انتظار برای تولد نوزادانی با سه والد در انگلستان
در پی حمایت دولت انگلیس از روشهای لقاح مصنوعی، به نظر میرسد که مقدمات تولد نوزادانی که از دیانای سه نفر به وجود آمدهاند، در این کشور در حال فراهم شدن است.
در این صورت، بریتانیا اولین کشوری خواهد بود که اجازه تولد نوزادانی با دیانای سه نفر را میدهد.
گزارش شده است که پیشنویس مقررات مربوط به این شیوه لقاح مصنوعی در اواخر سال ۲۰۱۳ میلادی آماده خواهد شد و در مدت دو سال بعد از آن، امکان استفاده از این شیوه برای تولد نوزادان فراهم میشود.
به گفته صاحبنظران، استفاده از دیانای سه نفر برای لقاح مصنوعی میتواند احتمال انتقال بیماریهای میتوکندریایی از مادر به نوزاد را کاهش میدهد. این بیماریها میتوانند برای نوزاد کشنده یا معیوبکننده باشند.
مخالفان این طرح میگویند که استفاده از چنین شیوهای غیراخلاقی است. آنها همچنین میگویند که زوجهایی که ممکن است نوزادشان دچار بیماری خاصی شود، میتوانند نوزاد دیگری را به فرزندی قبول کنند یا از تخمکهای اهدایی برای بارداری بهره بگیرند.
میتوکندریها مخازن انرژی زیستی بسیار کوچک درون سلولها هستند که انرژی بدن را تامین میکنند و از یک مادر – از طریق تخمک او – به فرزندش منتقل میشوند.
احتمال این که یک نوزاد میتوکندری معیوب داشته باشد، یک در هر ۶ هزار و ۵۰۰ نوزاد است. در چنین حالتی، فرد با کمبود شدید انرژی روبهرو است و بر اثر آن دچار ضعف ماهیچه، نابینایی یا ناراحتی قلبی میشود و در بدترین حالت میمیرد.
پژوهشها نشان میدهد که استفاده از میتوکندری تخمک سالمی که اهدا شده است، میتواند مانع انتقال این بیماری شود.
پیشبینی شده است که در صورت طی مراحل قانونی و آغاز استفاده از این شیوه، سالانه ۱۰ زوج بتوانند با استفاده از این روش بچهدار شوند.
با این حال، استفاده از این روش میتواند باعث شود که نوزاد، حامل ژنهای والدین و نیز مقدار بسیار کمی از ژنهای نفر سوم (اهداکننده تخمک) باشد، چون میتوکندریها دیانای خاص خود را دارند.
گزارش شده است که پیشنویس مقررات مربوط به این شیوه لقاح مصنوعی در اواخر سال ۲۰۱۳ میلادی آماده خواهد شد و در مدت دو سال بعد از آن، امکان استفاده از این شیوه برای تولد نوزادان فراهم میشود.
به گفته صاحبنظران، استفاده از دیانای سه نفر برای لقاح مصنوعی میتواند احتمال انتقال بیماریهای میتوکندریایی از مادر به نوزاد را کاهش میدهد. این بیماریها میتوانند برای نوزاد کشنده یا معیوبکننده باشند.
مخالفان این طرح میگویند که استفاده از چنین شیوهای غیراخلاقی است. آنها همچنین میگویند که زوجهایی که ممکن است نوزادشان دچار بیماری خاصی شود، میتوانند نوزاد دیگری را به فرزندی قبول کنند یا از تخمکهای اهدایی برای بارداری بهره بگیرند.
میتوکندریها مخازن انرژی زیستی بسیار کوچک درون سلولها هستند که انرژی بدن را تامین میکنند و از یک مادر – از طریق تخمک او – به فرزندش منتقل میشوند.
احتمال این که یک نوزاد میتوکندری معیوب داشته باشد، یک در هر ۶ هزار و ۵۰۰ نوزاد است. در چنین حالتی، فرد با کمبود شدید انرژی روبهرو است و بر اثر آن دچار ضعف ماهیچه، نابینایی یا ناراحتی قلبی میشود و در بدترین حالت میمیرد.
پژوهشها نشان میدهد که استفاده از میتوکندری تخمک سالمی که اهدا شده است، میتواند مانع انتقال این بیماری شود.
پیشبینی شده است که در صورت طی مراحل قانونی و آغاز استفاده از این شیوه، سالانه ۱۰ زوج بتوانند با استفاده از این روش بچهدار شوند.
با این حال، استفاده از این روش میتواند باعث شود که نوزاد، حامل ژنهای والدین و نیز مقدار بسیار کمی از ژنهای نفر سوم (اهداکننده تخمک) باشد، چون میتوکندریها دیانای خاص خود را دارند.
منبع: زندگی/ انتهای متن/
