عهدنامه غدیر را امروز می خوانیم

سرویس فرهنگی به دخت/

می­آیم، می­آیی، می­آید!…

نفس­ها به شماره افتاده­اند و هرم جگرهای سوخته آتشی انداخته به جان زمین …

سخت تشنه­ام! حنجره­ام را گویی داغی سه شعبه می­سوزاند! جرعه­ای سپیدی از روزگار طلب دارم …

تنهایم و دیوارهای تنهاییم بس بلندند به قامت گناهانم! و قد توبه­هایم هر روز کوتاهتر می­شود …

صبحم به تردید آغاز می­شود؛ میان تو و این همه روزمرگی؛ و سال­هاست در انتظار پاسخی هستم در پی آمین دعاهای صبحگاهم و قدم­های به یک ختم شده­ام …

گاهی به خاطر می­آورمت! همان­زمان است که قد برافراشته حس می­کنم از همه­ی سروها کشیده ترم و از تمام قدرتمندان، قدرت­مندتر! یاد پادشاهی رحیمانه­ات ،لبخند را برایم به ارمغان می­آورد و یاد عدالتت سبزه­های خاک گرفته­ی دلم را می­رویاند …

امروز می­خواهم با همان عهد و با همان دستی که مردمان غدیر، به مولای معصومشان دادند به مولای معصومم دست یا علی بدهم و هم­نوا با بهترین روز زمین ،بخوانم عهدنامه­ی غدیر را؛ که به واقع غدیر ثانی امروز است؛ روز تو؛ روز مهدی …

إِنّا سامِعونَ مُطیعونَ راضُونَ مُنقادُونَ لِما بَلَّغتَ عَن رَبَّنا وَ رَبَّکَ فی أَمرِ اِمامِنا عَلیٍّ امیرِ المؤمنینَ وَ مَن وُلِدَ مِن صُلبِهِ مِنَ الأئِمَّه. نُبایِعُکَ عَلی ذالِکَ بِقُلوُبِنا وَ انفُسِنا وَ السِنَتِنا وَ اَیدینا. عَلی ذالِکَ نَحیی وَ عَلَیهِ نَموتُ وَ عَلیهِ نُبعَثُ. وَ لانُغَیِّرُ وَ لانُبَدِّلُ وَ لانَشُکَّ وَ لانَجحَدُ وَ لانَرتابُ وَ لانَرجِعُ عَنِ العَهدِ و لانَنقُضُ المیثاقَ…

 نَحنُ نُؤَدّی ذالِکَ عَنکَ الدّانی وَ القاصی مِن اَولادِنا وَ اَهالینا وَ نُشهِدُ اللهَ بِذالِکَ وَ کفی بِاللهِ شَهیداً وَ انتَ عَلَینا بِهِ  شَهیدٌ.

“ما شنیدیم و اطاعت کردیم! و راضی هستیم و سر تسلیم فرود می­آوریم درباره­ی آن­چه از جانب پروردگار ما و خودت به ما رساندی! یعنی امر امامت علی امیر المؤمنین و امامانی که از صلب او به دنیا می­آیند. بر این مطلب با قلب­هایمان و باجانمان و با زبانمان و با دستانمان با تو بیعت می­کنیم! بر این عقیده زنده­ایم و با آن می­میریم و روز قیامت با آن محشور می­شویم! تغییر نخواهیم داد و تبدیل نمی­کنیم و شک و انکار نمی­نماییم و تردید به دل راه نمی­دهیم و از این قول بر نمی­گردیم! و پیمان را نمی­شکنیم!

ما این مطالب را از قول تو به نزدیک و دور از فرزندانمان و فامیلمان می­رسانیم و خدا را بر آن شاهد می­گیریم! خداوند بس است که شاهد باشد و تو(پیامبر رحمت) نیز بر این اقرار ما شاهد هستی!”

/ انتهای متن/