاوتی ندارد: “ واقع نمایی در طرح مطالب و بی‌طرفی و حرفه‌ای گری چیزی است که مطالب “ریوان” را متمایز کرده است، صرف نظر از شایستگی کارکنان ریوان.”

و عثمان در حالی که به مطالعه نشریه “ریوان” که آن را با لقب بهترین توصیف می‌کند مشغول است، اضافه می‌کند: “ ریوان از طریق موفقیت های مستمرش اثبات کرده است که زن کرد توانایی فعالیت در جامعه و مشارکت فعال در تغییر و ساخت آن را دارد، به رغم خلاقیت بالای زنان در جامعه کردی همچنان حقوق شان از آنان سلب شده است”. وی همچین خواستار گذراندن قوانینی برای حمایت از حقوق زنان شد.

“هانا شوان” سردبیر نشریه ریوان می‌گوید: “آنچه نشریه ما را از دیگر نشریات زنان متمایز می‌کند، این است که اولین نشریه ای است که با یک کادر کاملا زنانه چه خبرنگار و چه نویسنده منتشر می‌شود، و مطالبی که این نشریه به آن می‌پردازد فقط بر قضایا و مسائل زنان تمرکز دارد.”

شوان اضافه می کند: “از طریق این نشریه تلاش می‌کنیم تا شان زن را بالا ببریم و خشونت خانوادگی که با آن روبروست را پایان دهیم، به اضافه فعال سازی نقش زن در جامعه و رها کردن او از عرف و رسوم و پایان بخشیدن به نگاه کوچک شماریِ وی”.

شوان بیان کرد این نشریه در مناطق اقلیم کردستان عراق تا مرزهای ترکیه و ایران توزیع می‌شود، یعنی مناطقی که معمولا رنگ عشایری و سنتی دارند، او همچنین اشاره کرد که تعداد خوانندگان این نشریه سالانه در حال افزایش است.

و درباره مشکلاتی که  روزنامه نگاران این نشریه با آن روبرو  هستند می‌گوید: “تفاوت لهجه ها در بین شهرهای اقلیم کردستان به اضافه سختی دستیابی به اطلاعات از شهروندان و اهالی یا موسسات دولتی.”

و سخنان خود را اینگونه پایان داد: “هدف‌مان این است که کادر خود را گسترش دهیم و از طریق برپایی دوره‌های آموزشی کیفیت شان را بالا ببریم، همچنین در طی مدت کوتاهی در آینده در پی تاسیس رادیویی به اسم ریوان هستیم.)

/انتهای متن/