عهدنامه غدیر را امروز می خوانیم
نهم ربیع الاول آغاز امامت حضرت مهدی(عج) است. بیعت با او واجب است بر هر شیعه ای و مسلمانی و بلکه انسانی اگر اهل دل است و مرد عمل.
سرویس فرهنگی به دخت/
میآیم، میآیی، میآید!…
نفسها به شماره افتادهاند و هرم جگرهای سوخته آتشی انداخته به جان زمین …
سخت تشنهام! حنجرهام را گویی داغی سه شعبه میسوزاند! جرعهای سپیدی از روزگار طلب دارم …
تنهایم و دیوارهای تنهاییم بس بلندند به قامت گناهانم! و قد توبههایم هر روز کوتاهتر میشود …
صبحم به تردید آغاز میشود؛ میان تو و این همه روزمرگی؛ و سالهاست در انتظار پاسخی هستم در پی آمین دعاهای صبحگاهم و قدمهای به یک ختم شدهام …
گاهی به خاطر میآورمت! همانزمان است که قد برافراشته حس میکنم از همهی سروها کشیده ترم و از تمام قدرتمندان، قدرتمندتر! یاد پادشاهی رحیمانهات ،لبخند را برایم به ارمغان میآورد و یاد عدالتت سبزههای خاک گرفتهی دلم را میرویاند …
امروز میخواهم با همان عهد و با همان دستی که مردمان غدیر، به مولای معصومشان دادند به مولای معصومم دست یا علی بدهم و همنوا با بهترین روز زمین ،بخوانم عهدنامهی غدیر را؛ که به واقع غدیر ثانی امروز است؛ روز تو؛ روز مهدی …
إِنّا سامِعونَ مُطیعونَ راضُونَ مُنقادُونَ لِما بَلَّغتَ عَن رَبَّنا وَ رَبَّکَ فی أَمرِ اِمامِنا عَلیٍّ امیرِ المؤمنینَ وَ مَن وُلِدَ مِن صُلبِهِ مِنَ الأئِمَّه. نُبایِعُکَ عَلی ذالِکَ بِقُلوُبِنا وَ انفُسِنا وَ السِنَتِنا وَ اَیدینا. عَلی ذالِکَ نَحیی وَ عَلَیهِ نَموتُ وَ عَلیهِ نُبعَثُ. وَ لانُغَیِّرُ وَ لانُبَدِّلُ وَ لانَشُکَّ وَ لانَجحَدُ وَ لانَرتابُ وَ لانَرجِعُ عَنِ العَهدِ و لانَنقُضُ المیثاقَ…
نَحنُ نُؤَدّی ذالِکَ عَنکَ الدّانی وَ القاصی مِن اَولادِنا وَ اَهالینا وَ نُشهِدُ اللهَ بِذالِکَ وَ کفی بِاللهِ شَهیداً وَ انتَ عَلَینا بِهِ شَهیدٌ.
“ما شنیدیم و اطاعت کردیم! و راضی هستیم و سر تسلیم فرود میآوریم دربارهی آنچه از جانب پروردگار ما و خودت به ما رساندی! یعنی امر امامت علی امیر المؤمنین و امامانی که از صلب او به دنیا میآیند. بر این مطلب با قلبهایمان و باجانمان و با زبانمان و با دستانمان با تو بیعت میکنیم! بر این عقیده زندهایم و با آن میمیریم و روز قیامت با آن محشور میشویم! تغییر نخواهیم داد و تبدیل نمیکنیم و شک و انکار نمینماییم و تردید به دل راه نمیدهیم و از این قول بر نمیگردیم! و پیمان را نمیشکنیم!
ما این مطالب را از قول تو به نزدیک و دور از فرزندانمان و فامیلمان میرسانیم و خدا را بر آن شاهد میگیریم! خداوند بس است که شاهد باشد و تو(پیامبر رحمت) نیز بر این اقرار ما شاهد هستی!”
/ انتهای متن/