زن مرهم زخم است برای مرد

فرزانه حکمت/

در آفرینش اختلاف، اساس اتحاد است.  نیازهایی در زن است که با خلقیات مرد برطرف می شود و نیازهایی در مرد است که جز با اخلاقیات زنانه  این نیازها برطرف نمی شود. یعنی از نظر روحی مرد نیاز به یک همراز دارد، کسی که با او درد دل کند،  زن عاطفی بارآمده و ازا ین نیاز استقبال می کند . او درددل های شوهر را با حوصله گوش می کند و با هسمرش احساس همدردی دارد؛ طوری که مرد بعد از یک درددل احساس تسکین می کند . خدای تعالی  تفاوت بین زن و مرد گذاشته بنحوی که یک نگاه ساده مرد به همسرش به او آرامش می هد، یعنی فقط دیدن او به مرد آرامش می بخشد.

ای همسر من تو ذره بینی

من در چهلمین سال ازدواج همسر مرحومم  چون در سفر بودم و نمی توانستم حضوری از ایشان تقدیر کنم، به عنوان تقدیر چند بیتی برایش سرودم .

ای همسر مهربان دلبند

ای مادر عشق را تو فرزند

از لطف، نگاه تو ز دل رفت

هر غصه که خاطرم پراکند

مرد پراکنده با دیدن همسرش جمع و جور می شود.

چون نور ز ذره بین گذر کرد

آتش به میان کاغذ افکند

ای همسر من تو ذره بینی

از توست هرانچه از من آرند

ذره بین حرارت را جمع می کند که کاغذ را آتش می زند، وگرنه  شیشه ساده نمی تواند این کار را بکند.

تو دست نوازش خدائی

بر همسر خویش و چند فرزند

زندان سیاه اهرمن را

با داشتن یکی دو فرزند

دیدار من آمدی شب و روز

ای مرهم زخم شوی در بند

دست تو شکسته بود و می شست

همسایه لباس ما و فرزند

در خواب بدید آن مددکار

زهرا به تو گفته بود فرزند

زان روز که این سخن شنیدم

در بند توأم به مهر سوگند

زن مرهم زخم است برای مرد.  زن تفاوتش با مرد این است که او می تواند یکه و تنها با هزاران خطر درگیر شود وکمال خودش را در این می یبند، ولی  زن دوست دارد مددکار باشد و احساس نیاز به یک همرا ه می کند. از این جهت به همسرش  به عنوان امری که گمشده اوست نگاه می کند و این تکیه بر او را ضعف  نمی داند بلکه اقتدارخود می بیند.

/انتهای متن/